امروز با امام: پنجم اردیبهشت

امروز با امام: پنجم اردیبهشت

ـ نامه تشکر به آقای موسی‏ یکتا؛ تبریک بازگشت امام به قم (1343)

«جناب مستطاب حجت الاسلام آقای حاج شیخ موسی یکتا دامت برکاته‏

به عرض عالی می‏رساند، مرقومه شریفه که در تبریک ورود حقیر به شهر مقدس قم به امضای جمعی از آقایان فضلا و اصناف محترم صومعه سرا مرقوم فرموده بودید، موجب تشکر گردید. از عواطف کریمه جنابعالی و جناب ثقة الاسلام آقای آقا شیخ عبد العظیم یکتا و جناب مروّج الاحکام آقای آقا شیخ عبد الکریم محمدی- دامت افاضاته- و سایر اهالی محترم متشکر، و توفیق عموم را در اعلای کلمه طیبه اسلام از خدای متعال خواستارم. امید است ان شاء اللَّه در مظانّ استجابت دعواتْ حقیر را از دعای خیر فراموش نفرمایید. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏1، ص: 316)

ـ نامه تشکر به آقای سید مهدی یثربی؛ تبریک استقرار جمهوری اسلامی (1358)

«خدمت جناب مستطاب حجت الاسلام آقای حاج سید مهدی یثربی- دامت افاضاته‏

طوماری حاوی امضای بسیار در مورد تبریک استقرار جمهوری اسلامی از طرف اصناف و کارگران محترم شهرستان کاشان واصل گردید. بدین وسیله مراتب تشکر این جانب را به عموم آقایان محترم ابلاغ نمایید و تذکر دهید که ان شاء اللَّه تعالی سعی داشته باشند این همبستگی و اتحاد را پیوسته محفوظ نگه دارند. از خدای تعالی ادامه توفیقات همگان را خواستارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 121)

ـ حکم به آقای محمد اشرفی در مورد ادامه اقامت در خوزان همایونشهر (1358)

«جناب مستطاب ثقة الاسلام و المسلمین آقای حاج آقا محمد اشرفی- دامت افاضاته‏

طوماری با امضای اهالی محترم خوزان همایون شهر واصل گردید که درخواست کرده بودند جنابعالی برای ارشاد اهالی، چند ماهی در آن منطقه بمانید. مقتضی است دعوت آقایان محترم را بپذیرید و سلام این جانب را به آنان ابلاغ نموده و تذکر دهید.

ان شاء اللَّه تعالی سعی کنند این همبستگی و اتحاد را در راه پیشبرد اهداف عالیه اسلام پیوسته حفظ کنند و از اختلاف و تفرقه پرهیز نمایند و با هوشیاری انقلابی خود، توطئه‏های دشمنان اسلام را خنثی کنند. از خدای تعالی موفقیت همگان را خواستارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 122)

ـ نامه تشکر به آقای حبیب بورقیبه؛ تبریک پیروزی جمهوری اسلامی (1358)

«جناب آقای حبیب بورقیبه، رئیس جمهوری کشور تونس‏

تلگراف محبت‏آمیز آن جناب در مورد تبریک پیروزی جمهوری اسلامی در کشور ایران موجب تشکر گردید. از خدای تعالی‏ سعادت و موفقیت ملت همکیش و برادر را در راه پیشبرد اهداف عالیه اسلام خواستارم و امیدوارم که جمهوری اسلامی ما در همبستگی و اتفاق مسلمانان جهان نقش مؤثری داشته باشد.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 123)

ـ بیانات خطاب به سفیر تونس در ایران؛ علل ناتوانی ملتهای مسلمان (1358)

«من از تلگراف رئیس جمهور شما تشکر می‏کنم، و از عواطف شما و ملت شما شکرگزارم. امیدوارم که همه ملتهای اسلامی و همه دولتهای اسلامی یک روز به خود آیند و تفرقه‏ها و هواهای نفسانی و اغراض شخصیه را کنار بگذارند و تحت لوای اسلام و قرآن مجتمع شوند، و در این اجتماعْ قدرتی ما فوق قدرتهای موجود در عالَم را به دست بیاورند. مسلمین قریب یک میلیارد جمعیت دارند و مخازن بزرگ در اختیار آنهاست و صحراهای بسیار وسیع در اختیار آنهاست؛ و مع الأسف برای اینکه نتوانستند تفاهم بین خودشان حاصل کنند و دستهای خیانتکار نگذاشته است وحدت کلمه پیدا شود، خزائن آنها را بردند و بر آنها سلطه و حکومت پیدا کردند. شما دیدید که جمعیت 53 میلیونی- که در مقابل یک میلیارد چیزی نیست- و با نداشتن هیچ ابزار جنگی در دست، به واسطه قدرت ایمان و به اتکا به قرآن و اسلام، بر این قدرت شیطانی که پشت سر او قدرتهای بزرگتر شیطانی بود غلبه کرد و دست آنها را از مخازن ایران قطع کرد. اگر همه ملتها و دولتهای اسلامی اغراض شخصیه را کنار بگذارند و همه با هم به اسلام رو بیاورند و تحت لوای «لا اله الا اللَّه» باشند، قدرت اول را در دنیا احراز می‏کنند؛ برای اینکه معنویت اسلام کمک آنهاست و خدای تبارک و تعالی پشتیبان.

و ما با این قدرت ایمان، که همه اقشار ملتِ ما با هم فریاد اسلام را زدند، پیروز شدیم نه با عدد و عُده‏^[1] ما هیچ نداشتیم و آنها همه سلاحها را [داشتند] لکن ما مسلح به سلاح ایمان بودیم و ملت ما آرزوی شهادت می‏کردند. مثل اصحاب رسول اللَّه در صدر اسلام، همانها که با عده کم امپراتوریهای بزرگ را شکست دادند، ما هم با یک عده کم و با نداشتن سازوبرگ جنگی یک امپراتوری 2500 ساله جبار را- با پشتیبانی ابرقدرتها از او شکستیم و شکست دادیم و این سد بزرگ را از پیش پای ملت خود برداشتیم. و البته مشکلات زیادی برای ما به جا گذاشتند؛ نقیصه‏های زیادی، خرابیهای زیادی، به جای خود گذاشتند؛ و ما وارث این خرابیها هستیم لکن با قدرت ایمان و پشتیبانی اسلام مشکلات را حل خواهیم کرد.

و من امید آن دارم که ملتهای مُسْلم و دولتهای مُسْلم توجه کنند، و این رمز پیروزی که برای ایران حاصل شده است به آن توجه کنند؛ و ان شاء اللَّه این رمز را همه در دست بگیرند و اسلام را در همه جا گسترش دهند.

از خدای تبارک و تعالی عظمت اسلام و مسلمین و عظمت قرآن را خواستارم. سلام من را به دولت و ملت و رئیس خودتان ابلاغ کنید.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 124 ـ 125)

ـ سخنرانی در جمع پرسنل ارتش؛ زندگی رؤسای حکومت در صدر اسلام (1358)

«رئیس دولت با سایر افراد ملت فرق نداشته است؛ رئیس دولت در زمان رسول اللَّه- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- خود پیغمبر بود، و وضع و رفتارش با مردم به این طور بود که در مسجد وقتی که تشریف داشت و اشخاص هم بودند، اگر کسی از خارج مجلس وارد می‏شد و غریبه بود نمی‏دانست رئیس دولت کدام یک از اینهاست و می‏پرسید کدام هستید. تشریفات به این معنا که در بین طاغوت بوده است هر گز نبوده است. رئیس دولت در زمان حضرت امیر- سلام اللَّه علیه- در محضر قاضی حاضر شد، و با آن یهودی که ادعا داشت- یا ایشان ادعا داشتند- طرح دعوا کردند و قاضی وقتی که خواست احترامی از حضرت امیر المؤمنین بکند، ایشان گفتند حق نداری؛ در محضر قضا ما یکی هستیم. و بعد هم حکم را علیه او- علیه حضرت امیر- داد و ایشان تسلیم شدند. اسلام [دارای‏] یک همچو امری است؛ اسلام یک همچو آزادی، یک همچو دمکراسی دارد. کجا همچو امری است؟ در کجا سراغ دارید که رئیس دولت را در محضر قاضی که از [طرف‏] خود او نصب شده است حاضر کند و به دادخواهی با یک یهودی احضار کند و حاضر بشود و تسلیم قاضی باشد؟ در کدام مملکت- این مملکتهایی که ادعای آزادی و دمکراسی می‏کنند- سراغ دارید؟ بیاورید نظیر این را.

ارتش در زمان رسول خدا و در زمان اصحاب رسول خدا برای ملت بوده است و ملت برای ارتش. الآن هم باید همان نقشه باشد. ارتش برای ملت و ملت برای ارتش، و هر دو فدای اسلام. همه ما فدای اسلام هستیم و همه ما برای هم هستیم، پشتیبان هم هستیم و فدایی اسلام هستیم.

من از شما درجه داران و سربازان امام زمان- سلام اللَّه علیه- قدردانی و تشکر می‏کنم. شما بودید که ملحق شدید به توده‏های مظلوم ایران، و با الحاق شما و با اتصال شما به توده‏های مستضعف، بر آن قوه شیطانی غلبه کردیم. شما بودید که در وقتی که ملت ما خون می‏داد، ندای ما را قبول کردید و به ملت ملحق شدید و دست ستمکار را کوتاه کردید. ارتش ایران بر ما حق دارد، بر ملت ایران حق دارد. ملت ایران هم بر ارتش حق دارد. این دو قدرت الهی- قدرت ملت و قدرت ارتش- با قدرت ایمان بر قدرتهای شیطانی که دنبال او قدرتهای بزرگ شیطانی دیگر بود غلبه کردند و این سد را شکستند. ملت ایران بود که سد را شکست، ارتش ایران بود که این سد را شکست؛ هر دو به هم حق دارند و هر دو به اسلام حق دارند...

اینها که در اطراف و اکناف مملکت، مردم را تحریک می‏کنند و نمی‏گذارند مملکت آرام باشد تا برای همه فکر اساسی بشود، اینها خیانتکارند. کارگران، کشاورزان به اینها اعتنا نکنند. اینها نمی‏خواهند کشاورزی تحقق پیدا کند، اینها نمی‏خواهند کارخانه‏ها راه بیفتد؛ برای اینکه اگر آرامشی بشود و ملت به حق خودش برسد دست آنها کوتاه می‏شود، دست اربابان آنها کوتاه می‏شود. ملت ما نخواهد گذاشت این شیاطین نفوذ کنند؛ ملت ما دست اینها را قطع خواهد کرد. توطئه‏ها دفن خواهد شد.

خداوند ان شاء اللَّه همه شما را سعادتمند کند و همه ما را بیدار؛ که در این برهه از زمان، همه با هم یکصدا برای اسلام، برای احیای سنت پیغمبر اکرم، برای احیای قرآن معظم، برای استقلال کشور، برای آزادی ملت، همه با هم به پیش.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 126 ـ 128)

ـ سخنرانی در جمع خانواده شهدا و کسبه آمل؛ منت خداوندی- حفظ رمز پیروزی (1358)

«من از ملت ایران تشکر می‏کنم. تمام افراد در این نهضت مقدس سهیم بودند؛ تمام مردم ایران یکدل و یک جهت جمهوری اسلامی را خواستند و سقوط رژیم منحوس سلطنتی [را]. من از همه اقشار ملت تشکر می‏کنم. من خدمتگزار همه ملت هستم. خداوند به ما منت گذاشت ... که اسلام را به ما ارزانی داشت، خداوند بر دنیا منت گذاشت که قرآن را فرو فرستاد، خداوند تعالی بر ما منت نهاد که پیغمبر خاتم را پیغمبر ما قرار داد، خداوند بر ما منت نهاد که ائمه معصوم را ائمه ما قرار داد، خداوند بر ما منت نهاد که احکام مترقی اسلام را برای ما فرو فرستاد. ما منت می‏کشیم از خدای تبارک و تعالی که به ما منّتها گذاشت. خداوند بر ما منت گذاشت که این ملتْ یکدل و یک جهت- در جهت توحید- با تحولات روحی رو به اسلام آوردند و این نهضت مقدس را بارور کردند. منتْ خدای تبارک و تعالی را که شما جوانان برومند- از هر جا که هستید- توجه به اسلام کردید و اسلام را در این عصر، در این عصر ظلمانی، در این عصری که همه ارزشها به باد رفته بود، اسلام را زنده کردید.

درود بر شما ملت ایران! مرگ بر آنها که می‏خواهند این وحدت کلمه را به هم بزنند! آنها که خیال کردند می‏توانند این وحدت کلمه را به هم بزنند خیال خامی کرده‏اند. رمز پیروزی را ایران یافته است؛ آن رمز، توجه به خدا، وحدت کلمه. این وحدت کلمه را

حفظ کنید، این توجه به خدا را حفظ کنید تا پیروز باشید. نگذارید خائنان در صفوف فشرده شما نفوذ کنند، نگذارید آنهایی که تفرقه افکنند به بهانه‏های بیجا در بین شما تفرقه بیندازند؛ جلو این تفرقه‏ها را بگیرید. برای اسلام خدمت کنید؛ اسلام مأمور کرده ما را به وحدت کلمه. تفرقه‏اندازان از اسلام بیرونند. خداوند تمام شما را، تمام اقشار ملت را، شما بزرگان آمل را حفظ کند؛ و تمام ما با وحدت کلمه و با اسلام عزیز به پیش برویم و این نهضت را به ثمر برسانیم.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 129 ـ 130)

ـ سخنرانی در جمع معلمان مدرسه قرآن پاوه؛ استقلال در پرتو قرآن (1358)

«ان شاء اللَّه خداوند شما را موفق کند. شما معلم قرآن هستید و یک شغل بزرگی، یک مسئولیت بزرگی دارید. قرآن برای همه است و سعادت همه را بیمه می‏کند. در پناه قرآن بود که اسلام در نیم قرن بر همه امپراتوریها در آن وقت غلبه کرد. و ما مادامی که در پناه قرآن هستیم بر دشمنان غلبه خواهیم کرد و اگر خدای نخواسته دشمنان اسلام ما را از اسلام و قرآن جدا کردند، باید بنشینیم و ببینیم که ما در ذلت- خفت بندگی- زندگی می‏کنیم.

استقلال و آزادی در پیروی از قرآن کریم و رسول اکرم است. ما همه پیرو قرآن و رسول اکرم هستیم و همه با هم برادر، همه با هم یک جهت، یک وجهه، یک دین، یک قرآن داریم؛ و من امیدوارم که تفرقه‏انگیزیها را شماها با قدرت خودتان و قوه الهی قطع کنید؛ نگذارید رخنه کنند در صفوف فشرده ما. من خدمتگزار همه اقشار ملت و خدمتگزار شماها هستم. خداوند شماها را حفظ کند و سعادتمند کند در دنیا و آخرت.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 131)

ـ سخنرانی در جمع بانوان قم؛ بانوان و انقلاب- خنثی کردن خیانت نفاق افکنان (1358)

«نام بزرگ ملت ایران در عالم به رشد سیاسی ثبت شد. نام بزرگ قم در بین ملت ایران به رشد سیاسی و فعالیت و جانفشانی در تاریخ ثبت شد. نام بزرگ «چهارمردان»^[2] در فداکاری و جان‏نثاری در تاریخ عالم ثبت شد. نام بزرگ بانوان ایران ثبت شد. نام بزرگ بانوان قم ثبت شد. نام بزرگ بانوان «چهارمردان» ثبت شد. بانوان قم و بانوان «چهارمردان»، پیشرو این نهضت اسلامی بودند؛ رشد سیاسی خودشان را اثبات کردند؛ نهضت را راهنمایی کردند. شما رهبران نهضت هستید. بانوان، رهبر نهضت ما هستند، ما دنباله آنها هستیم. من شما را به رهبری قبول دارم و خدمتگزار شمایم. خداوند شما را برای اسلام حفظ کند.

اسلام احتیاج به مردان و بانوان فداکار دارد. امروز احتیاج بیشتر است. امروز از قبل از پیروزی و رسیدن به اوج نهضت، احتیاج به ملت ایران، احتیاج به وحدت کلمه، احتیاج به بانوان معظم، احتیاج به «چهارمردان» بیشتر است. امروز است که دستهای جنایتکار و خیانتکار، آنهایی که منافع خودشان را در خطر می‏بینند، دستهای آنها در کار است که نگذارند این نهضت شکوفایی پیدا کند. امروز است که باید این خیانتها را و این دستهای خائن را قطع کرد. امروز است که آنهایی که تفرقه افکنی می‏کنند و می‏خواهند با بهانه‏ها بین صفوف مسلمین جدایی بیندازند، دست آنها را باید قطع کرد. بانوان معظم ما باید قطع کنند دست خائنین را؛ مردان نیرومند ما باید قطع کنند دست خائنین را؛ روحانیین- در هر جا که هستند- با هوشیاری باید دست این خائنین را قطع کنند و حیله آنها را خنثی کنند.

آنهایی که به فرصت طلبی امروز در میدان آمد [ه ا] ند، آنهایی که با این نهضت موافقت نداشتند، آنهایی که مسیرشان بر خلاف این نهضت بود، برای فرصت طلبی به میدان آمده‏اند. احزابی که اسمی از آنها نبود، گروههایی که اسمی از آنها در این نهضت نبود، امروز پیشقدم می‏خواهند بشوند. باید شما خانمها، شما برادران، شما خواهران، بیدار باشید! باید ملت ایران بیدار باشد! نگذارید خون شهدای ما هدر برود. نگذارید خون جوانان ما پایمال شود، پایمال اغراض شخصیه؛ اغراض شخصیه را به دور بریزید. دستهای خیانتکار، گروههای مختلف درست نکند. گروههای مختلف اسباب تفرقه می‏شود؛ رشد سیاسی نیست. در صدر مشروطیت هم با ایجاد گروههای مختلف نگذاشتند که مشروطه به ثمر خودش برسد. آن را بر خلاف مسیر خودش راندند. امروز هم همان شیاطین، همانها که مخالف با این نهضت بودند، می‏خواهند نگذارند.

مردم ایران! بیدار باشید، مسلمین! بیدار باشید، اگر خدای نخواسته خللی واقع بشود در این صف فشرده مسلمین، در این صف فشرده ملت ایران، خطر در پیش است. تفرقه افکنها را از بین خودتان بیرون کنید. ما نخواهیم گذاشت که این تفرقه افکنها رشد کنند، آنها را در نطفه خفه می‏کنیم. آزادی غیر از توطئه است. آزادی، آزادی بیان است؛ هر چه می‏خواهند بگویند، توطئه نکنند، آدمکشی نکنند. این آدمکشها و توطئه گرها را دفن خواهیم کرد.

برادران من! بیدار باشید، هوشیار باشید، شیاطین در مخفیگاهها توطئه می‏کنند. باید ما با هم- یکصدا با هم- به پیش برویم و این نهضت را و این جمهوری اسلامی را به ثمر برسانیم. خداوند به همه شما خواهران و برادران عزت، توفیق، عافیت، سعادت عنایت فرماید.

من از همه، خصوصاً از این بانوان محترم که همیشه جانفشانی کردند و نهضت ما را به ثمر رساندند و می‏رسانند، تشکر می‏کنم. خداوند همه شما را عزت، و اسلام را عظمت عنایت فرماید.» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 132 ـ 134)

ـ سخنرانی در جمع نمایندگان کارکنان گمرکات ایران؛ حقیقت نور (1358)

«اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ وَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُماتِ‏^[3]؛ کسانی که با خدا باشند، توجه به خدا و ایمان به خدا داشته باشند، خداوند آنها را از تمام ظلمتها، از تمام تاریکیها خارج می‏کند و به حقیقت نور می‏رساند. ایمان به خدا نور است؛ ایمان به خدا باعث می‏شود که تمام تاریکیها از پیش پای مؤمنین برداشته بشود؛ ایمان به خدا باعث می‏شود که مؤمنین در نور خدا غرق شوند. ظلمتهای استبداد، ظلمتهای اختناق، ظلمتهای وابستگی به غیر، ظلمتهای ظلم، مؤمنین از این ظلمتها نجات پیدا می‏کنند. کسانی که به خدا توجه دارند و مقصد آنها مقصد الهی است از تمام انواع ظلمات- ظلمات مادی، ظلمات معنوی- نجات پیدا می‏کنند و در دریای نور غرق می‏شوند.

شما ملت ایران به واسطه اینکه متشبث به ایمان شده‏اید، توجه به خدا کردید، همه با هم به اسلام متوجه شده‏اید، احکام اسلام را خواستید، خداوند شما را نجات داد و نجات می‏دهد. نجات داد از این سد بزرگ استبداد، شکستید سد استبداد را و ظلمتها را پس زدید، وارد در نور آزادی شدید؛ شکستید سد پیوستگی به غیر را- به واسطه ایمان- و وارد در نور استقلال شدید؛ شکستید اختناقها و وابستگیها را، و وارد شدید در حقیقت اسلام؛ اسلام نور است، غیر اسلام ظلمات است. شما با توجه به خدا، با توجه به ائمه اسلام، با توجه به قرآن این سدها را شکستید؛ سدهایی که همه گمان می‏کردند ممتنع است شکستن آن؛ قدرتهایی که همه گمان می‏کردند محال است این قدرتها شکسته شوند. حساب دنیا باطل شد، حسابهای مادیین باطل شد.

آنهایی که به خدا ایمان نداشتند، روی محاسباتشان، غیر معقول بود یک ملتی که هیچ ندارد بر قدرتهایی که همه چیز دارند غلبه کند! غیر معقول بود که دست اجنبی را که تا دندان مسلح بود به همه انواع سلاحها، از مخازنشان قطع کند! آنها حسابهای مادی می‏کردند؛ با حساب مادی همان طور بود که آنها می‏گفتند: روی قواعد عادت و ماده، ما نمی‏توانستیم غلبه کنیم؛ محال بود غلبه ما لکن آنها حساب معنویات را نکرده بودند! اسلام همیشه با معنویات جلو رفت؛ در صدر اسلام با آنکه هیچ تجهیزی نداشتند مسلمین، هر چند نفرشان در جنگها یک اسب داشت، هر چند نفر یک شمشیر داشت و لشکر روم و لشکر ایران تا دندان مسلح بودند و عددشان صدها برابر عدد آنها بود، با عدد کم و تجهیزات کم، لکن با قوه ایمان شکستند امپراتوری روم و ... امپراتوری ایران را.

شما سربازان اسلام، شما جوانمردان با ایمان، با ایمان خودتان شکستید این سد بزرگ را؛ شکستید این قوّت طاغوتی را؛ این قوه شیطانی را، شما با ایمان این پیشرفت را کردید و حساب همه حسابگرهای مادی باطل شد. خداوند شما را پیروز کرد و خداوند شما را پیروز می‏کند، مادامی که به خدا توجه داشته باشید.

برادران من! عزیزان من! این رمز را از دست ندهید: رمز توجه به خدا، رمز توجه به اسلام. شهادت برای مُسْلم، برای مؤمن سعادت است؛ جوانهای ما شهادت را سعادت می‏دانند؛ این رمز پیروزی است. آنها که مادی هستند و مادیگر، آنها هر گز شهادت را نمی‏خواهند ولی جوانان ما شهادت را سعادتِ خودشان می‏دانند، اول راحتِ خودشان می‏دانند. این رمز پیروزی بود. آنها که گمان کردند می‏توانند در این برهه از زمان بین جوانان من، بین جوانان ما، بین عزیزان ما اختلاف بیندازند در اشتباهند. جوانان ما همه به اسلام متوجهند؛ همه با ایمان راسخ به پیش می‏روند.

ما قدمهای بعدی خیلی داریم. باید همه با هم- همه اقشار با هم- این خرابه‏ای که برای ما گذاشته‏اند آباد کنیم. این بدبختها ایران را خراب کردند؛ به اسم «تمدن بزرگ» تمام آثار تمدن را از ایران کنار زدند؛ با اسم «اصلاحات ارضی» کشاورزی ما را از بین بردند؛ فرهنگ ما را از بین بردند؛ ارتش ما را وابسته کردند؛ ملت ما را ضعیف کردند؛ تمام مخازن ما را بردند و در خارج برای خودشان پارکها درست کردند؛ و ان شاء اللَّه از آنها پس می‏گیریم.

این خائنین، یک مملکت آشفته، یک مملکت خراب برای ما گذاشتند؛ مملکتی که کارگرش فقیر، کشاورزش فقیر، کاسبش فقیر؛ مملکتی که در حومه تهران، متصل به تهران، خودِ تهران محله‏های «زاغه‏نشین» دارد، بدبخت دارد؛ اینها را برای ما گذاشتند.

کسی نمی‏تواند ایران را به تنهایی، قشری نمی‏تواند به تنهایی، این خرابه را آباد کند. دولت نمی‏تواند، روحانیت نمی‏تواند، بازاری نمی‏تواند، دهقان نمی‏تواند، کارگر، کارمند نمی‏توانند لکن «همه» می‏توانند؛ همه با هم:

یَدُ اللَّهِ مَعَ الجَمَاعة^[4]؛

جماعتها وقتی که با هم شدند کارها انجام می‏گیرد. دیدید که با وحدت کلمه و اجتماع و اتکال به خدا این سد بزرگ را شکستید؛ الآن هم با اتکال به خدا و وحدت کلمه این خرابه را باید آباد کنید.

شما که در مرزها هستید، در گمرکات هستید، به حد خودتان باید عمل کنید و آنها که در مراکز هستند به مقدار خودشان؛ نه شما باید انتظار داشته باشید که یک قشر- دولت- کارها را انجام دهد و نه دولت باید انتظار داشته باشد که ملت باید انجام بدهد. ملت و دولت همه با هم، همه با هم، ان شاء اللَّه. همه با هم برای اسلام، برای جمهوری اسلام، برای قانون اسلام به پیش!» (صحیفه امام، ج‏7، ص: 135 ـ 138)

ـ پیام به ملت ایران به مناسبت حادثه طبس؛ اشتباه کارتر و نتایج آن (1359)

«ملت رزمنده ایران، دخالت نظامی امریکا را شنیدید و عذرهای کارتر را نیز شنیدید.

این جانب که کراراً گفته‏ام کارتر برای وصول به ریاست جمهوری حاضر است به هر جنایتی دست بزند و دنیا را به آتش بکشد، شواهد آن یکی پس از دیگری ظاهر شده و می‏شود؛ و اشتباه کارتر در آن است که گمان می‏کند با دست زدن به این مانورهای احمقانه می‏تواند ملت ایران را که برای آزادی و استقلال خویش و برای اسلام عزیز از هیچ فداکاری رویگردان نیست، از راه خودش که راه خدا و انسانیت است منصرف کند.

کارتر باز احساس نکرده با چه ملتی روبروست و با چه مکتبی بازی می‏کند. ملت ما ملت خون و مکتب ما جهاد است. این شخص انساندوست!^[5] برای رسیدن به چند سال ریاست و جنایت، جان گروهی را تباه کرد، که محتمل است برای کم جلوه دادن جنایتش، هشت نفر را اقرار کرده باشد، در صورتی که طبع واقعه شهادت می‏دهد که دهها نفر جان خود را در راه شهوات او از دست داده‏اند و دهها نفر هم در کویر لوت سرگردان و در معرض مرگند ادعای اینکه همه مسافران هواپیما را برده‏اند، مخالف گزارشاتی است که به ما داده‏اند. کارتر باید بداند که اگر این گروه به مرکز جاسوسی امریکا در تهران حمله کرده بودند اکنون از هیچ یک از آنها و از پنجاه نفر جاسوس محبوس در لانه جاسوسی خبری نبود و همه رهسپار جهنم شده بودند.

کارتر باید بداند که حمله به ایران، حمله به تمام بلاد مسلمین است و مسلمانان جهان در این امر بی‏تفاوت نیستند. کارتر باید بداند که حمله به ایران موجب قطع نفت از تمام دنیا خواهد شد و دنیا را بر ضد او بسیج می‏کند. کارتر باید بداند که این عمل احمقانه او در ملت امریکا چنان اثری خواهد گذاشت که طرفداران او را مخالفان او خواهد کرد. کارتر باید بداند که با این عمل بسیار ناشیانه حیثیت سیاسی خود را به صفر رساند و از ریاست جمهوری باید قطع امید کند. کارتر با این عمل خود ثابت کرد که قدرت تفکر را از دست داده و از اداره یک کشور بزرگ مثل امریکا عاجز است. کارتر باید بداند که ملت 35 میلیونی ما با مکتبی بزرگ شده‏اند که شهادت را سعادت و فخر می‏دانند و سر و جان را فدای مکتب خود می‏کنند. و کارتر باید بداند که تمام سازوبرگهای مدرن جنگی که امریکا به ایران برای پایگاه خود در زمان شاه مخلوع داده است، اکنون موجود است و به دست ارتش بزرگ و سایر قوای انتظامی است و بلای جان اوست.

اکنون که شیطان بزرگ دست به کار احمقانه زده است، ملت شریف و رزمنده ما باید به امر خدای تبارک و تعالی با تمام توان خود و با اتکال به قدرت خدای متعال مهیا شود و آماده نبرد با دشمنان خود گردد. نیروهای انتظامی، ارتش و ژاندارمری و سپاه پاسداران به حال آماده‏باش باشند، و سپاه بیست میلیونی که خود را مجهز نموده‏اند امروز برای فداکاری اسلام مهیا باشند که در موقع لزوم از کشور اسلامی خود دفاع کنند؛ و از این مانور احمقانه که به امر خدای قادر شکست خورد، هراسی به خود راه ندهند که حق با ما و خدا پشتیبان ملت مسلمان است. این جانب به کارتر اخطار می‏کنم که اگر دست به امثال این کار ابلهانه بزند، کنترل این جوانان مسلمان و مبارز^[6] و غیوری که نگهبان جاسوسان جاسوسخانه هستند برای ما و دولت امکان ندارد و مسئول جان آنان، شخص اوست. و من اخیراً باید تذکر دهم که در قضایای کردستان که گروههای منحرف چپ و مخالف با اسلام به آشوبگری برخاسته‏اند، و در قضایای دانشگاهها که گروههای چپ امریکایی در آن مکانهای مقدس دست به آشوب زده‏اند، و آشوبگریهای دولت غیر قانونی عراق در مرزهای ایران با حمله کارتر و دخالت نظامی در ایران رابطه ملموسی دارد، و در این موقع حساس اگر این گروههای منحرف در دانشگاهها و یا خارج آنها دست به آشوب بزنند، ملت رابطه مستقیم سران آنان را با امریکای جهانخوار خواهد فهمید و تکلیف خود را با آنان روشن خواهد کرد و اغماض و عفو، راه مخالف سیاست اسلامی خواهد بود. و این جانب به همه جوانان نصیحت می‏کنم که به ملت بپیوندند و از کشور خود دفاع کنند و مکتبهای انحرافی را کنار گذارند که وحدت صفوف به مصلحت همه است. از خداوند متعال عظمت اسلام و مسلمین و قطع ید مفسدین و جباران را خواستارم.» (صحیفه امام، ج‏12، ص: 255 ـ 257)