کد مطلب: 3537 | تاریخ مطلب: 01/12/1398
  • تلگرام
  • Google+
  • Cloob
  • نسخه چاپی

اول اسفند انتخاب نخستین گروه از فقهای شورای نگهبان توسط امام خمینی در سال 1358. ببینیم سیرۀ امام در این باره چگونه بوده است.

اول اسفند انتخاب نخستین گروه از فقهای شورای نگهبان توسط امام خمینی در سال 1358. ببینیم سیرۀ امام در این باره چگونه بوده است.

با تصویب قانون اساسی و اجرای اصل نودویکم آن دربارۀ تشکیل شورای نگهبان، امام‌خمینی‌ روز نخست اسفند 1358 حضرات آیات: لطف‌اللّه صافی‌گلپایگانی، احمد جنتی، عبدالرحیم ربانی‌شیرازی، محمدرضا مهدوی‌کنی، یوسف صانعی و غلامرضا رضوانی را به عنوان فقهای شورای نگهبان در دوره نخست منصوب کردند.

در 24 اسفند 1358 نیز انتخابات نخستین دورۀ مجلس شورای اسلامی برگزار شد و این مجلس در هفتم خرداد 1359 آغاز به کار کرد. مجلس شورای اسلامی پس از بررسی اعتبارنامه‌ها و انتخاب هیأت رئیسه، در نخستین اقدام خود در 26 تیرماه 1359، از میان حقوقدانان معرفی شده از سوی شورای عالی قضایی، 6 نفر شامل آقایان علی آراد، گودرز افتخارجهرمی، محمد صالحی، حسین مهرپورمحمدآبادی، محسن هادوی و مهدی هادوی را برای عضویت در شورای نگهبان برگزید و این شورا با اضافه شدن این حقوقدانان به فقهای تعیین‌شده از سوی امام‌ خمینی و تکمیل اعضای شورای نگهبان، از آن تاریخ رسماً کار خود را آغاز کرد و کار شورای انقلاب به سرانجام رسید.

با کمی دقت در سابقه و دیدگاه‌ها و عملکرد گذشته و فعل اعضای شورای نگهبان، فقها و حقوق‌دانان، روشن می‌شد که امام خمینی و مجلس در تعیین آنان چقدر دقت داشتند که تعدل فکری رعایت شود. امام خمینی به گونه‌ای فقهای شورای نگهبان را گزینش کردند که هم اسلامیت و هم جمهوریت نظام حفظ شود و همۀ جناح‌های سیاسی روز راضی باشند.

این بود سیرۀ امام در دوران حیاتش.

. انتهای پیام /*
 

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

ماه محرم و صفر

محرّم و صفر، که ماه‏‎ ‎‏برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است، باید ما محرّم و صفر را زنده نگه‏‎ ‎‏داریم به ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که با ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏زنده مانده است این مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتی، با همان وضع مرثیه سرایی و‏‎ ‎‏روضه خوانی.(صحیفه امام، ج 15، ص 331)