امروز با امام: سیزدهم آبان

امروز با امام: سیزدهم آبان

ـ نامه به آقای سید مصطفی خمینی؛ سفارش خویشاوندان به صبر (1343) ـ نامه تشکر به آقای سید اسداللَّه نبوی؛ ورود به نجف (1344)‏ ـ نامه تشکر به آقای سید حسین بُدلا؛ ورود به نجف (1344) ـ نامه به آقای قاضی طباطبایی و تشکر بابت تبریک تشرف به اعتاب مقدسه (1344) ـ نامۀ تشکر به آقای محمدتقی حکیمی (1347) ـ نامه به آیت اللَّه مرعشی نجفی و احوالپرسی از ایشان (1347) ـ نامه تشکر به آقای سید حمید روحانی؛ شهادت سید مصطفی (1356) ـ پیام تشکر به آقای یاسر عرفات و بیان جنایات استعمار و شاه (1356) ـ نامه به آقای سید حمید روحانی و قبول پرداخت بدهی بابت فعالیتهای مبارزاتی (1356) ـ نامه تشکر به آقای جلال الدین فارسی؛ شهادت سید مصطفی (1356) ـ مصاحبه با رادیو- تلویزیون سوئد درباره لزوم انقراض سلسله پهلوی (1357) ـ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج؛ ضرورت مقابله با دسیسه های رژیم (1357) ـ حکم انتصاب آقای میرزا بیوک آقا مروّج به سمت امامت جمعه اردبیل (1358) ـ سخنرانی در جمع مربیان امور تربیتی تهران؛ حفظ نظام با قدرت ملت (1358) ـ سخنرانی در جمع دانش آموزان قم و تهران؛ پیوند روحانی و دانشجو (1358) ـ سخنرانی در جمع دانشجویان اصفهان؛ جلوگیری از هرج و مرج (1358) ـ سخنرانی در جمع اعضای شوراهای اسلامی روستاها؛ ابرقدرتها، منشأ مشکلات دنیا (1361) ـ بیانات در جمع مسئولان کمیته امداد امام خمینی؛ خدمت به مس

پنجشنبه, آبان 13, 1400 7:44

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

بگذارید این کفریات به گوش همه برسد!

بگذارید این کفریات به گوش همه برسد!
حضرت امام هنگام تفسیر سورۀ حمد، در نقل خاطره ای از استاد عرفانش آیت الله شاه آبادی، می فرماید: «مرحوم آقای شاه آبادی- رحمه اللَّه - برای عده ای از کاسب ها [که‏] می آمدند آنجا، مسائل را همان طوری که برای همه می گفت، برای آنها هم می گفت. من به ایشان عرض کردم: «آخر این ها [که سنخیتی ندارند!]» گفت: «بگذار این کفریات به گوششان بخورد!» خوب، ما یک چنین اشخاصی داشتیم؛ حالا به سلیقه من درست در نمی آید که نمی شود گفت که این ها اشتباهات است.» (تفسیر سوره حمد، ص 190)