«ممالک اسلامی با این مخازن که دارند، اگر آن طور که خداوند فرموده است، نسبت به یکدیگر اخوت داشته باشند، نه در اقتصاد به کسی احتیاج دارند و نه در فرهنگ و سایر جهات...
همه دولتها درد را میدانند ولی توجه به درمان آن ندارند. همه میدانند که چون اتحاد نیست، در نتیجه، چپاولگریها و غارتگریها به وجود میآید ولی در مقام عمل نیستند که اختلافهای دولتهای اسلامی را برطرف کنند.
یکی از موجبات [ضعف] دول اسلامی این است که تفاهم بین دولتها و ملت نیست. دولت خود را از مردم جدا کرده و مردم هم به دولت بدبین شدهاند؛ و در نتیجه اگر دولتی مشکل اقتصادی داشته باشد، ملت در حل آن هیچ گونه همکاری نمینماید. اگر دولتها با ملت خود به درستی رفتار کنند، برای هیچ یک از آنها مشکلی به وجود نمیآید.» (صحیفه امام، ج9، ص: 250)
.
انتهای پیام /*