امروز با امام: هفتم فروردین

امروز با امام: هفتم فروردین

ـ تلگراف تشکر از همدردی آقای سید محمد بهبهانی؛ حمله به مدرسه فیضیه (1342)

«از اظهار همدردی در فاجعه وارده بر اسلام که نظیر آن جز در دوران توحش و قرون وسطی رخ نداده متشکرم. مفقودین و مجروحین بسیار و احصا^[1] نشده است. این است معامله دولت با اسلام و روحانیت. وَ اللَّهُ غالِبٌ عَلی‏ أَمْرِهِ‏.^[2] خمینی» (صحیفه امام، ج‏1، ص: 170)

ـ تلگراف تشکر از همدردی آقای سید هاشم رسولی محلّاتی؛ حمله به مدرسه فیضیه (1342)

«از اظهار همدردی در این فاجعه عظیمه که واقعه «طف»^[3] را به خاطر می‏آورد، متشکر. دولت با قوای انتظامی اسلام و قرآن را کوبید. وَ سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُونَ‏^[4] خمینی» (صحیفه امام، ج‏1، ص: 171)

ـ تلگراف تشکر از همدردی آقای اسلامی؛ حمله به مدرسه فیضیه (1342)

«از اظهار همدردی در این فاجعه عظیمه که به اسلام و مسلمین وارد شده متشکرم. دولت با اعمال خلاف انسانی روی چنگیز را سفید کرد. خمینی» (صحیفه امام، ج‏1، ص: 172)

ـ تلگراف تشکر از همدردی آقای سید حسن بحرالعلوم؛ حمله به مدرسه فیضیه (1342)

«از اظهار همدردی در فاجعه وارده بر اسلام متشکرم. خداوند قاهر کافی است. خمینی.» (صحیفه امام، ج‏1، ص: 173)

ـ تلگراف تشکر از همدردی آقای مهدی شفیق و کسبه بازار حضرتی؛ حمله به فیضیه (1342)

«تهران- بازار حضرتی- به وسیله جناب آقای حاجی مهدی شفیق. خدمت محترمین و کسبه بازار حضرتی- ایدهم اللَّه تعالی‏

از اظهار همدردی در این فاجعه عظیمه که واقعه شهدای کربلا را به نظر می‏آورد متشکرم. قوای دولتی با بی‏رحمی اولاد روحانی و جسمانی پیغمبر اکرم را سرکوب کرد و قلب امام زمان را جریحه‏دار نمود. خداوند قهار کافی است. خمینی.» (صحیفه امام، ج‏1، ص: 174)

ـ نامه به آقای سید مهدی یثربی؛ تأکید بر تقویت حوزه علمیه قم و نجف (1345)

«به عرض عالی می‏رساند، مرقوم محترم که حاکی از سلامت مزاج شریف و حاوی تفقد از این جانب بود، موجب تشکر گردید. سلامت و توفیق جنابعالی را از خداوند تعالی خواستار است. از اینکه نسبت به حوزه علمیه قم عنایت دارید متشکرم. البته در این موقع که آن حوزه مقدسه مواجه با ناملایمات همه جانبه است، آقایان علمای بلاد باید عنایت بیشتر فرموده تا ان شاء اللَّه تعالی تزلزلی در آن راه نیابد. از خداوند تعالی عظمت اسلام و مسلمین و علمای اسلام را خواستار است. البته بیشتر عنایت را به حوزه قم توجه دهید و اگر گاهی هم به اینجا توجه شود مقتضی است؛ زیرا ارباب توقع را نمی‏شود مطلقاً رد کرد. از خداوند تعالی سلامت و توفیق همه خدمتگزاران به شرع مطاع را خواستار است. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج‏2، ص: 75)

ـ نامه تشکر به آقای مسلم اوغور؛ تبریک ورود امام به ایران (1358)

«دانشمند ارجمند جناب آقای آقا شیخ مسلم اوغور

نامه جنابعالی در مورد تبریک ورود این جانب به ایران واصل گردید. از اظهار تفقد و محبت آن جناب متشکرم. از خدای تعالی عظمت اسلام و مسلمین و اتحاد و اتفاق آنان را در راه تحقق بخشیدن به اهداف عالیه پیامبر اکرم خواستارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 415)

ـ سخنرانی در جمع گروهی از اهالی تبریز؛ رمز پیروزی، وحدت کلمه (1358)

«برادران تبریزی من خوش آمدید! عزیزان من به منزل خودتان آمدید! من نسبت به همه شما خدمتگزارم. من به همه شما محبت دارم. شما همه برادران من، فرزندان من هستید. من از مجاهدات شما در این نهضت تشکر می‏کنم. من از گرفتاریهایی که برای ملتمان و خصوصاً آذربایجان پیش آمده است متأسفم. من می‏دانم که در دوره سابق بر ملت ما، بر شما چه گذشت. ملت ما بحمد اللَّه قیام کرد، و آذربایجان همیشه در رأس قیامها بود؛^[5] پیشقدم بود در قیامها؛ و در این نهضت هم بحمد اللَّه آذربایجان پیشقدم بود.^[6] خداوند آذربایجان را برای ما حفظ کند. خداوند ملت ما را همه با هم پیوند بدهد.

ما همه برادر هستیم و همه با هم باید باشیم. رمز پیروزی ما همین وحدت کلمه و هم پیوستگی ما به هم بود. رمز پیروزی ما توجه به خدای تبارک و تعالی و پاسداری اسلام بود. این رمز را حفظ کنید، این وحدت را حفظ کنید، این همبستگی را حفظ کنید، این توجه به اسلام را حفظ کنید. خداوند شما را پیروز کند بر همه امور...

من از خدای تبارک و تعالی پیروزی شما را خواستارم. و من از شما خواهشمندم که تشریف ببرید به محل خودتان و در آنجا حفظ کنید حدود و ثغور خودتان را، و حفظ کنید همه جهات خودتان را و نگذارید که اشخاص مفسد در بین جامعه پیدا بشوند و تبلیغات سوء بکنند.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 416 ـ 418)

ـ سخنرانی در جمع سربازان و پاسداران؛ لزوم تداوم مبارزه (1358)

«استبداد بحمد اللَّه از بین رفت. دیگر کسی نیست که به شما زور بگوید. دیگر سازمان امنیتی نیست تا از خوف او ناراحت باشید. دیگر قوای انتظامیه در خدمت خود ملت است. بنا ندارند قوای انتظامیه به مردم زور بگویند؛ و مردم هم دیگر زور نمی‏شنوند. همه در خدمت ملت هستند؛ دولت در خدمت ملت است؛ ما همه در خدمت ملت هستیم. آنچه باقی مانده است، ریشه‏های استعمار است که به این زودی این ریشه‏ها را نمی‏توانیم از بیخ درآوریم مگر اینکه همه این نهضت را حفظ کنید، و این وحدت کلمه را حفظ کنید...» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 419 ـ 420)

ـ نامه به فرمانده سپاه و دادستان انقلاب تهران؛ لزوم همکاری در امور اطلاعاتی (1363)

[بسمه تعالی. محضر مبارک امام بزرگوار سلام علیکم‏

همان گونه که در مرقومه اخیر امر فرمودید برادران سپاه در واحد اطلاعات و بررسیهای سیاسی- تأمینی فعالانه به کار خود ادامه می‏دهند، اما در این رابطه لازم است همکاریهای وسیع دادستانی انقلاب اسلامی تهران که از حدود 2- 3 ماه پیش بکلی قطع شده است مجدداً (کما فی السابق) صورت پذیرد تا همه امکانات جمهوری اسلامی در مبارزه با ضد انقلاب به کار گرفته شود. و همان گونه که قانون مصوبه مجلس شورای اسلامی مشخص نموده کار اطلاعاتی (حد اقل تا تشکیل وزارت اطلاعات) به شکل سابق ادامه پیدا کند. لذا خواهشمند است اوامر لازم در این مورد را صادر فرمایید.

با عرض پوزش- ملتمس دعا: محسن رضایی‏].

بسمه تعالی‏

تا تشکیل وزارت اطلاعات لازم است دادستانی انقلاب اسلامی تهران چون گذشته با سپاه پاسداران در امر اطلاعاتی همکاری فعال نمایند تا ان شاء اللَّه تعالی ریشه ضد انقلاب هر چه زودتر قطع گردد. امید است آقایان در این موقع حساس از اختلاف اجتناب نمایند و کارهای جمهوری را از خود بدانند. روح اللَّه الموسوی الخمینی.» (صحیفه امام، ج‏18، ص: 398)

ـ پاسخ استفتاء آقای سید موسی شبیری زنجانی در مورد خمس (1366)

[حضور مبارک رهبر عالیقدر انقلاب اسلامی آیت اللَّه العظمی خمینی- متع اللَّه المسلمین بطول بقائه‏

... درباره اشیایی که قبلًا مورد احتیاج شخص بوده و از حکم خمس «ارباح»^[7] استثنا شده، ولی فعلًا مورد نیاز نیست در «عروه»^[8] مسئله 67 از کتاب خمس، احتیاط وجوبی شده است. در حاشیه چنین مرقوم فرموده‏اید:

«و الاقوی عدم الوجوب اذا استغنی عنها بعد عام الربح و کذا فی الحلی» و در «تحریر الوسیله»، مسأله شانزده مطابق «عروه» احتیاط وجوبی فرموده‏اید.

نظر مبارک فعلًا در این مسأله با کدامیک موافق است؟ و همچنین کسی در اثنای سال ربح مئونه‏ای را تحصیل کرده و بعد از گذشتن سال، مئونه را فروخته تا بعداً مئونه دیگری را تهیه کند.

آیا بعد از تبدیل مئونه به پول، تخمیس پول لازم است یا لازم نیست، و یا بعد از خروج سال پول دوم تخمیس واجب است؟

سید موسی شبیری زنجانی‏].

بسمه تعالی‏

26 رجب 1407

در هر دو مورد و موارد شبیه پس از خروج مئونه باید خمس ما خرج را بدهد، بلی اگر بین سال ربح از مئونه خارج شد تا پس از سال لازم نیست. چنانچه اگر تبدیل کند مئونه‏ای را به مئونه دیگر باز خمس ندارد.

و اکنون نظر این جانب این است و مسأله احتیاطی نیست. توفیق و تأیید جنابعالی را خواهانم و ملتمس دعا هستم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج‏20، ص: 237 ـ 338)