مردم داری امام خمینی

در همان روزهای پس از انقلاب که حضرت امام در قم بودند و مردم فوج فوج و روزانه چندین نوبت به دیدار امام می آمدند؛ برخی به ایشان می گفتند: «آقا! شما اگر خواستید بروید پشت بام، بگذارید ما اوّل برویم، ببینیم اوضاع چگونه است؛ سپس شما بروید.» حتی این مطلب چندین بار از جانب آقای اشراقی تکرار شد، لکن امام اعتنایی نکردند. همین که سر و صدای مردم را از کوچه می شنیدند، فوراً عمامه را بر سر می گذاشتند و نعلین هایشان را پا می کردند و به پشت بام می رفتند. مکرر اتفاق می افتاد که امام به مجرد این که سر و صدای مردم را می شنیدند، با سرعت به پشت بام می رفتند، در حالی که دیگران بعداً مطلع می شدند. این خیلی مهم است که ایشان دوست داشتند به مردمی که با ذوق و شوقی به دیدار ایشان آمده‏ اند، احترام بگذارند.

(پابه پای آفتاب، ج1، ص 146)