امروز با امام: اول آبان
ـ نامه به آقای جلال الدین فارسی و اظهار تأسف از اوضاع لبنان (1355)
«بسمه تعالی
28 شهر شوال 96
جناب آقای فارسی- ایّده اللَّه تعالی
مرقوم شریف واصل، توفیق و تأیید جنابعالی را از خداوند تعالی خواستار است. امید است موفق به خدماتی که شروع نمودهاید، شده و به اتمام برسانید. زحمات جنابعالی ارزنده و موجب تقدیر است.
راجع به مطالبی که مرقوم شده است- مع کمال الأسف- از مسائل لبنان و عدم رشد سران مسلمین و خیانت بعض از آنها، این جانب اگر در حال عادی بودم ممکن بود بتوانم خدمتی که تا اندازه [ای] سزاوار باشد بکنم ولی شاید جنابعالی تمام مطالب را مطّلع نباشید. ایادی وکلای این جانب تقریباً یا مقطوع یا قریب به قطع است، و آنچه به طور غیر عادی میرسد چیزی نیست که بتوان با آن امری به این خطیری را انجام داد، و تبعیض برای من صلاح نیست. از خداوند تعالی اصلاح امور را خواستار است. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.
روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج3، ص: 176)
ـ یادبود اعلامیه به مسلمین ایران و جهان درباره شهادت مصطفی خمینی (1356)
«بسمه تعالی
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
در روز یکشنبه نهم شهر ذی القعدة الحرام 1397 مصطفی خمینی، نور بصرم و مُهجَه[1] قلبم، دار فانی را وداع کرد و به جوار رحمت حق تعالی رهسپار شد.
«اللهم ارحمه و اغفر له و أسکنه الجنة بحق اولیائک الطاهرین- علیهم الصلاة و السلام» (صحیفه امام، ج3، ص: 233)
ـ گفتگو با وزیر کابینه ضیاء الحق درباره نفی وساطت دولتها (1357)[2]
[بسم اللَّه الرحمن الرحیم]
[وزیر: این کمال افتخار برای ماست که اینجا باشیم. علامه ترابی- که از شاگردان آیت اللَّه بوده است- مشوق ما برای این سفر بودهاند. همه ما نگران اوضاع ایران هستیم. اول بار در قرن اخیر پاکستان مسئله تأسیس جمهوری اسلامی را عنوان کرد. در پاکستان، حکومت بر اساس قوانین اسلامی است، سیستم اسلامی است. ما در پاکستان، خصوصاً شیعه، خیلی نگران هستیم. اگر چه روابط شیعه و سنیها خوب است، اما کافی نیست. ما منتظر تغییرات ایران و پیشرفت انقلاب و تأثیرات آن بر روابط سنیها و شیعه هستیم]
امام: من امیدوارم که این نهضت اسلامی ایران، که مشخصاً اسلامی است و برای تحقق اهداف اسلام است که آن اهداف انسانی کامل است، پیروز شویم، و آنچه آمال ما بوده است که اسلام و احکام آن- که ضامن استقلال و آزادی مسلمین است- اجرا شوند. امیدوارم این پیروزی حاصل شود. این مسلمین، همان طور که اسلام دستور داده است با هم متحد شوند و با هم ید واحده باشند تا آمال و آرزوها حاصل شوند؛ و احکام اسلام در همه جای عالم اجرا شوند. از خداوند تعالی توفیق همه مسلمین را خواستارم.
[وزیر: من قبل از آمدنم، به ژنرال ضیاء تلفن زدم و به او اطلاع دادم که برای دیدار آیت اللَّه میآیم؛ او بهترین پیغامهای خود را داده است. وی گفت که پاکستان و ایران برای سالهای زیاد، دوست هم بودهاند.
از همان آغاز تأسیس پاکستان این دوستی شروع شده است. ما در پاکستان مسائل ایران را یک امر داخلی ایران میدانیم؛ اما هر چیزی که ما قادر به انجام آن باشیم و آیت اللَّه آرزو کند و بخواهند که کمک کنیم، آماده انجام دادن آن هستیم]
امام: نهضتی که در ایران است، یک نهضت انسانی است، که همان نهضت اسلامی است؛ نهضتی اسلامی- انسانی است. هر انسانی، هر مسْلمی اگر مطلع شود از اوضاع ایران، با ایرانیها که در تحت فشار، سالهای طولانی بودهاند و به واسطه عمال اجانب تمام حیثیت ملی خودشان را و مخازن زیرزمینی خودشان را و نیروهای انسانی خود را از دست دادهاند، کمک میکند. ما البته از رئیس جمهور پاکستان که توجه به این معنا دارند، تشکر میکنیم و انتظار آن را داریم که در این نهضت به ما کمک تبلیغاتی بکنند. همان طوری که دولتهای بزرگ به شاه کمک میکنند، کمکهای تبلیغاتی و کمکهای دیگر؛ و آنها اسباب این شدهاند که این شخص تا کنون باقی مانده است؛ و گرنه در بین ملت هیچ پایگاهی ندارد و ساعتی نمیتواند در ایران زندگی کند. ما متوقع هستیم انسانها و بالاتر از آنها مسلمانها، به این نهضت کمک کنند و این ملت مظلوم را با کمک خودشان از زیر بار ظلم بیرون بیاورند. کمکهای تبلیغاتی را همه این دولتها و ملتها میتوانند بکنند؛ مع الأسف دولتها تا کنون یا توجه به این مسائل ما نکردهاند، یا آنها که استفاده جو بودهاند با توجه به مظالمی که واقع میشوند، از شاه پشتیبانی کردهاند. هیچ یک از آنها از یک ملت ضعیف که دارد خرد میشود، اظهار [پشتیبانی] نکردهاند.
شما اول مردمی هستید که پشتیبانی خود را به ما عرضه داشتهاید، و ما از شما توقع این را داریم که در رادیو و مطبوعات و مصاحبات خودتان، کمک خودتان را اعلام کنید.
[وزیر: میدانید که پاکستان ملتی فقیر است و در یک مرحله حساس از تاریخ خود قرار دارد. ما مشکلات داخلی خود را داریم؛ ما همچنین به قدرتهای زیادی متکی هستیم. بخصوص درباره کمکهای اقتصادی برای ادامه حیات خودمان متکی به قدرتها هستیم. در یک مجموعه ملتهایی قرار داریم که روابط و جریانات دیپلماسی خاصی است که باید دولتهای مستقل تعقیب کنند. اگر چه عواطف ما با ملت ایران است؛ ولی ما قادر نیستیم که در مسائل داخلی ایران دخالت کنیم؛ اما اگر آیت اللَّه حس میکنند که ما به نحوی میتوانیم کمک کنیم که بین دو طرف وساطت شود، حاضریم این را انجام دهیم]
امام: قضیه شاه طوری نیست که قابل وساطت باشد. شاه با تمام قوا در طول سی و چند سال، ملت ایران را هم چپاول کرده است و هم جنایات فوق العاده وارد کرده است. امروز ملت ایران با بیداری و هوشیاری بپاخاسته است، و حقوق اولیه بشر را- که آزادی و استقلال است- طلب میکند؛ و شاه هیچ پایگاهی در ایران ندارد و هیچ قابل مصالحه نیست. اعمالی که این شخص کرده است و یا جنایاتی را که این آدم کرده است به ایران، نمیتوانیم در یک جلسه و یا دو جلسه بیان کنیم. باید خود شما به وسیله سفارتخانههای خودتان که دارید، استفسار کنید از قضایای ایران؛ که بدون شک بفهمید ملت، یک حق مشروع را مطالبه میکند، و شاه مشروعیت خود را از دست داده است؛ و به نظر من از اول، سلطه او و پدرش مشروع نبوده است در ایران. من از خدای بزرگ میخواهم که دولت مسْلم پاکستان، که ملت مسْلم پاکستان به آمال انسانی و اسلامی خود برسد، و راه استقلال و آزادی را بیابد، و همان طوری که ملت ایران برای به دست آوردن آن قیام کردهاند، ملت آنجا هم به دست آورد آنچه میخواهد.
[وزیر: اطلاعات ما حاکی است که در وضعیت کنونی ایران، هزاران و صدها هزار از مردم ایران زحمات طاقت فرسایی را تحمل میکنند؛ اینها تمامی، برادران شیعه ما هستند. به موجب آمار و اخبار، زندگی عادی مردم در دهات و شهرها بر هم خورده است. فقدان غذا، توقف وسایل حمل و نقل، زندگی را به تمام معنا متوقف ساخته است. این آگاهی و احساس است که برادران شیعه را وادار میکند که قد عَلَم کنند و یک راه حلی را بررسی کرده و ارائه دهند. من عضو کابینه هستم؛ اطلاعاتی در دسترس ما هست که اگر اجازه بدهید؛ بیان کنم.
بین امریکا و روسیه یک تفاهمی شده است؛ و روسیه دخالت در اوضاع [ایران] نخواهد کرد؛ لذا جنگ با قدرت امریکا آسان نخواهد بود. ممکن است قدم به قدم جلو رفت، که از طریق آن، یک همکاری مختصری با دولت، در این مرحله، به منظور آشنا شدن مردم با اداره مملکت و مشکلات، به عمل آید، به طوری که زندگی عادی مردم بر هم نخورد و مردم که از گرسنگی میمیرند از این فاجعه نجات یابند]
امام: اما اینکه وسایل زندگی مردم مختل شده است؛ این شاه است که همه را مختل کرده است. نفت مستخرج و ذخیره شده برای مدتی داریم؛ به موجب اطلاعات موثق؛ اما شاه نمیگذارد که نفت ما به خود ما برسد. مقداری نفت هم که خارج میشود برای مصارف داخلی؛ به اسرائیل، میگویند داده شده است. انبارهای گندم را بعد از نیمه شب، مأمورین دولت میبرند برای ذخیره، که مردم را به زحمت بیندازند و مسائل دیگر را هم خود آنها اسباب این هستند که سختی پیش بیاورند. اما ملت ما تمامی این سختیها را تحمل میکند تا به اهداف خود برسد. اما تفاهم او با دولت [امریکا و انگلیس] برای دخالت در امور داخلی ما، این سابقه هم دارد و دخالت اگر مقصود نظامی است چنین تفاهمی ممکن نیست حاصل شود. اگر جور دیگری است، امریکا همه گونه دخالتها کرده است؛ ما میخواهیم دست او را قطع کنیم. این قیام یک قیام اسلامی است؛ اگر زحمت ببینیم، شکست ببینیم، برای خدا و اسلام است و ما مأمور خواهیم بود؛ ما همان منطق مسلمین صدر اسلام را- که اگر در جنگ با کفار کشته شویم به بهشت میرویم و اگر بکشیم، به بهشت میرویم- همان منطق را داریم. شاه ناگوارتر است از دخالت دیگران در ما. دیگران اگر با زور و اسلحه دخالت کنند، نمیتوانند در ایران ادامه بدهند؛ چنانچه در تاریخ تجربه شده است بین ملتهای مهاجم. ملت زیر بار هیچ مصالحهای با شاه نمیرود. آن قدر جنایات دیده است که نه راضی به دخالت اجانب باشد، نه به بودن شاه.
[وزیر: من منظورم دخالت نظامی نیست؛ روشن شود. به موجب اخبار ما، شاه به هیچ قیمتی حاضر به عقبنشینی نیست. ارتش پشتیبان شاه خواهد ماند و ادامه خواهد داد. روشن است و ما میدانیم که فشار بر مردم زیاد است. به موجب اطلاعات ما شاه آماده است که در این مرحله شرایطی را بپذیرد. بنا بر این اگر بشود یک راهی را به صورتی برای همکاری [پیدا کرد] و با اهداف زودرس در ذهن، شاید در یک مرحله طولانی تری به اهداف برسید؛ اما با کشتار کمتر و فشار کمتر بر مردم، ما معتقدیم که شاه آماده است که تفاهمی بکند]
امام: شما شاه را به اندازه من نمیشناسید. من او را بزرگ کردهام؛ خوب او را میشناسم. او برای اول بار نیست که واسطه درست کرده است؛ واسطهای درست کرده است که حتی قوای نظامی را به تو میدهم؛ تمامی دولت را به شما تسلیم میکنم و من، یعنی شاه، سلطان باشم و دخالتی در امور نکنم. اما من او را خوب میشناسم، شما او را نمیشناسید. او حیله کرده است؛ میخواهد ما و شما را اغفال کند. میخواهد با وساطت شما به زندگی جنایت بار خود ادامه دهد و این قیامی که اسلامی است و در ایران برپا شده است متوقف کند و با تمام قوا به جنگ اسلام و مسلمین برخیزد. او به قلدری و جنایتکاری عادت کرده است، از بچگی؛ نظیر افیونی شده است که نمیتواند آن را از دست بدهد. شما توجه کنید به این معنا که وساطت از کسی که به قولش اعتماد نیست، و فقط برای اغفال است، نکنید؛ و معذوریم که وساطت شما را در این موضوع قبول کنیم. ملت ایران نمیتواند شاه را قبول کند. وساطت توسط اشخاصی نظیر ملک حسین و ملک حسن و حالا هم شماها، جز برای تحکیم قدرت خودش و ادامه خیانتها و جنایات بر ملت نیست، و برای ما مسئولیت الهی است اگر با او یک مسالمت و همراهی کنیم. ما اگر بنا باشد شکست بخوریم، با دست خودمان، خودمان را شکست نخواهیم داد؛ [حتی] اگر با نظامی و زور باشد، با دست خودمان ما به این خیانتکاری اجازه ادامه نمیدهیم.
[وزیر: من توسط شاه فرستاده نشدهام که وساطت کنم. وقتی که به او [قصد سفرم را] گفتم و اجازه گرفتم که به دیدار شما بیایم، ژنرال ضیاء این پیشنهاد را مطرح کرد. وضعیت ایران روی شیعیان پاکستان هم اثر میگذارد. ما اقلیتی هستیم. وضعیت ایران شیعیان را ضعیف میکند. این افکار است که مرا وادار کرده است بیایم و ضمن ادای احترام، تبادل نظر کنیم. من آنچه را آیت اللَّه گفتند، میبینم و احساس او را میبینم. منِ گناهکار تنها کاری که میتوانم بکنم، دعاست. به هر حال امشب ساعت یک میروم به ژنو، بعد دو روز در لندن با فامیلم، بعد برگشت به پاکستان. اگر آیت اللَّه در این فاصله مطلبی به نظرشان رسید و اگر کاری هست که از دستمان برمیآید اطلاع دهند؛ چه شخصاً و چه دولتمان رسماً در خدمت شما حاضریم]
امام: از حسن نیت شما متشکرم، لکن این نکته که قیام ما شیعه پاکستان را تضعیف میکند، خلاف اطلاعات ما از اقشار شیعهنشین است. در همه اقشار شیعهنشین جنبشی پیدا شده است که ما امیدواریم آن جنبش موجب آن بشود از گرفتاریهایی که ملتها تا کنون داشتهاند، بیرون بروند. بلکه قضیه، قضیه شیعه نیست؛ قضیه مسلمین است. ما از جاهای مختلف که ممالک اسلامی بوده است، مطّلع هستیم. به ما اطلاع دادهاند که قیام ایران یک بیداری در جاهای دیگر، در ملت عرب، در جاهای دیگر به واسطه این قیام یک بیداری پیدا شده است؛ که امید است که اگر به نتیجه برسد، سایر اقشار هم به مقاصد انسانی خودشان برسند.
و من از خدای تبارک و تعالی توفیق خدمت میخواهم؛ و توفیق شما و دیگران را در خدمت به اسلام و ملت اسلام خواستارم.
[وزیر: خیلی متشکرم و مفتخرم که به حضورتان رسیدم. وضعیت شیعیان در پاکستان به دلیل پول زیادی که سعودی خرج میکند خوب نیست. دعای من آن است که ایران قویتر از گذشته بشود؛ و این قدرت وضعیت شیعه را در پاکستان تشویق و تقویت کند. من میدانم نهضت ایران اسلامی است؛ اما در پاکستان، ما اقلیت هستیم و انقلاب ایران روی ما تأثیر زیادی میگذارد]
امام: ما امیدواریم که وضعیت ایران به یک نحوی بشود که تقویت بنماید سایر شیعیان را در اقطار دیگر، و ما هم از شما امید دعا داریم. به ما دعا کنید که در این نهضت موفق بشویم.» (صحیفه امام، ج4، ص: 121 ـ 126)
ـ حکم انتصاب آقای سید کاظم نورمفیدی به سمت امامت جمعه گرگان (1358)
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
جناب حجت الاسلام آقای حاج سید کاظم نورمفیدی- دامت افاضاته
بر حسب تقاضای اهالی محترم شهر گرگان- ایدهم اللَّه تعالی- که تقاضا داشتند جنابعالی در آن شهر اقامه جمعه کنید، بدین وسیله جنابعالی به امامت نماز جمعه شهر مزبور منصوب میشوید که ان شاء اللَّه تعالی ضمن اقامه این فریضه بزرگ الهی، مردم را به وظایف خطیر و حساسی که دارند آشنا ساخته، به وحدت و اتفاق دعوت کنید و از اختلاف و تفرقه بر حذر دارید. از خدای تعالی موفقیت آن جناب را مسألت دارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.
غُرّه ذی الحجة الحرام 1399/ روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج10، ص: 318)
ـ سخنرانی در جمع اهالی مسجد ارباب تهران؛ توطئه گروهکها- همگامی با ملت (1358)
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
انسان باید بتدریج تجربه پیدا بکند. ما قبل از انقلاب نمیدانستیم که بعد از انقلاب چه خواهد شد، تجربه نداشتیم. حالا که انقلاب شده است میبینیم که یکی از ثمرات انقلاب هرج و مرج است! هر کس هر چه دلش میخواهد میگوید. هر کس هر عملی را که میخواهد انجام میدهد. و ابداً در فکر این نیستند که آیا این حرفی که میزنند در مسیر ملت است؟ آنکه ملت خواستش بود و رأی مثبت به او داد؛ یعنی رأی اکثریت قاطع، که تمام مخالفین وقتی یک طرف شدند و ملت هم یک طرف، صد، صدی نود و هشت، ملت رأی داشتند، دو تمامِ مخالفین[3]، و ملت ما با فریاد و با رأی، رأی به جمهوری اسلامی داد.
جمهوری اسلامی که ملت ما میخواهد این است که محتوای این جمهوری احکام اسلام باشد و تمام مملکت روی احکام اسلامی اداره بشود، و آنچه که خدای تبارک و تعالی فرموده است به وسیله پیغمبر اکرم و به ما رسیده است به وسیله ائمه اطهار آنها باید تحقق پیدا بکند. حالا که رأی را مردم دادند و تمام کارها با نظر مردم انجام گرفته است، حالا میبینیم که گروههای مختلفی، آرای مختلفی پیدا شده است، و هر کس هر جور دلش میخواهد صحبت میکند. وقتی هم که از آن سؤال بکنند، جواب این است که انقلاب است! هر که هر خلافی بکند، برهانش این است که انقلاب شده است! چون انقلاب شده است، دیگر باید همه کارها انقلابی باشد، و معنی انقلابی هم این است که موازین دیگر ندارد! میزان عقلی، یک میزان انسانی یک میزان اسلامی، دیگر در کار نیست. نطقها میشود، کاغذها نوشته میشود، قلمها به کار افتاده است در گوشه و کنار کشور، و هر کس هر چه به نظرش میآید مینویسد، و میخواهد تحمیل کند به یک ملت سی و چند میلیونی.
همین آقایانی که فریاد میزنند که باید دمکراسی باشد، باید آزادی باشد، همین آقایان مینشینند دور هم و یک چیزی پیش خودشان میگویند و میخواهند تحمیل کنند به ملت. مثلًا مجلس خبرگان با اکثریت ملت رفته است و مشغول کار است، حالا میبینیم که یک دسته چند نفری دور هم جمع میشوند و میگویند مجلس خبرگان باید منحل بشود! من نمیدانم که این آقایانِ «باید منحل بشود» چه کارهاند که میگویند باید منحل بشود. برای چه باید منحل بشود؟ برای اینکه این آقایان معمِّم هستند؟ برای اینکه این آقایان اهل علم هستند؟ برای اینکه آقایان به اسلام عقیده دارند، احکام اسلام را دارند جاری میکنند؟ چون گفتند که ولایت فقیه باید باشد، نظارت فقیه باید باشد؟ اینها از نظارت فقیه در امور میترسند. میگویند قدرتمند میشود فقیه؛ وقتی قدرتمند شد، هرج و مرج میشود، و عرض میکنم که- از آن مسائل که میگویند. لکن مضایقه ندارند که مثلًا یک قدرتی دست نخست وزیر باشد؛ یا قدرتی دست رئیس جمهور باشد؛ لکن معمِّم نباشد؛ غربی باشد، هر چه میخواهد باشد! منطق، تقریباً به حسب واقع این است، لکن صورت یک صورت دیگر است. ما میگوییم که شما میتوانید که یک اقلیت ده نفر، صد نفر، هزار نفری میتواند که حالا بگوید ملت رأی داده است به جمهوری اسلامی، لکن باید جمهوری باشد، نه اسلامی؟ این «باید» یعنی چه؟ «باید این کار بشود! این «باید» [برای چیست؟] این صد نفر، هزار نفر، چه کارهاند که در مقابل یک ملت «باید» میگویند؟ مجلس خبرگان را مردم تعیین کردند؛ تهران بیش از دو میلیون به مرحوم آقای طالقانی رأی دادند، بیش از دو میلیون به آقای منتظری رأی دادند؛ قریب دو میلیون به دیگران رأی دادند؛ یک میلیون و چه قدر به دیگران رأی دادند، اکثریت آوردند؛ در شهرهای دیگر هم اکثریت آوردند؛ اکثریت قاطع آوردند؛ و دیگران در اقلیت بودند؛ حالا که در اقلیت واقع شدند این آقایان روشنفکر و این آقایانی که ادعای دمکراسی میکنند، حالا که در اقلیت واقع شدند، میخواهند که بگویند نه، رأی اکثریت میزان نیست، باید منحل بشود!
من میپرسم از این آقایان که چرا باید منحل بشود؟ چه شده است؟ چه طور شما «باید» میگویید؟ شمایی که- گوش کن- شمایی که مدّعی این هستید که باید آزادی باشد؛ شما میگویید رأی آزاد ندادند مردم؟! شما میگویید که مردم آزاد نبودند در رأی و رأی درست ندادند؟! فرض این است که از اول شما این مطلب را نگفتید آن وقتی که مردم رأی دادند، و همه مردم هم دیدند که رأی آزاد، مردم دادند. اینها خیال میکنند که اگر مجلس منحل بشود، مجلس دیگر نمیخواهیم؛ یا دوباره باید از سر انتخابات بشود. اگر صد مرتبه انتخاب بشود، مردم علمایشان را انتخاب میکنند، صد مرتبه. اگر صد مرتبه انحلال پیدا کند مجلس، و دوباره مردم [حاضر] باشند، مردم اشخاصی که متدیناند و اشخاصی که شناخته شدهاند و اشخاصی که- عرض میکنم که- غربزده نیستند و اشخاصی که توجه به اسلام دارند، اینها [را] تعیین میکنند. شما باورتان بیاید که این طور نیست که شما خیال میکنید که اگر چنانچه منحل بشود- اولًا انحلال نمیشود همچو، کسی حق انحلال ندارد، خود ملت حق دارند و ثانیاً- اگر منحل بشود، یک وقت بگویید که خوب، ما قانون دیگر نمیخواهیم، بس است! شما حق همچو چیزی ندارید. یک وقت میگویید که قانون میخواهیم، قانون هم ملت باید تعیین کند، مجلس مؤسسان باشد؛ ملت متدینین را، علمایشان را، متدینینشان را تعیین میکند. وکلا هم وکلای دار الشورا هم باشد، باز همین طور است.
شماها باید عزا بگیرید! برای اینکه نه در مجلس خیلی راه دارید؛ و نه در مجلس مؤسسان خیلی راه دارید؛ و نه در جاهای دیگر خیلی راه دارید. و علتش هم این است که یک ملتی است فریاد زده است که ما اسلام را میخواهیم، و دنبال این است که اسلام را به دست بیاورد؛ وقتی دنبال این است که اسلام را به دست بیاورد، صد دفعه هم که شما به هم بزنید آن را- با اینکه نمیتوانید به هم بزنید- صد دفعه هم که به هم بزنید آن را، باز مردم همان اسلام را [میخواهند] بله، میتوانید شما تبلیغ بکنید که یک وقتی مردم از اسلام برگردند، همه ملت برگردند، آن وقت دست شما میافتد. اما مادامی که مردم فریاد میزنند که ما اسلام را میخواهیم، هر روز هم دارند باز داد میکنند که ما اسلام و جمهوری اسلامی را میخواهیم، مادامی که این مسأله هستش، دیگر نمیشود این را تغییرش داد. و معنا ندارد که یک اقلیتی بخواهد تحمیل کند به یک اکثریتی؛ این خلاف دمکراسی است که شما به او عقیده دارید، و خلاف آزادی است. خلاف همه انسانیت است که بخواهند یک عده معدودی- که اقلیت هستند- تحمیل کنند بر یک عده [بیشتر.] این همان است که زمان رضا خان هم بود، که یک عده معدودی بودند و با سرنیزه تحمیل میکردند بر ملت یک چیزهایی را. حالا سرنیزه تبدیل شده است به نطق، و تبدیل شده است- عرض میکنم- به قلم، و تبدیل شده است به توطئه و اینها. و این طوری بخواهند که به مردم اغفال کنند، تحمیل کنند، این صحیح نیست.
من اعتقادم این است که آقایان باید فکر بکنند. آقایانی که علاقه میگویند داریم به اسلام، علاقه میگویند داریم به ملت، علاقه داریم به کشور، باید فکر بکنند. باید در همین مسیری که این سیل دارد میرود خودشان را وارد کنند. اگر بخواهند بر خلاف همین مسیر بروند، سیل آنها را خواهد برد از بین. اینها بر همان مسیر ملت راه بروند. و خیال نکنند که این ملت نمیفهمد چیزی. نخیر، ملت بهتر از ماها میفهمد. همان طور راه خودش را پیدا کرده و دارد میرود. و آن معنایی که شما خیال کردید که ملت تحصیل نکرده است، تحصیل اگر کدورت در ذهنها و در قلوب اشخاص نیاورد؛ معلوم نیست که آن تحصیلهایی که شما میگویید یک هدایتی بکند، مردم هدایت شدند، و هدایت کردند مردم را. الآن هم همه مطّلع هستند که چی میخواهند. آن وقت میگویید نمیدانند چه میخواهند. نخیر، مردم مطّلعند که چه میخواهند. اگر چنانچه همین ولایت فقیه را، که معنایش این است که آنی که خدای تبارک و تعالی تعیین کرده است برای نظارت در امور و تعیین مراکز قدرت، آن عبارت از فقیه جامع الشرایط است، اگر همین را شما به رفراندم ملت بگذارید، همان رأیی که او آورد [و دیدید] این رأی را هم بدهید.
مردم همین را میخواهند، مردم آن چیزی را که خدا میخواهد میخواهند، آن چیزی را که پیغمبر خدا فرموده میخواهند، بیخود نباید دست و پا بکنند اینها، باید به مسیر ملت بیایند. و اگر واقعاً علاقهمندند که این مملکت یک مملکت صحیحی بشود، بگذارند یک آرامشی پیدا بشود؛ توطئه در اطراف نشود؛ توطئه در مرکز و در کردستان و در سایر جاها نشود؛ تا یک آرامشی پیدا بشود. وقتی که این آرامش پیدا شد، آن وقت همه چیز ملت به جای خودش هست؛ همه چیز ملت درست میشود؛ دست اجانب کوتاه میشود، و نمیتوانند دیگر برگردند. اما الآن یک دسته در تهران توطئه کنند، یک دسته در کردستان توطئه کنند، یک دسته در بلوچستان توطئه کنند، هر دسته در یک جایی دیگر، ممکن است یک وقتی با این طور چیزها یک نهضت، خدای نخواسته شکست بخورد. و اگر شکست بخورد، همه چیزتان از بین خواهد رفت.
همه با هم باشید. همه در مسیر ملت باشید. همه دست به دست هم بدهید. همان طوری که از اول با هم این نهضت را آنهایی که شرکت داشتند نهضت را رساندند تا اینجا، باز هم با هم باشید تا این نهضت ان شاء اللَّه به ثمر برسد؛ و ان شاء اللَّه آن چیزی را که خدا و رسول خدا میخواهد و آن چیزی را که قرآن مجید میخواهد، آن چیزها عملی بشود. و این صلاح دین و دنیای همه ملت است و صلاح همه مملکت است. هیچ وقت خیال نکنید که دیکتاتوری در اسلام است؛ یا دیکتاتوری در روحانیت است؛ یا روحانیت در این طور چیزها [است]. ابداً این حرفها در کار نیست، و دیکتاتوری در کار نیست. شماها دیکتاتوری نکنید، ملت ما دیکتاتور نیستند! علمای ما هم دیکتاتور نیستند.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج10، ص: 319 ـ 324)
ـ سخنرانی در جمع دانشجویان دانشکده افسری و فرماندهان ارتش؛ تصفیه ارتش (1358)
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
پاکسازی ارتش از ناصالحان و منحرفان
شما میدانید که ارتش؛ اساس و رکن استقلال یک کشور است. اگر ارتش اصلاح بشود، استقلال کشور حفظ میشود. و اگر خدای نخواسته در ارتش یک فسادی باشد، استقلال کشور به خطر میافتد. و میدانید که امروز افرادی که ناصالح هستند و افراد چپ، افراد وابسته به رژیم سابق، در همه جا نفوذ دارند، و لا محاله در ارتش هم هستند. و اگر اینها بمانند در ارتش، ممکن است که ریشه بکنند؛ ممکن است توطئه بکنند؛ و خدای نخواسته یک وقت یک ارتش را به فساد بکشند. بنا بر این، تصفیه ارتش از مسائل بسیار مهم است. با تصفیه ارتش، حفظ استقلال کشور میشود. و شما موظفید به اینکه استقلال کشورتان را حفظ کنید. و موظفید به اینکه ان شاء اللَّه تصفیه بکنید افرادی که میدانید که نالایق هستند؛ میدانید که فاسد هستند؛ میدانید که مفسده جو هستند. اینها را از خودتان، از بین خودتان، خارج کنید؛ تصفیه کنید. یک ارتش مستقلِ اسلامی- انسانی که در خدمت کشور و در خدمت ملت و در خدمت اسلام باشد.
شما میدانید که سابق، بنا بر این بود که ارتش را در مقابل ملت قرار بدهند. و این نکتهاش این بود که چون سران بالا خیانتکار بودند و از ملتها میترسیدند، چون از ملت میترسیدند، علاج را این میدیدند که باید با ملت مقابله کنند. از این جهت، قوای انتظامی را، و بالاتر قوای ساواک را در مقابل ملت قرار داده بودند برای ایجاد رعب، مردم وقتی که این لباس را میدیدند به وحشت میافتادند. وقتی اسم «ساواک» را میشنیدند وحشت میکردند. اگر یک مشکلی برای کشور پیش میآمد، مردم اگر دامننمیزدند نمیزدند به آن مشکل، همراهی هم نمیکردند، بیتفاوت بودند، برای اینکه میدیدند که اینها مقابل هم هستند؛ تربیت این طور شده است که تمام قوای انتظامی و دولتی در مقابل ملت باشد. بحمد اللَّه آن طرز فکر رفت، و به جای او طرز فکر دیگر آمد.
و حالا مهم است این مطلب که شماها حفظ کنید این معنا را که با ملت پیوندتان پیوند برادری باشد. این طور نباشد که از شما بترسند. این طور باشد که شما را با آغوش باز بپذیرند. الآن میبینید که هر جا که شما بروید، مردم به شما اظهار بشاشت میکنند؛ شعار میدهند برای شما؛ در صورتی که سابق فرار میکردند، این را باید حفظ کرد. چنانچه در بین خودتان این مطلب که من افسر ارشد هستم، من افسر هستم، به دیگران ظلم بکنید، خدای نخواسته این طرح نباشد. البته مراتب باید محفوظ باشد؛ اطاعت باید بشود؛ اما برادری هم باید باشد. مثل اطاعت فرزند از پدر باشد. شما با زیردستان خودتان خوشرفتاری کنید؛ و آنها احساس کنند که شما مصالح آنها را میخواهید؛ آنها را دوست دارید؛ آنها از خود شما هستند؛ پیوند شما هستند. وقتی این طور شد، یک ارتش ارتش اسلامی میشود. ملت هم با ارتش اسلامی دوست است، رفیق است، پشتیبان است. و همه با هم برادر باشیم، و همه با هم در خدمت اسلام و در خدمت کشورمان. و امیدوارم که دیگر آن مسائل سابق، آن چپاول سابق، آن زورگوییهای سابق برنگردد. همه با هم برادرانه زندگی کنیم، و همه با هم برادرانه حفظ کشورمان را بکنیم. من دعاگوی همهتان هستم، خدمتگزار همه هم هستم. خداوند همهتان را ان شاء اللَّه حفظ کند.» (صحیفه امام، ج10، ص: 325 ـ 326)
ـ سخنرانی در جمع افسران دانشکده افسری؛ رفتار اسلامی در ارتش (1358)[4]
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
آقایان توجه دارند که انتقال پیدا کردند از ارتش طاغوتی به ارتش الهی. توجه دارند که رژیم تبهکار سلطنتی مبدل شد به رژیم جمهوری اسلامی که «عدل» در او سرلوحه تمام برنامههاست. توجه دارند که حالا ارتش، اسلامی هستند وظایفشان با آن وقت که ارتش ارتش طاغوتی بود فرق دارد. همان طوری که موظفاند مراتب سلسله را حفظ کنند. بزرگترها، صاحب منصبها، افسرهای ارشد موظفاند که با سایر طبقات به طور سلامت و به طور اسلامیت رفتار کنند. گمان نکنند سربازان که حالا که انقلاب شد ما باید اطاعت نکنیم. اسلام اطاعت فقیه را واجب دانسته است، و من امر میکنم به شما که اطاعت کنید از ما فوقهای خود، و حفظ نظام را بکنید. و من سفارش میکنم به افسرها، افسرهای ارشد و دیگر افسرها که مراعات اسلامی خودشان را بکنند؛ با زیردستان همان کنند که پیغمبر اسلام با زیردستان میفرمود و امیر المؤمنین- سلام اللَّه علیه. الآن شما در آغوش اسلام هستید و برادر با همه مسلمین، و همه در آغوش اسلام هستیم؛ و باید وظایف اسلامی را عمل کنیم. همچو نباشد که فقط اسم جمهوری اسلام باشد، اسم ارتش اسلام باشد، ولی معنا و محتوا آن طور نباشد.
برادرها! اگر بخواهید استقلال مملکت خودتان را حفظ کنید و اگر بخواهید از تحت یوغ ابرقدرتها تا آخر خارج بشوید، به اسلام توجه کنید و به احکام اسلام سر فرود آورید. اسلام برای شما و برای ما و برای ملت ما تمام آزادیها و استقلال را فراهم میکند. در سایه اسلام ما میتوانیم مملکت خودمان را حفظ کنیم. شما دیدید که ملت ما با نداشتن ابزار جنگی، لکن داشتن ایمان، بر تمام ابرقدرتها که پشتیبانی میکردند از رژیم سابق غلبه کردند. و این نبود جز اتکال به اسلام و اتکال به قرآن کریم.
و من امیدوارم که شما برنامهتان برنامه اسلامی باشد؛ در زندگانی شخصی، در زندگانی نظامی، در برخورد با ملت. برخوردهای سابق، برخوردهای دشمنی بود. ملت ما با ارتش آشتی نداشت، برای اینکه آنها را وادار میکردند به اینکه به ملت ظلم کند؛ و ملت هم وادار میشد به اینکه به آنها پشت کند. لکن اکنون که شما لشکر اسلام هستید، ارتش اسلام هستید و ملت پشتیبان شماست؛ شما هم باید پشتیبان ملت باشید. مرزهای خودتان را باید حفظ کنید، مرزداری کنید. باید نظم را حفظ کنید، سلسله مراتب باید حفظ بشود. و تمام شما در خدمت اسلام؛ و همه ما در خدمت اسلام؛ و من در خدمت همه شما. سلام بر همه شما و درود الهی بر همه ملت ما.» (صحیفه امام، ج10، ص: 327 ـ 328)
ـ حکم به آقای حسین مهرپور؛ ابقای آقای لطف اللَّه صافی در شورای نگهبان (1360)
[** محضر مبارک رهبر انقلاب اسلامی ایران حضرت آیت اللَّه العظمی امام خمینی- مد ظله العالی
به پیوست استعفانامه حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ لطف اللَّه صافی از عضویت شورای نگهبان که در جلسه مورخ 22/ 7/ 1360 شورای نگهبان قرائت گردیده و با انقضای یک هفته، از ناحیه مشارٌ الیه مسترد نشده است، طبق ماده هفت آیین نامه داخلی شورای نگهبان جهت اتخاذ تصمیم لازم تقدیم میگردد.
طول عمر آن رهبر بزرگوار و پیروزی نهایی انقلاب اسلامی را در سایه رهبریهای داهیانه آن حضرت از خداوند بزرگ آرزومند است.
قائم مقام دبیر شورای نگهبان، حسین مهرپور- 30/ 7/ 1360**]
بسمه تعالی
جناب ایشان به همان سِمت که داشتند باقی باشند. ان شاء اللَّه تعالی موفق باشید.
روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج15، ص: 323)
ـ حکم پیگیری مطالبات ایران از امریکا و سایر کشورها به آقای خامنه ای (1362)
«بسمه تعالی
جناب حجت الاسلام آقای خامنهای رئیس محترم جمهوری اسلامی
در موضوع مرقوم رسیدگی جدی فرمایید.[5]- 1 آبان 62
روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج18، ص: 188)
ـ سخنرانی در جمع کارکنان وزارت صنایع، مخترعان و مبتکران؛ خودکفایی (1362)
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
من از مشاهده شما برادران که در راه پیشبرد مقاصد اسلام و پیشبرد مقاصد میهن مشغول جهاد هستید تشکر میکنم، و امیدوارم که خداوند شما همه برادران را توفیق بدهد که بیشتر برای کشور خودتان مفید باشید. شما میدانید که در رژیم سابق باید بگوییم که رژیم بازدارنده بود نسبت به جوانهای ما، آنها را نه اینکه نمیخواست رشد بدهد، آنها را میخواست متوقف کند به نفع ابرقدرتها. و لهذا همه جهات این کشور وابسته شد، و با چپاولهای بسیار زیاد، وابستگان به آن رژیم فرار کردند و یک کشوری که ورشکسته بود تقریباً، به دست شما جوانان دادند، و شما جوانان برومند کشور هستید که باید جبران آن نقیصههایی که در طول تاریخ این دو جنایتکار، پدر و پسر جنایتکار به این کشور وارد شد جبران کنید. و عمده این است که شما دو جهت را در نظر بگیرید که من کراراً عرض کردم، یکی اعتماد به خدای تبارک و تعالی، که وقتی که برای او بخواهید کار بکنید به شما کمک میکند، راه را برای شما باز میکند، در هر رشته که هستید راههای هدایت را به شما الهام میکند، و یکی اتکال به نفس، اعتماد به خودتان. شما خودتان جوانهایی هستید که میتوانید همه کارها را انجام بدهید. مخترعین ما میتوانند در سطح بالا اختراع بکنند. مبتکرین ما میتوانند در سطح بالا ابتکار کنند، به شرط اینکه اعتماد به نفس خودشان داشته باشند، و معتقد بشوند به اینکه «میتوانیم». در رژیم سابق «نمیتوانیم» را در بین همه قشرها شایع کردند، به همه گفتند «ما نمیتوانیم» و باید تواناها بیایند و به ما تعلیم بدهند، آنها هم که میآمدند تعلیم نمیدادند، شماها را وابسته میکردند. امروز که دست همه آنها بحمد اللَّه قطع شده است و دیگر برای آنها جایی در این کشور باقی نمانده است، این شما جوانهای کشور هستید که در هر جا هستید باید به فکر آتیه کشور خودتان باشید، حال کشور خودتان باشید. و لازم است که با این دو خصیصه، اتکال به خدای تبارک و تعالی، اطمینان به نفس، با این دو خصیصه به پیش بروید، و بعد از مدت کوتاهی خواهید دید که راههای سعادت بر شما باز میشود، و قدرتهای بزرگ طمعشان قطع میشود. و ان شاء اللَّه این کشور یک کشور نمونه میشود برای کشورهای دیگری که آنها هم گرفتار آن تبلیغات ابرقدرتها هستند که نمیگذارند آنها هم رشد بکنند.
امروز شمایید که باید دامن به کمر بزنید و در رشد صنایع این کشور و در رشد تولید این کشور دامن به کمر بزنید و همت بگمارید و فعالیت بکنید. فعالیت شما امروز برای کشور اسلامی یک عبادت است. شما امروز همهتان با ایده اسلامی در حال عبادت هستید، چه در کارخانهها و چه در مواردی که به صنعت مشغول هستید، و چه در کشاورزی هر کس هست و چه در سایر کارخانهها که هست. وقتی انسان برای خلق خدا خدمت بکند و برای اینکه این خلق در طول تاریخ ستم دیدند، عقب نگه داشته شدند، نگذاشتند رشد معنوی بکنند، رشد مادی بکنند، وقتی با این ایده شما خدمت بکنید شما در خدمت اسلام هستید و شما مجاهد هستید در پشت جبههها. همان طوری که مجاهدین ما در جبههها مجاهدت میکنند، و عبادت خدا را در آنجا میکنند، شما هم در پشت جبههها هستید و عبادت خدای تبارک و تعالی را با همین کارهایتان انجام میدهید.
و من امیدوارم که با فعالیت شما عزیزان، با فعالیت همه جوانهای ایران، همه قشرهای ملت، زن و مرد ملت، این کشور دیگر از آسیب دهر مصون باشد و دست همه ابرقدرتها تا ابد از آن کوتاه باشد.
شما میبینید که امروز ما گرفتار به دسیسهها و توطئههای ابرقدرتها هستیم. اینکه همه، قدرتهای خودشان را روی هم گذاشتند و به کشور شما حمله کردهاند، چه حمله تبلیغاتی و چه حمله تسلیحاتی، برای این است که، آنها احساس میکنند که ایران است که میتواند خودش و دیگر کشورها را از قید اسارت ابرقدرتها و چپاولگریهای آنها نجات بدهد. از این جهت، ما باید مهیا باشیم به اینکه این ضربهای که زدیم به آنها دنبالش را بگیریم. ما در بین راه هستیم. کاری که شما جوانها کردید در دنیا بینظیر است.
هیچ کشوری را شما سراغ ندارید که از ابرقدرتی بریده باشد و به ابرقدرت دیگری اتصال پیدا نکرده باشد. بیاستثنا تمام کشورهای دنیا یا در تحت سلطه مستقیم یا غیر مستقیم این ابرقدرتاند یا در تحت سلطه مستقیم یا غیر مستقیم آن ابرقدرت. و شما تنها هستید در دنیا که فاتحه هر دو را خواندید و دست هر دو را کوتاه کردید و میخواهید شما خودتان باشید. میخواهید مستقل باشید. میخواهید آزاد باشید.
میخواهید آن قید و بندهایی که برای کشور شما در زمان طاغوت درست شده بود از آنها همان طور که رهایی پیدا کردید، رها باشید تا آخر، و این با جدیت خود شماست، با تلاش خود شماست برای همه کارها. هر کس در هر کاری که مشغول است، چه در دانشگاهها که مشغول دانش هستند، و چه در صحراها و بیابانها که مشغول کشاورزی هستند و چه در جبههها که مشغول فعالیت هستند، و چه در کارخانهها که مشغول جهاد هستند، همه در جهاد در راه خدا هستند، و باید این جهاد را به آخر برسانند، و ان شاء اللَّه به آخر میرسد. شما اراده کنید خدای تبارک و تعالی عنایت میکند به شما، و شما مصمم باشید که خودتان برای کشور خودتان باشید و برای رفاه حال همه کشورهای تحت سلطه ان شاء اللَّه.
و شما میدانید که مصیبتهایی که به این کشور وارد شده است، از اول انقلاب تا کنون، چه حجم زیادی داشته است. و در ازای او این پیروزیهایی که برای شما حاصل شده است حجم بسیار افزون داشته است. ما در عین حالی که جوانهای بسیار لایق خودمان را، مردان کاردان خودمان را از دست دادیم، لکن آن چیزی که به دست آوردیم ارزشاش بیشتر از این معانی است. آنی است که سید الشهدا- سلام اللَّه علیه- زن و فرزند خودش را فدای او کرده، آنی است که رسول اللَّه- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- زندگانی خودش را در راه او صرف کرد، و ائمه معصومین ما در راه او آن همه رنج دیدند. ما هم که مدعی هستیم، و امیدوارم که این ادعا صحیح باشد- مدعی این هستیم که شیعیان آنها و پیروان آنها هستیم- باید همان طور که آنها تحمل داشتند مصایب را، در مقابل ارزش انسانی، در مقابل ارزشهای اسلامی، ما هم مصیبتها را تحمل کنیم، و در مقابل همه مصیبتها بایستیم، برای اینکه آن ارزش انسانی را به دست بیاوریم. اسلام را که رأس همه ارزشهاست در کشور خودمان و سایر کشورها پیاده کنیم.
و شما میدانید که امروز در جبههها چه پیروزیهای چشمگیری به وسیله همین جوانهای عزیز رزمنده ما به دست آمده است، که قدرتهای بزرگ الآن در فکر این هستند که برای شکست خوردن، تقریباً شکست آخر صدام، فکری بکنند که بلکه بتوانند این را حفظش بکنند. صدام هم که میبینید که وضع روحیاش یک وضع جنونآمیزی شده است که هر وقت شکست میخورد در میدان از دور میایستد و کشور ما را، جوانهای ما را، بچههای ما را مورد موشکهای دوربرد میکند. و دیدید که با دزفول، سابق و حالا همین دیروز و امروز چه کرده است، و با مسجد سلیمان چه کرده است، و با مریوان و بانه چه کرده است. ما در جنگ بر او غلبه کردیم و او نمیتواند مقابله کند. و او با شرارت به مردم عادی، به مردم بیپناه، به اینها تجاوز میکند. و عجب این است که در یکی دو سه روز پیش از این، قبل از این جنایت، گفت که ما- به یکی از مسئولین آنها گفتند که، یا شاید خود صدام هم بود که- ما به سازمان بین المللی یا یکی از همین سازمانها گفتیم که ما حق خودمان را برای اینکه همه نقاط ایران را بکوبیم حفظ کردیم و ما این کار را میکنیم. و سازمان بین المللی هم که باصطلاح برای حفظ حقوق بشر است سکوت کرد و با این سکوت او را تشویق کرد به یک همچو جنایتی. او نمیتواند به نظامیهای ما صدمه بزند، لکن از دور میتواند که موشک بیندازد! موشکهای دوربرد را بیندازد. همان موشکهایی که قدرتهای بزرگ به او دادند، قدرت امریکا و شوروی به او دادند، او را از دور بیندازد و خانههای مظلومین را به سر خود و بچههاشان خراب کند، و رجزخوانی کند که ما چه کردیم و چه کردیم، چقدر کشتیم. این رجزخوانی ندارد که یک دسته مظلومی که، زن و بچهای که در خانههای خودشان خوابیدهاند، شما با موشکی که از خارج ایران میاندازید آنها را بکشید. از آن طرف هم عربده میکشد که خاک عراق هیچ از دست نرفته و یک وجبش ایرانیها وارد نشدند، در صورتی که 700 کیلومترش را الآن وارد شدهاند و ان شاء اللَّه بعدها هم امید است که تتمیم بشود. و من باید از این جوانهای عزیزی که جان خودشان را در دست گرفتهاند و برای اسلام در این جبههها فعالیت میکنند، این قوای مسلحه ما از هر طایفهای که هستند، و این جهاد سازندگی که آنها هم بسیار فعالیت میکنند، من باید از آنها تشکر کنم. و انصافاً ما رهین منت برای آنها هستیم که آنها دارند در جبههها با آن وضعی که هست فعالیت میکنند، و برای شما پیروزی میآفرینند، سرفرازی میآفرینند.
و ما در عین حالی که الآن بسیاری از شهرهای آنجا زیر نظر ما هست، و رزمندگان ما میتوانند آنها را بمباران کنند، ابداً همچو کاری نکردند و نباید هم بکنند، برای اینکه مردم شهرها گناهی ندارند. ما در جنگ باید جلوی او را بگیریم، در جنگ باید صدمات را به او وارد بکنیم و او را محطوم[6] بکنیم و محکوم بکنیم و معدوم بکنیم ان شاء اللَّه و من امیدوارم که این جنگ دیگر همین روزهای آخرش باشد ان شاء اللَّه. این رژیم ساقط بشود و کشور عراق به دست خود ملت عراق اداره بشود، و به وجهش اسلامی و شایسته برای اسلام اداره بشود.
و از مطالبی که امروز به من اطلاع دادند این بود که صدام به یکی از فرماندهان خودش که در جبهه گفته است یک پیروزیی انجام داده است مدال داده است و این دأب اوست. همان وقت هم که خرمشهر را گرفتند و بیرون کردند اینها را، مدال شجاعت به بعضیها داده، حالا هم که با افتضاح اینها را بیرون کردند و قریب هفتصد نفر از آنها را در پشت جبهه آوردند و اسیر کردند و قریب سه هزار و پانصد نفر آنها را یا کشته یا مجروح کردند که بسیاری از فرماندهان آنها هم در بین آنها بوده، به حسب آن طوری که گزارش دادهاند ایشان باز مدال داده است، و بهتر این است که یک مدالی به خودش بدهند و آن مدال شجاعت. برای اینکه، این آدم در عین حالی که این سبعیت را دارد، این وضع روحی را هم دارد که از آن طرف به این طرف و آن طرف متشبث میشود به اینکه بیایید و مرا رها کنید از این گرفتاری که پیدا کردم، از آن طرف هم عربده میخواند، از آن طرف هم این بیچارههایی که فرستاده به جبهه اگر یک قصوری بکنند اعدام میکند آنها را. همین دو سه روز باز به حسب آن طوری که گفتند یک دادگاه صحرایی درست کرده و بسیاری از این فرماندهان را که سستی کردند در این امر، اعدام کرده است. این وضع روحی است که او پیدا کرده، یعنی یک وضعی الآن پیدا کرده است که به هر طرف میزند و هر جنایتی را حاضر است انجام بدهد. و من امیدوارم که خود عراقیها و ارتش عراق بیش از این تحمل نکنند این جنایات این را، و این حزب بعث را به جای خودش بنشانند تا کشور عراق، تا ان شاء اللَّه کشور عراق با سرافرازی و آسودگی بتواند به زندگی اسلامی خودش ان شاء اللَّه ادامه بدهد.
من از خدای تبارک و تعالی سلامت و توفیق همه جوانهای جبهه و پشت جبهه و شما جوانهای عزیزی که در جبهه داخل مشغول جهاد هستید از خدای تبارک و تعالی میخواهم و امیدوارم که همه سالم و سعادتمند باشید و با قدرت و قوت مشغول کار باشید، مشغول جهاد باشید و به طور شایسته به کشور خودتان خدمت بکنید و ما هم دعاگوی شما هستیم ان شاء اللَّه. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج18، ص: 189 ـ 194)
ـ حکم انتصاب آقای قاسم علی ظهیرنژاد به نمایندگی در شورای عالی دفاع (1363)
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
تیمسار سرتیپ، قاسم علی ظهیرنژاد- ایّده اللَّه تعالی
بدین وسیله جنابعالی را به سِمت نمایندگی از طرف خود در شورای عالی دفاع منصوب مینمایم ان شاء اللَّه تعالی ضمن انجام وظایف محوله در این شورا، به قسمتهای مختلف ارتش نیز رسیدگی و نظارت نمایید و گزارشهای مستمر و لازم را به این جانب ارائه نمایید. موفقیت جنابعالی را از خداوند متعال مسألت دارم. اول آبان 1363
روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج19، ص: 87)
ـ پیام به نمایندگان مجلس شورای اسلامی؛حدود اختیارات ولایت فقیه (1364)
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
با تشکر وافر از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، چون گفتار آقایان پخش میشود و ممکن است سوء تفاهمی بین مردم حاصل شود، لازم است عرض کنم آیات و روایاتی وارد شده است که مخصوص به معصومین- علیهم السلام- است، و فقها و علمای بزرگ اسلام هم در آنها شرکت ندارند، تا چه رسد به مثل این جانب. هر چند فقهای جامع الشرایط از طرف معصومین نیابت در تمام امور شرعی و سیاسی و اجتماعی دارند و تولی امور در غیبت کبرا موکول به آنان است، لکن این امر غیر ولایت کبرا است که مخصوص به معصوم است. تقاضای این جانب آن است که در صحبتهایی که میشود و پخش میگردد ابهامی نباشد، و مرزها از هم جدا باشد. و السلام علیکم. 1/ 8/ 64
روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج19، ص: 403)
[2] - متن حاضر مشروح مذاکرات یکی از وزیران کابینه ضیاء الحق با امام در پاریس میباشد. متأسفانه نام آن وزیر و تاریخ این مذاکرات در یادداشتهای اصلی نیامده است. همان طور که امام در ضمن مذاکرات هم اشاره کردهاند، مسئله وساطت بین شاه و امام، قبلًا هم از طرف سلطان حسن، پادشاه مراکش و حسین، پادشاه اردن مطرح شده بود. تاریخ 25 ساله ایران، ج 2، ص 342- 346.
[3] - یعنی دو درصد از آراء، مربوط به مخالفین جمهوری اسلامی بود.
[4] - در صحیفه نور، تاریخ 2/ 8/ 58 درج شده است.
[5] - فرمان امام خمینی، در پی ملاحظه گزارش شماره 3504- مورخ 28/ 7/ 62 آقای نجفی قدسی سرپرست دفتر شورای هماهنگی کشور( در وزارت کشور)، صادر شد. وی در گزارش خود با اشاره به طرح دعاوی ایران علیه امریکا در دادگاه لاهه و نارساییهای موجود درباره گروههای اعزامی و عدم تخصص و آگاهی آنان، به منظور حفظ منافع جمهوری اسلامی ایران خواستار رسیدگی شده است
[6] - محطوم: کوبیده شده؛ لِه شده؛ از بین رفته.
.
انتهای پیام /*