امروز با امام: بیستم مرداد

امروز با امام: بیستم مرداد

ـ نامه تشکر به آقای محمدعلی گرامی (1348)

«بسمه تعالی‏

خدمت جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقة الاسلام آقای گرامی- دامت افاضاته‏

مرقوم شریف که حاکی از عواطف کریمه بوده موجب تشکر گردید. سلامت و توفیق جنابعالی را خواستار است. گرچه ریز برای جنابعالی ریز است، لکن اگر به واسطه شما یک نفر هدایت شود از محالّ بزرگ ارزشش بیشتر است. امید است خداوند در تبلیغات شما تأثیر کافی دهد و توفیق و تأیید شما را روز افزون فرماید. از جنابعالی امید دعای خیر برای حُسن عاقبت دارم. و السلام علیکم. روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج‏2، ص: 241)

ـ نامه به آقای اسلامی تربتی درباره وجوه شرعیه (1357)

«بسمه تعالی‏

جناب آقای اسلامی‏

مرقوم شریف واصل، سلامت و توفیق جنابعالی را خواستار است. راجع به دادن وجوه به سادات که قبلًا منع کردم، ایشان اخیراً از ایران پنجاه دینار فرستادند و بناست صورت حساب بفرستند و باز وجه بفرستند. اگر برای کویت مشکل است، برسانید به همان مورد بدهید. به سایر آقایان نیز بگویید مانع ندارد به آن مورد بدهند. قبوض جنابعالی قبلًا فرستاده شده است. عجالتاً بیش از این چند قبض نیست که می‏فرستم. از جنابعالی امید دعای خیر دارم. و السلام علیکم.» (صحیفه امام، ج‏3، ص: 438)

ـ نامه به آقای سید مرتضی پسندیده و پاسخ به 11 پرسش ایشان (1357)

«بسمه تعالی‏

به عرض حضور مبارک می‏رساند، مرقومات شریفه شما گاهی خیلی طولانی زیارت شد؛ سلامت و سعادت حضرت عالی را خواستارم.

1- راجع به آب وقفی، مکرر مرقوم شده و جواب داده‏ام، حضرت عالی اجاره کنید به هر نحو صلاح است و واگذار کنید به مردم؛

2- راجع به چیزهایی که لازم است خریداری شود یا تعمیرات که مرقوم نشده، به نحو مطلق مجازید هر طور صلاح می‏دانید عمل کنید؛

3- آنچه از مئونه خارج شده است تا تخمیس شود، آنچه به واسطه عذری نتوانسته‏اند استعمال کنند یا نخواسته‏اند، خمس ندارد؛

4- وجهی که بابت زمین موجود است خمس آن را احتیاطاً بدهید و بقیه را هر نحو می‏خواهید صرف فرمایید یا بفرستید؛

5- راجع به مطلب آقای انواری نمی‏شود عمل کرد، مسکوتٌ عنه بماند؛

6- این جانب نمی‏توانم از جبهه‏ایها^[1] و نه از بزرگشان‏^[2] اسمی ببرم و ترویجی بکنم؛ راه آنها با ما مختلف است؛

7- قضیه بیت را من الآن نمی‏توانم حل کنم هر چه اشکال باشد، لکن مطالبی که عرض کرده‏ام بعضی را تحقیق کرده‏ام صحیح نبوده و بعضی را اشخاصی که آنجا ملازم بودند انکار کرده‏اند و من اطلاعی ندارم. و نیز از آمدن بعضی عناصر، سؤال شده است از آقای ابطحی، ایشان جداً انکار کرده‏اند، در هر صورت عجالتاً نمی‏شود کاری کرد تا چه شود؛

8- راجع به مراجعه به دستگاه هر کسی و هر امری باشد جداً احتراز فرمایید این امر بسیار برای حضرت عالی و من موهن است؛ قبلًا هم تذکر داده‏ام مثل اینکه به سمع مبارک نرسیده است؛

9- راجع به رفتن قم بعد از ماه اگر چیز جدیدی پیش نیاید، به حَسَب ظاهر مانع ندارد؛ چون حکم لغو شده است و اقامت خمین رسمیت ندارد و گمان می‏کنم عکس العملی هم نداشته باشد؛^[3] در هر صورت اختیار با حضرت عالی است؛

10- من از ناراحتی حضرت عالی ناراحت می‏شوم و گمان می‏کنم اشخاصی که می‏آیند و شکایت می‏کنند و موجب ناراحتی شما را فراهم می‏کنند خیلی مطالبشان صحیح نباشد. تا کنون از ایران راجع به این مطالب به من مراجعه نشده است و از قمی‏ها گاهی سؤال کردم گفته‏اند ما چیزی ندیده‏ایم؛ مقصود من آن است که حضرت عالی خودتان را ناراحت نفرمایید؛

11- رَویه‏های آقایان اطراف و جوانب را مرقوم فرمودید، نامطلوب است؛ این امر از اول همین نحو بوده است، لکن نمی‏شود کاری کرد، شاید عکس العمل نامطلوب داشته باشد؛ باید نصیحت کرد آن هم ظاهراً بی‏اثر است؛ خداوند اصلاحشان فرماید. از سلامت خودتان مطلعم فرمایید و در امور قم نظر بدهید مورد اطاعت است. من نظر حضرت عالی را قاطع اعلام کرده و می‏کنم. و السلام علیکم.» (صحیفه امام، ج‏3، ص: 439 ـ 440)

ـ بیانات در جمع پاسداران کمیته نیاوران؛ کوشش برای حفظ انقلاب (1358)

[در این دیدار ابتدا سرپرست کمیته نیاوران پیام کارکنان و پاسداران را در حضور امام قرائت کرد. امام خمینی در پاسخ فرمودند:].

نیاوران و کاخ نیاوران! چه نقشه‏های شومی که در این کاخ علیه اسلام طرح می‏شد. نقشه‏هایی که بین طبقات مردم ایجاد اختلاف می‏کند. روحانی را از دانشگاهی، هر دو را از بازاری، هر سه را از کارگر و همه قشرها را از یکدیگر.

[امام خمینی همچنین گفتند:].

اما حالا همه مردم بیدار شده و حتی اظهار نظر می‏کنند به حکومت اسلامی. شما پاسدارانی که سابقاً قدرت نزدیک شدن به این کاخ را نداشتید، الآن مستقر در کاخ شدید. همه با هم در حفظ این نهضت کوشا باشید و غیرت داشته باشید در حفظ اسلام. خداوند به همه شما توفیق عنایت فرماید. خداوند همه شما را مؤید بدارد.» (صحیفه امام، ج‏9، ص: 271)

ـ تلگراف به آقای گلپایگانی؛ تفقد و احوال‏پرسی (1361)

«حضرت آیت اللَّه آقای گلپایگانی- دامت برکاته‏

بحمداللَّه تعالی حسب گزارش اطبای معالج، عملی که انجام گرفته رضایتبخش بوده و مژده سلامت به جنابعالی را داده‏اند.

امید است ان شاء اللَّه تعالی با عنایات خاص خداوند متعال و توجه حضرت بقیة اللَّه الاعظم- ارواحنا لمقدمه الفداء- و ادعیه ملت شریف بزودی بهبودی کامل حاصل؛ که از برکات وجود شریف، همگان بهره‏مند شویم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته. روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج‏16، ص: 417)

ـ سخنرانی در جمع مسئولان وزارت امور خارجه؛ بازتاب جنایات صدام (1362)

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

اما راجع به مصیبتی که به وسیله صدام به ایران وارد شد به همه اهالی ایران بخصوص گیلان‏غرب و بالاخص به بازماندگان شهدا تسلیت عرض می‏کنم، و از خدای تبارک و تعالی می‏خواهم که آنها را با اولیای اسلام محشور گرداند و به مجروحین این جنایت بزرگ شفا عنایت کند.

نکته‏ای که می‏بایست عرض کنم این است که صدام گمان کرده است با این نحو جنایات می‏تواند صلح را بر ما تحمیل کند، و حال اینکه هر یک از جنایات، او را از صلح دور و ما را مصمم‏تر می‏کند. ایران که برای خدا قیام کرده است می‏بینیم که چگونه پایدار است، و اگر بر فرض باطل کسی خیال می‏کرد که باید صلح کرد، با این جنایات، دیگر هیچ عاقلی چنین فکری نمی‏کند؛ برای اینکه خانواده‏های شهدا و اشخاص مصیبت دیده در مقابل آنان می‏ایستند. الآن هم که مشاهده می‏کنید همین مصیبت دیدگان هستند که فریاد «جنگ، جنگ» سر می‏دهند. جنایتکار در اثر زیادی جنایت نمی‏تواند از جرم فرار کند.

ما به او و امثال او و همقطاران او هشدار می‏دهیم که هر جنایتی که می‏کنند به نامه اعمالشان اضافه می‏شود و در مقام بازخواست باید جبران کنند. این نحو جنایات اسباب سستی خانواده‏های شهدا نمی‏شود. صدام که در میدان جنگ شکست خورده است، با بمباران مردم بیگناه نمی‏تواند از مسئولیتی که دارد فرار کند. از قرار اطلاع بمب‏های خوشه‏ای در گیلان‏غرب به کار برده‏اند، این کارها موجب می‏شود تا هم به جنایاتشان افزوده شود و هم به خساراتی که باید بپردازند؛ و به فرض که بماند- که این فرض هم صحیح نیست- باید از عهده تمامی اینها برآید، و آنهایی که او را همراهی می‏کنند باید به محاکمه کشیده شوند و آن روز دور نیست.

امریکا و امثال آن که ادعای بیطرفی می‏کنند و معلوم است که در جنایات شریکند چه جوابی دارند؟ مجامع بین المللی و حقوق بشر، این دست نشاندگان امریکا و ابرقدرت‏ها، از این جنایاتی که به بشریت وارد شده است، می‏گذرند. افرادی که آمدند و دیدند که چه جنایاتی صدام کرده است و تصدیق کردند و گزارش دادند، پس چرا مجامع بین المللی هیچ نگفتند؟ اصلًا مجامع بین المللی لفظی است در خدمت قدرت‏های بزرگ، نه در خدمت مظلومین و محرومین. هر ملتی باید خودش در مقابل جنایات بایستد، و ایران ثابت کرد که در مقابل جنایات قدرت‏ها ایستادگی می‏کند. مردم ما در مقابل آن رژیم جنایتکار ایستادند و بیرونش کردند و سستی نکردند. امروز هم مردم ما در مقابل این جنایات سستی نخواهند کرد. این جنایات، مردم و دولت را مصمم‏تر و مستحکم‏تر خواهد کرد و می‏فهمند که در مقابل یک چنین جنایتکاری چه مسئولیتی دارند. ملت ایران توجه کنند که برای اسلام خدمت می‏کنند و اولیای اسلام شهدای بزرگی را تقدیم خدا کرده‏اند.

اما قضیه وزارت خارجه، این وزارتخانه از سایر وزارتخانه‏ها حساسیت بیشتری دارد برای اینکه سر و کارش با تمام ممالک دنیاست. خدمت کردن شما مسلم است برای اینکه، کشور خودتان است. قبلًا کشوری بوده است وابسته به غرب و شرق و تحت ستم و آسیب خارجی‏ها و دارای تبلیغات شاهنشاهی. در چنین کشوری معلوم است که کار وزارت امور خارجه‏اش چه مشکل و سنگین است، ولی همت مردان مصمم هر کار مشکلی را آسان می‏کند و بعد انجام می‏دهند. شما که برای رضای خدا خدمت می‏کنید سعی کنید در مقابل تمامی مشکلات بایستید و مبارزه کنید. امروز هم که در جمهوری اسلامی همه با هم هستند و دولت و مردم با هم دوست هستند، حل مشکلات آسان‏تر است، با گرمی با مشکلات مواجه شوید و مبارزه کنید تا حل شود.

سفارتخانه‏ها را در خارج به صورتی دنبال کنید که هر کس آنجا برود ببیند در محیط اسلامی و اخلاقی وارد شده است. من از آقای «ولایتی» و سایر آقایان که وقتشان را برای آمال اسلامی انسانی صرف می‏کنند تشکر می‏کنم. در مورد تبلیغات وزارت خارجه باید بدانید که تبلیغات در رأس امور است و هر روز باید حجمش زیادتر گردد. امروز که ما مقابل تمام دنیا ایستاده‏ایم، لا اقل باید تبلیغات خودمان سالم باشد و تبلیغات صحیحی داشته باشیم. امیدوارم همه سالم باشید و وزارتخانه را به صورتی که برای اسلام و کشور مفید باشد بسازید. می‏دانم که در فکر حل مسائل هستید. ان شاء اللَّه مشکلات را حل می‏نمایید. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏18، ص: 47 ـ 49)

ـ پیام به ملت ایران؛ تجلیل و تکریم از شهدا، جانبازان و اسرا (1365)

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ‏^[4] اگر نبود در شأن و عظمت شهدای معظم فی سبیل اللَّه جز این آیه کریمه، که با قلم قدرت غیب بر قلب مبارک نورانی سید رسل- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- نگاشته و پس از تنزل مراحلی به ما خاکیان صورت کتبی آن رسیده است، کافی بود که قلمهای ملکوتی و مُلکی شکسته شود و قلبهای ماورای اصفیاء اللَّه از جَولان در حول آن فرو بسته شود. ما خاکیان محجوب یا افلاکیان چه دانیم که این «ارتزاق عند رب الشهدا» چی است. چه بسا مقامی باشد که خاص مقربان درگاه او جل و علا و وارستگان از خود و ملک هستی باشد.

پس مثل منِ وابسته به علایق و وامانده از حقایق چه گویم و چه نویسم، که خاموشی بهتر و شکستن قلم اولی‏ است.

بارالها، تو واقفی بر اسرار و غیر تو چه داند و چه تواند و چه سان از عهده شکر نعمتهایی که به ملت عزیز ما عطا فرموده‏ای به در آید. ما از عهده شکر شهدای گرانقدر و شهیدان زنده عزیز و اسرا و مفقودین معظم و بازماندگان و وابستگان به آنان و بالجمله ملت بزرگوار نیز نخواهیم برآمد. پس، تو که شکور و غفوری به همه آنان از الطاف خفیه خود مرحمتی فرما؛ و دری از معارف الهیه بر روی همگان بگشا؛ و به شهدای گرانقدر مقام هر چه والاتر، و به شهدای زنده‏^[5] اجر شهید در راه خود و سلامت و عافیت، و به مفقودین و اسرا صبر و عودت به وطن، و به بازماندگان شهدا و بستگان سایرین اجر و صبر عنایت فرما؛ و ظهور بقیة اللَّه- أرواحنا لمقدمه الفداء- را نزدیک نما. «انَّکَ وَلیُّ النعمةِ و المَغفرةِ». روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج‏20، ص: 101)