گل آقای امام

گل آقای امام

کیومرث صابری فومنی زاده هفتم شهریور 1320 از دانشگاه تهران فوق لیسانس ادبیات داشت و در دوران معلمی، همکار و دوست نزدیک محمدعلی رجایی بود. او در مجله توفیق فعالیت می کرد و از سال ۱۳۶۳ به نوشتن یادداشت های روزانه طنز با نام مستعار «گل آقا» و باعنوان «دو کلمه حرف حساب» در محتوای انتقادی با روزنامه اطلاعات همکاری می کرد.حضرت امام به این نوشته های انتقادی او عنایت داشته و طنز آن را قوی می دانستند.

یکشنبه, شهریور 07, 1400 21:52
امروز با امام: دهم اسفند

امروز با امام: دهم اسفند

ـ نامه به آقای صابری؛ اعلام وصول نامه ارسالی (1347) ـ نامه به آقای مرتضی مطهری؛ تسلیت درگذشت پدر ایشان (1350) ـ نامه به آقای صادق خلخالی درباره ضرورت رعایت مصالح (1356) ـ سخنرانی در جمع مردم؛ نتایج مبارزات ملت- تأکید بر «جمهوری اسلامی» (1357) ـ سخنرانی در جمع هیأت بررسی جنگ تحمیلی؛ تشریح وضعیت ایران در جنگ (1359) ـ سخنرانی در جمع مردم و کارکنان مدرسه شهید مطهری؛ تهذیب مقدم بر تعلیم (1359) ـ سخنرانی در جمع فرماندهان و پاسداران کمیته‏ها؛ لزوم خودسازی و اصلاح نفس (1360) ـ پیام تشکر به رئیس جمهور مغولستان؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1362) ـ پیام تشکر به رئیس جمهور نیکاراگوئه؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1364) ـ پیام تشکر به رئیس جمهور اروگوئه شرقی؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1364) ـ حکم تعلیق بخشی از محکومیت زندانیان دادگاه ویژه روحانیت به حاکم شرع این دادگاه (1366) ـ پیام تشکر به نخست وزیر هند؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1366)

یکشنبه, اسفند 10, 1399 7:42

خدمات الکترونیک

آرشیو
آموزش مجازی

آموزش مجازی

آموزش حضوری

آموزش حضوری

بیت امام

بیت امام

کتابخانه تخصصی

کتابخانه تخصصی

زمزم احکام

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

جرعه جاری

ماه محرم و صفر

محرّم و صفر، که ماه‏‎ ‎‏برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است، باید ما محرّم و صفر را زنده نگه‏‎ ‎‏داریم به ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که با ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏زنده مانده است این مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتی، با همان وضع مرثیه سرایی و‏‎ ‎‏روضه خوانی.(صحیفه امام، ج 15، ص 331)