امروز با امام: دهم فروردین

امروز با امام: دهم فروردین

ـ تلگراف تشکر از همدردی روحانیون تهران؛ حمله به مدرسه فیضیه (1342)

«از اظهار همدردی در این فاجعه عظیمه که واقعه شهدای کربلا را به نظر می‏آورد متشکرم. قوای دولتی با بی‏رحمی اولاد روحانی و جسمانی پیغمبر را سرکوب کرده و قلب امام زمان را جریحه‏دار نمودند. خاطرات زمان چنگیز تجدید شد. اکنون روحانیون تأمین جانی ندارند. خداوند قاهر کافی است. خمینی.» (صحیفه امام، ج‏1، ص: 176)

ـ نامه به آقای سید مهدی یثربی؛ اعلام وصول نامه ارسالی (1357)

«خدمت جناب مستطاب سید العلماء الاعلام و حجت الاسلام آقای یثربی- دامت افاضاته‏

پس از اهدای سلام و تحیت، مرقوم شریف واصل؛ سلامت و توفیق جنابعالی را خواستار؛ امید است همه ماها موفق به خدمت اسلام و مسلمین باشیم. از جنابعالی امید دعای خیر برای حُسن عاقبت دارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه. روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج‏3، ص: 363)

ـ سخنرانی در جمع مردم و تأکید بر رأی به «جمهوری اسلامی» (1358)

«جمهوری اسلامی برای ما سرنوشت آزاد، و خوشبختی و استقلال هدیه می‏آورد؛ و دشمنان اسلام می‏خواهند اخلال در امر کنند و ملت ما باید پافشاری کند و رأی خودشان را به جمهوری اسلامی بدهند.

البته بعد از این مرحله باز مراحل دیگر داریم، و آن تأسیس مجلس مؤسسان است که باید به قانون جدید اساسی رأی بدهند و بعد از آن، انتخابات است که آنها باید نمایندگان خود را به مجلس بفرستند و [آن‏] مراحل، نهایی ترین مراحل نهضت است و سپس مرحله ایران‏سازی فرا می‏رسد و پیاده شدن قانون اسلام در همه قشرهای مملکت. آن هم آن است که ما آرزو داریم، و امیدوارم با پشتیبانی همه ملت به آرزوی خودمان برسیم. و قبل از همه از ملت می‏خواهم امروز و فردا هم رأی بدهند؛ به جمهوری اسلامی رأی بدهند. من از همه ملت می‏خواهم امروز و فردا رأی بدهد، که سعادت آنها در این است.

و رأی خود را به صندوق بریزند و مواظب باشند که خیانتگران توفیق خرابکاری نیابند. و اما در مورد اینکه فردا هم طوری شد که همه ملت نتوانند رأی بدهند و اکثریت رأی دهندگان زیاد باشد که مشکلاتی در کار رأی دهندگان به وجود آید. دولت یک روز دیگر را تمدید خواهد کرد تا همه بتوانند رأی خود را به صندوقها بریزند. همه ملت باید به پای صندوقهای رأی بروند و آزادند هر چه می‏خواهند بنویسند و به صندوق بریزند. اگر چنانچه رأیشان «نه» باشد، آزادند هر چه می‏خواهند بنویسند و نحوه حکومتی را که انتخاب می‏کنند در رأی خود بنویسند؛ ولی من توصیه می‏کنم برای اطاعت امر خدا کوشش کنند و به جمهوری اسلامی رأی بدهند. خداوند همه شما را سعادتمند کند و ملت ما را به استقلال، آزادی و رفاه برساند.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 450 ـ 451)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور آلمان شرقی؛ تبریک عید نوروز (1361)

«حضرت آقای اریک هونکر، رئیس هیأت دولت جمهوری دمکراتیک آلمان‏

پیام تبریک آن حضرت به مناسبت فرا رسیدن سال جدید شمسی واصل و موجب تشکر گردید. از خداوند متعال نجات عموم ملتهای محروم و مستضعف جهان را از سلطه استعمارگران، بویژه امریکای جهانخوار مسألت دارم.» (صحیفه امام، ج‏16، ص: 146)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور چکسلواکی؛ تبریک عید نوروز (1361)

«حضرت آقای گوستاو هوساک، رئیس جمهور چکسلواکی‏

تلگراف تبریک آن حضرت به مناسبت حلول سال جدید شمسی واصل و موجب تشکر گردید. از خدای تعالی پیروزی همه ملتهای مستضعف جهان را بر مستکبران و استعمارگران، بخصوص امریکای جهانخوار، خواهانم.» (صحیفه امام، ج‏16، ص: 147)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور مجارستان؛ تبریک عید نوروز (1361)

«حضرت آقای پال لوسونیز، صدر شورای ریاست جمهوری مردم مجارستان‏

پیام تبریک آن حضرت به مناسبت حلول سال جدید شمسی واصل و موجب تشکر گردید. از خداوند متعال پیروزی همه ملتهای مستضعف جهان را بر مستکبران و استعمارگران، بخصوص امریکای جهانخوار مسألت دارم.» (صحیفه امام، ج‏16، ص: 148)

ـ پیام به فرماندهان نظامی؛ تجلیل از رشادتهای رزمندگان در عملیات فتح المبین (1361)

«إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُمْ بُنْیانٌ مَرْصُوصٌ‏^[1] تیمسار ظهیرنژاد (رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران)، سرکار سرهنگ صیاد شیرازی (فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران)، جناب آقای محسن رضایی (فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران)، سرکار سرهنگ معین‏پور (فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران).

پیام آرامش بخش و افتخارآمیزتان پیرو پیروزیهای بزرگ سلحشوران ظفرمند عملیات فتح المبین واصل و موجب سرافرازی گردید. گرچه این شجاعتها و فداکاریها و پیروزیهای عظیم کم سابقه یا بی‏سابقه در بُعد نظامی و میدان نبرد از طرف نیروهای مسلح عظیم القدر جمهوری اسلامی، آن چنان افتخارآفرین و اعجاب‏آمیز است که با مقیاسهای عادی و معیارهای نظامی و جنگی نتوان ارزش پر عظمت و غرورآفرین آن را با الفاظ محدود و عبارات معدود توصیف نمود و شجاعت و حمله برق‏آسای سلحشوران ایران بزرگ را به ذهن آورد، و با قلم و بیان اظهار کرد. گر چه این شکل پیروزیها و سلحشوریها در باب خود بی‏نظیر یا کم نظیر است، و گر چه این نحو تاختن بر نیروهای زمینی و هوایی دشمنانی که تا بن دندان با سلاحهای سنگین و سبک مدرن غربی و شرقی مسلح بودند، در جنگهای جهان نمونه است که در ظرف کمتر از یک هفته آن چنان مات شوند که هر چه دارند بگذارند و فرار نمایند و یا تسلیم شوند، به صورتی که قوای مسلح ما تا کنون نتوانند اسیران و کشتگان و غنایم را به شمار آورند، و گر چه تمام این امور بر خلاف عادت به صورتی معجزه‏آسا تحقق یافت، لکن آنچه انسان را در مقابل رزمندگان جبهه‏ها و پشتیبانان آنان در میدان رزم مثل جهاد سازندگی و همچنین فیلمبرداران جان بر کف عزیز و پزشکان و پرستاران متعهد و والا مقام و خبرنگاران جسور و مردمان میلیونی پشت جبهه به خضوع وادار می‏کند، بعد معنوی آن است که با هیچ معیاری نمی‏توان سنجید و با هیچ میزانی نمی‏توان عظمت آن را دریافت.

ما عقب ماندگان و حیرتزده‏گان، و آن سالکان و چله‏نشینان و آن عالمان و نکته‏سنجان و آن متفکران و اسلام‏شناسان و آن روشنفکران و قلمداران و آن فیلسوفان و جهان‏بینان و آن جامعه‏شناسان و انسان‏یابان و آن همه و همه، با چه معیار این معما را حل و این مسأله را تحلیل می‏کنند که از جامعه مسمومی که در هر گوشه آن عفونت رژیم ستمشاهی فضا را مسموم نموده بود، بازار و مغازه‏هایش مسموم، خیابانها و گردشگاههایش مسموم، تفریحگاهها و سینماهایش مسموم، مطبوعات و رسانه‏های گروهی‏اش مفتضح و مسموم، وزارتخانه‏ها و اداراتش مسموم، مجلس شورا و دادسراها و دادگاههایش مسموم، مراکز تعلیم و تربیتش از کودکستان تا دانشگاهش مسموم و بدتر از مسموم، و فضای حاکم بر سرتاسر کشور مسموم، که هر یک برای مسموم نمودن جوانان و به فساد کشاندن آنان عاملی فعال بود، و نونهالان و تازه جوانان ما در یک چنین محیطی به جوانی و رشد رسیده بودند که به حسب موازین و عادت باید سرشار از مسمومیت و فساد اخلاق و عقیدت باشند، که اگر معلم و مربی اخلاق و مهذب نفوس بخواهد تنها یکی از آنها را با صرف سالهای طولانی متحول گرداند میسر نگردد، چگونه در ظرف سالهای معدود از بطن این جامعه و انقلاب- که خود نیز اگر معیارهای عادی را حساب کنیم باید کمک به فساد کند- یک همچو جوانان سرشار از معرفت اللَّه و سراپا عاشق لقاء اللَّه و با تمام وجود داوطلب برای شهادت جان نثار برای اسلام که پیران هشتاد ساله و سالکان کهنسال به جلوه‏ای از آن نرسیده‏اند، بسازد؟ جز دست غیبی و دستگیری الهی و تصرف ربوبی، با چه میزان و معیار می‏توان تحلیل این معما کرد؟

این جانب هر وقت با یکی از این چهره‏ها روبه می‏شوم و عشق او را به شهادت در بیان و چهره نورانی‏اش مشاهده می‏کنم احساس شرمساری و حقارت می‏کنم. و هر وقت در تلویزیون، مجالس و محافل این عزیزان که خود را برای حمله به دشمن خدا مهیا می‏کنند، و مناجات و راز و نیازهای این عاشقان خدا و فانیان راه حق را در آستانه هجوم به دشمن می‏نگرم که با مرگ دست به گریبان هستند و از شوق و عشق در پوست نمی‏گنجند، خود را ملامت می‏کنم و بر حال خویش تأسف می‏خورم. اکنون ملت ما دریافته است که: «کُلُّ یَومٍ عاشُورا وَ کُلُّ ارْضٍ کَرْبِلا»^[2]. مجالس حال و دعای اینان شب عاشوراهای اصحاب سید الشهدا را در دل زنده می‏کند.

جوانان عزیزم و فرماندهان محترم، شما توقع نداشته باشید که من بتوانم از عهده ثنای شما و شکر عمل شما برآیم. شما را همان بس که محبوب خدای تعالی هستید، و خدای شما فرموده که شما را که چون سدی محکم و بنیانی مرصوص در مقابل دشمنان خدا و برای رضای او ایستاده‏اید دوست می‏دارد. و این است جزای شما و این است عاقبت عمل شما. پس، از این مرحله بگذرم و از گروههایی که از جهات مختلف در جبهه‏ها با آن حال جنگ و نزدیکی خطر، شما را کمک کرده و می‏کنند و در خدمت شما بوده و هستند باید تشکر کنم. خدایتان یار و مددکار و رحمت حق بر شهدای عزیزتان و خاندان محترمشان که با شجاعت و شهامت به شهادت فرزندان و نزدیکانشان افتخار می‏کنند، خود را و فرزندان خود را از اسلام و برای اسلام می‏دانند. سلام خدا و بزرگان دین بر شهدا و خاندانشان و بر رزمندگان در راه اسلام و ایران. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏16، ص: 149 ـ 151)