بیست وسوم بهمن

امروز با امام: بیست‌وسوم بهمن

ـ نامه به آقای سید حسین خادمی؛ لزوم تقویت حوزه علمیه قم و اصفهان (1344)

«به عرض عالی می‏رساند، مرقوم محترم 10 شوال واصل، سلامت و سعادت جنابعالی را از خداوند تعالی مسألت می‏نماید و از اینکه بحمد اللَّه تعالی توفیق اداره حوزه مقدسه علمیه اصفهان را پیدا نموده‏اید و با حُسن نیت جریان دارد متشکرم. امید است خداوند این نعمت را مستدام فرماید. این جانب بحمداللَّه سلامت هستم لکن از وضع ایران و گرفتاری مسلمانان ناراحت و نگران هستم. امید است خداوند تعالی فرج عاجل عنایت فرماید. و از اینکه مرقوم فرمودید «امید است بتوانم به حوزه قم کمک کنم» موجب تشکر است. حوزه قم را لازم است آقایان نگهداری کنند و نگذارند شکست به آن- خدای نخواسته- وارد شود. به جناب آقای کوپایی هم تذکر دهید که به فکر باشند. از انفاس قدسیه جنابعالی برای حُسن عاقبت و برای فرج مسلمین استمداد می‏نمایم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه. فعلًا در نظر ندارم که مرقوم جنابعالی که به وسیله آقای اخوی‏^[1] بوده مضمونش چه بوده، لکن مطمئن هستم که مرقومات بی‏جواب نمانده و شاید جواب را پستی داده‏ام و نرسانده‏اند. ممکن است با فرصت بیشتر مرقوم سرکار را در بین مکاتیب پیدا کنم و ثانیاً جواب عرض نمایم.» (صحیفه امام، ج‏2، ص: 66)

ـ نامه به آقای صادق خلخالی؛ عدم توجه به گفته‏های فتنه گران (1348)

«خدمت جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقة الاسلام آقای خلخالی- دامت افاضاته‏

مرقوم محترم واصل شد.^[2] گمان می‏کنم مبادی مختلفه در قلب جنابعالی حکمفرما بوده است و مرقوم طولانی شما از آنها سرچشمه گرفته باشد: یکی عاطفه که از خواص لا ینفکّ‏^[3] شماست؛ یکی محبت به این جانب که شک در آن ندارم؛ یکی هم ناراحتی اعصاب! این جمله باعث شده است که مطالبی که به شما گفته شده است و من به هیچ وجه از آنها اطلاع ندارم باور فرمودید و قضیه را مفروضه اخذ نموده و متفرع بر آن مطالبی که هیچ انتظار از شما نداشتم مرقوم نموده‏اید: «دل شما از من خون است»! من اشخاصی که فرضاً به من بدیها کرده باشند دلم از آنها خون نیست، و اگر خدای نخواسته باشد، چنین اظهاری نخواهم کرد؛ شما که در دل من مقام مخصوصی دارید و همان طور که کراراً گفته‏ام در سختیها و خطرها، بالاتر از دیگران، شما مردانه خود را برای هدف من که هدف همه است ان شاء اللَّه، به خطر می‏انداختید، چطور ممکن است دلم از شما رنجش داشته باشد یا اگر خدای نخواسته رنجشی باشد به کسی بگویم؟! خصوصاً با این تعبیر غیر صحیح. شما مطمئن باشید که من ان شاء اللَّه تا آخر عمر عواطف شما را فراموش نمی‏کنم. آنچه این جانب را بسیار بسیار ناراحت کرد جُمَلی‏^[4] است که در اواخرِ مرقومْ ذکر فرموده‏اید که «فلان، نردبام ترقی بود» الی آخر. البته این جُمل در حالی نوشته شده است که مبدأ مهمّ عصبی کارفرما بوده است؛ لکن عواطف شما باید غلبه کند بر اعصاب.

اینکه شما مرقوم داشته‏اید، کانّه این جانب را مثل آغا محمدخان قجر سرسلسله قاجار تصور فرمودید! باید جداً عرض کنم اشتباه فرمودید. نه شما در آن روزها سمت چوب بست داشتید، هدف مشترکی بود و تشخیص داده بودید و عمل فرمودید- جزاکم اللَّه خیراً- و نه من به امثال شماها که مایه امید و نور چشمم هستید، چنین نظری داشته و دارم. من الآن در حالی هستم که نمی‏توانم بیش از این تصدیع دهم لکن شما بدانید که مورد علاقه این جانب هستید و خواهید بود. یک جمله دیگر نیز در مرقوم شما بود که آن هم ناراحتم کرد و خیلی از شما تعجب کردم که چطور پس از آن همه سوابق، این جانب را نشناخته‏اید و گمان کردید اگر شما «درس» بروید من ناراحت می‏شوم. بسیار در اشتباه هستید! امید است ان شاء اللَّه پس از این به حرف اشخاص گوش نکنید و تا تحقیق نفرمایید آن هم از خود این جانب ترتیب اثر ندهید.

اما راجع به مصطفی، شما و ایشان دو نفر رفیق و همسن هستید و گله‏ها را هر طور می‏خواهید بکنید؛ ولی در موضوع ایشان هم هر حرفی را باور نفرمایید. ممکن است مفسدینی بخواهند بین شما و ایشان نگرانی ایجاد کنند. من مرقوم شما را به ایشان نشان ندادم و حرفی هم نزدم لکن از ایشان بی‏علاقگی نسبت به شما ادراک نکردم. از جنابعالی امید دعای خیر دارم. و آنچه مایه دلخوشی است آن است که چند روزی بیش، این حرفها نیست و نفَسی چند که از این جانب مانده است منقطع می‏شود و حرفها تمام می‏شود. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج‏2، ص: 261 ـ 262)

ـ نامه تشکر به آقای عطاءاللَّه اشرفی اصفهانی (1351)

«خدمت جناب مستطاب عمادالعلماء الاعلام و حجت‏الاسلام آقای حاج آقا عطاءاللَّه- دامت افاضاته‏

مرقوم محترم که متضمن استفسار از حقیر بود موجب تشکر گردید. سلامت و سعادت جنابعالی را خواستار است. امید است ان شاءاللَّه نگرانیهای روحی رفع شود. از جنابعالی امید دعای خیر دارم. والسلام علیکم.» (صحیفه امام، ج‏2، ص: 475)

ـ پیام به ملت ایران؛ تکلیف شرعی و تعهد ملی (1357)

«ملت معظم ایران! اهالی سلحشور تهران!

در این موقع که پیروزی نهایی ملت عزیز نزدیک است، لازم است به تذکرات زیر به طور تکلیف شرعی- الهی و تعهد ملی توجه نمایند. متخلف از آن، مخالف خداوند تعالی و خائن به کشور و نهضت اسلامی است.

1- اکنون که دستگاه دیکتاتوری و ستمکاری برچیده شد، باید از هر نوع خرابکاری و چپاول و آتش‏سوزی و ظلم احتراز شود؛ و بر عموم است که از این گونه اعمال غیر اسلامی و غیر انسانی بشدت جلوگیری نمایند. آنان که دست به این اعمال وحشیانه می‏زنند خائن به مملکت و مخالف نهضت اسلامی هستند.

2- باید ملت تا برقراری نظم از طرف دولت موقت، نظارت در حفظ مراکز عمومی از قبیل وزارتخانه‏ها و بانکها و دیگر مراکز دولتی و ملی بنمایند، و اموال ملت را نگذارند هدر برود.

ملت عزیز! نگذارند بدخواهان منعکس کنند که با به هم خوردن رژیم فاسد، هرج و مرج و خرابکاری جای آن را گرفته است.

3- به فرصت طلبانی که می‏خواهند با ماسک انقلابی از رژیم منقرض پشتیبانی کنند و نهضت را بدنام نمایند، مهلت فعالیت ندهید و ملت مسلمان باید ابتکار را به دست بگیرد.

4- مأمورینی که از طرف جناب آقای نخست وزیر اسلامی مأموریت دارند، سربازان انقلابند و باید با آنان همکاری کنید؛ و اگر مخالفین مردم مسلمان خواستند کارشکنی کنند از آنها جلوگیری کنید.

5- لازم است مردم هر چه زودتر از خیابانها به مساجد و مراکز اجتماع بروند و به فرموده علمای اعلام و خطبای محترم گوش دهند. و بر علمای اعلام و خطبای بلاد است که به مساجد و مراکز عمومی تشریف برده و مردم را دعوت به صلاح و سداد کنند؛ و از اعمال خلاف شرع و خلاف مسیر نهضت بشدت جلوگیری نمایند و با بیانی رسا، مردم را از هرج و مرج و خرابکاری بازدارند و حکم شارع مقدس را ابلاغ نمایند.

6- اکنون که قوای انتظامی، از قبیل ارتش و ژاندارمری و شهربانی، به ملت پیوسته‏اند بر عموم ملت لازم است که به هیچ وجه تعرض به آنان نکنند و آنان را چون برادر نگهداری کنند. و بر علمای اعلام است که مردم را ارشاد کنند که از قوای انتظامی، که تحت لوای حکومت اسلامی آمده‏اند، حمایت نمایند. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 128  129)

ـ پیام به ملت ایران؛ پیروزی انقلاب- حفظ نظم و آرامش (1357)

«من از ملت شریف و مبارز ایران تشکر می‏کنم. من از این وحدت کلمه‏ای که بین اقشار ملت بوجود آمده است سپاسگزاری می‏کنم. من به این پیروزی که از برای ملت ایران پیدا شده است تبریک می‏گویم. باید ملت ایران بداند که این انقلاب ایران با سایر انقلاباتی که در دنیا واقع شده است فرق دارد. این انقلاب از باب اینکه انقلاب اسلامی و انسانی بود ضایعات کمی به بار آورد. در انقلاباتی که در دنیا واقع شده است ضایعات بسیار زیاد بوده است؛ و ما بحمد اللَّه با کمی ضایعات به پیروزی بزرگ نایل شدیم. یک شاهنشاهی ظالم دو هزار و پانصد ساله را شما ملت ایران با مشت و با همتی بزرگ و با ایمانی راسخ سرنگون کردید و توجه به پشتیبانیهایی که از او می‏شد نکردید...

من به همه ملت توصیه می‏کنم که به همین نحو که تا کنون به وحدت کلمه خودشان ادامه داده‏اند از این به بعد هم ادامه دهند. همین طور که حس انسانیت و ملیت و اسلامیت در آنها بیدار شده، آن را بیدارتر نگه دارند و نگذارند این شعله الهی خاموش شود...

ما باید متوجه باشیم که در چنین روزی که انقلاب است دستهای خائن و غیر منزه در کار است، و ممکن است خیانتکارها بخواهند بین شما تشتت بیندازند. باید جداً از خرابکاری اجتناب و مراقبت کنید که اگر کسانی خواستند خرابکاری و آدمکشی کنند یا به مراکز دولتی و ارتشی و کاخها و دیگر جاها حمله نمایند باید مانع بشوید؛ چون ایجاد تشتت خواهد کرد. اینها به اسلام و مملکت اسلامی خیانت است و باید از این قبیل خیانتها جلوگیری شود. باید تمام اسلحه‏هایی که در دست مردم است جمع شوند. هر کس اسلحه‏ای پیدا کرد باید به مسجد محله خود ببرد و به امام جماعت مسجد تحویل بدهد؛ و بعد این اسلحه‏ها از مساجد به کمیته آورده می‏شود، و کمیته این اسلحه‏ها را در اختیار سربازان اسلامی که برای دفاع از اسلام و مسلمین تدارک دیده شده‏اند می‏گذارد. فقط باید این سربازان مسلح باشند و دیگران نیازی به اسلحه ندارند...

ما با مسلمین اهل تسنن یکی هستیم؛ واحد هستیم که مسلمان و برادر هستیم. اگر کسی کلامی بگوید که باعث تفرقه بین ما مسلمانها بشود، بدانید که یا جاهل هستند یا از کسانی هستند که می‏خواهند بین مسلمانان اختلاف بیندازند. قضیه شیعه و سنی اصلًا در کار نیست، ما همه با هم برادریم. اقلیتهای مذهبی هم خاطر جمع باشند که ما اطمینان می‏دهیم به آنها که در این مملکت زندگی عادلانه و مرفهی خواهند داشت و مورد پشتیبانی ما هستند. اسلام از اهل ذمه‏^[5] پشتیبانی می‏کند. اگر کسانی چیز دیگری می‏گویند برای تفرقه انداختن است. فقط خرابکارها باید بدانند که این خرابکاریها خیانت به ملت و مملکت است؛ دست از خرابکاری بردارند و زیر دولت اسلام و کلمه‏ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ* باشند. آنها چه می‏خواهند جز اینکه همه مردم در درجه سه و زارع و کارگر همه مرفه باشند؟ ما همه اینها را تأمین خواهیم کرد.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 130)

ـ نامه تشکر به اهالی قریه گوندره؛ ارسال طومار (1357)

«اهالی محترم قریه گوندره- ایّدهم اللَّه تعالی‏

طوماری به امضای اهالی محترم در مورد پشتیبانی از ملت ایران و خواسته‏های مشروع و اسلامی آنان واصل، و موجب تشکر گردید. از خدای تعالی ادامه توفیقات همگان را خواستارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 134)

ـ نامه تشکر به آقای سید کرامت اللَّه ملک حسینی؛ جلوگیری از تفرقه (1357)

«خدمت جناب مستطاب حجت الاسلام آقای حاج سید کرامت اللَّه ملک حسینی- دامت افاضاته‏

مرقوم محترم آن جناب واصل گردید. از اظهار محبت جنابعالی و عشایر محترم کهکیلویه و بویراحمد متشکرم و دوام توفیقات همگی را از خدای تعالی خواستارم. امید است ان شاء اللَّه تعالی با هوشیاری کامل و حفظ وحدت و همبستگی از توطئه‏های دشمنان اسلام در هر حال جلوگیری کرده و مانع هر گونه اخلال و تفرقه و اختلاف گردید. سلام این جانب را به عموم آقایان محترم ابلاغ فرمایید.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 135)

ـ نامه تشکر به آقای حسین انزابی؛ تبریک پیروزی انقلاب (1357)

«جناب مستطاب ثقة الاسلام آقای انزابی- دامت افاضاته‏

مرقوم محترم که حاکی از صحت مزاج شریف و حاوی تفقد از این جانب بود واصل و موجب تشکر گردید. امید است ان شاء اللَّه تعالی با حفظ وحدت و اتحاد کلمه موفقیتهای بیشتری نصیب مسلمانان گردد. از خدای تعالی ادامه توفیقات آن جناب را خواستارم.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 136)

ـ پیام به ملت ایران؛ انتخابات مجلس شورای اسلامی (1358)

«من با کمال مباهات از رشد سیاسی و تعهد اسلامی ملت شریف ایران تشکر می‏کنم که در همه‏پرسیهای گذشته، خصوصاً در انتخاب رئیس جمهور، در اخلاق اسلامی و تعالی روحی، گوی سبقت را ربودند و ثابت کردند که انقلاب اسلامی بزرگ ما قبل از آنکه انقلاب سیاسی و اجتماعی باشد، یک انقلاب معنوی روحانی است. من در ایام آخر عمر با امیدواری کامل و سرافرازی از نبوغ شما به سوی دار رحمت حق کوچ می‏کنم.

سرفرازی و مباهات آن گاه به حد کمال خواهد رسید که در انتخابات مجلس شورای اسلامی، چون انتخابات ریاست جمهوری کمال رشد انسانی- اسلامی خود را نشان دهید. شما ای ملت عزیز که برای خدا و جلب رضای او بپاخاستید و با تأیید و توفیق ذات مقدسش به پیروزی معجزه‏آسا رسیدید، اکنون نیز در این مرحله که مقام امتحان است کوشش کنید که مصالح اسلام و کشور اسلامی را فدای منافع شخصی یا گروهی نکنید.

من انتظار دارم که وحدت کلمه خود را حفظ و در انتخاب وکلای خود رضای حق را بر رضای خود مقدّم دارید. من متواضعانه از شما می‏خواهم که حتی الامکان در انتخاب اشخاص با هم موافقت نمایید و اشخاصی اسلامی، متعهد، غیر منحرف از صراط مستقیم الهی را در نظر بگیرید و سرنوشت اسلام و کشور خود را به دست کسانی دهید که به اسلام و جمهوری اسلامی و قانون اساسی معتقد و نسبت به احکام نورانی الهی متعهد باشند و منفعت خود را بر مصلحت کشور مقدّم ندارند. من از شما می‏خواهم که تا انعقاد مجلس شورای اسلامی که شورای انقلاب به منزله آن است، از شورای انقلاب اسلامی و از افراد آن شورا که خدمتگزار به اسلام و به ملت و مورد تأیید این جانب هستند پشتیبانی نمایید. من از شورای انقلاب می‏خواهم که به خدمت صادقانه خود ادامه دهند و از همه اعضای دولت، چه کشوری و چه لشکری می‏خواهم که صادقانه با آنان همکاری نمایند و چون برادران با وفا از هم پشتیبانی کنند و چنانکه دستور اسلام است، ید واحده بر «مَنْ سِوی‏»^[6] باشند. من در بیمارستان دعاگوی شما هستم و انتظار آن دارم که همبستگی شما را در مسائل کشوری بشنوم. من از همه ملت و همه گروهها خواهانم در این لحظات حساس که دشمنان همه در کمینند و منتظر فرصت، به خاطر خدای متعال و به خاطر مصالح کشور و ملت و به خاطر خونهای ریخته شده در راه آزادی و استقلال، به خاطر هر چه که آن را محترم می‏شمارید از اختلاف و نفاق دست برداشته و خود را در مقابل حق و خلق سرفراز نمایید از خداوند متعال عظمت اسلام و مسلمین را خواستارم. و السلام علی عباد اللَّه الصالحین.» (صحیفه امام، ج‏12، ص: 149 ـ 150)

ـ پیام رادیو- تلویزیونی به ملت ایران؛ انتخابات مجلس (1358)

«من از عواطف ملت شریف نسبت به خادم خودشان تشکر می‏کنم. از اینکه من کلمه‏ای گفته بودم که موجب نگرانی بعضی دوستان شده بود، لازم دیدم که به عرض آقایان برسانم که حال من بحمد اللَّه رو به بهبودی است و از دکترها تشکر می‏کنم. مطلبی که باید عرض کنم دو چیز است: یکی راجع به سیلی است که آمده است در جنوب، و گفته می‏شود که خساراتی وارد آمده است به برادرهایمان. من از همه ملت می‏خواهم که برادروار شرکت کنند با هم و جبران این خسارات را بکنند. و ارتش باید هلیکوپتر و سایر وسائل نجات و وسائلی که در دست آنهاست، در اختیار آنها بگذارد و کوشش خود را بکند. امیدوارم که خداوند به آنها کمک کند. مطلب دیگری که باید عرض کنم این است که، تا آنجایی که من شاهد انتخابات در ایران بودم، از زمان قبل از رضا شاه، سالهای طولانی که شاهد بودم انتخابات را، انتخاب آزاد در ایران نبود. منتها انتخابات یکوقت با زور خوانین بلاد و مالکین بلاد انجام می‏گرفت، و زمان رضا شاه که دست آنها کوتاه شد، تحت کنترل رضا شاه بود، و دیگر مجلسی در کار نبود به جز انتصاباتی که از اشخاص معلوم، و در زمان محمد رضا بدتر از او شد. من می‏توانم ادعا کنم که انتخابات در این سال، تنها انتخاباتی است که به رأی مردم و بدون فشار کسی و بدون اینکه دخالت داشته باشند اشخاص در آرای مردم، انجام خواهد گرفت. لکن من از همه قشرها، از همه ملت می‏خواهم که آداب اسلامی خودشان را نسبت به همه امور، خصوصاً در انتخابات حفظ کنند. و مبادا خیال کنند که مبارزات انتخاباتی عبارت از این است که به دیگران بد بگویند و کارشکنی بکنند. البته دعوت به انتخاب اشخاص مانع ندارد، لکن توجه داشته باشند که همان طور که در انتخاب رئیس جمهور، به آن سلامت و به آن آرامش و به آن خوبی گذشت- که نمونه بود در ایران- من امید آن دارم که در این انتخابات هم به همان طور بگذرد. و همه با هم برادروار در یک مقصد باشیم. در یک مقصد باشید. و خداوند را شاهد بدانید، و ناظر بدانید، و نهضت را لکه‏دار نکنید. دشمنها در صددند که خرده‏گیری کنند. و من امیدوارم که خداوند همه شما را تأیید کند. و همه با سلامت این انتخابات را هم بگذرانید و بعد را هم همین طور.» (صحیفه امام، ج‏12، ص: 151 ـ 152)

ـ پیام تشکر به آقای لئونید برژنف؛ تبریک اولین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی (1358)

«حضرت لئونید برژنف، صدر هیأت رئیسه شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی- مسکو

با تشکر از پیام آن حضرت به مناسبت اولین سالگرد انقلاب اسلامی ملت شریف ایران و ضمن ابلاغ مراتب توجه و علاقه ما به ملت دوست کشور شوروی، امیدواریم که صلح جهانی بر پایه استقلال ملتها و عدم مداخله در امور یکدیگر و مراعات اصل حفظ تمامیت ارضی کشورهای منطقه بنا گردد و هر گونه تعرضی به کشورهای دنیای سوم و اسلامی و بخصوص در این منطقه بر خلاف موازین است که باید پایه و اساس درستی ما بین ملتها باشد.» (صحیفه امام، ج‏12، ص: 153)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور بلغارستان؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1361)

«حضرت آقای تئودور ژیکف، رئیس شورای دولتی مردم بلغارستان‏

پیام تبریک آن جناب به مناسبت چهارمین سالگرد انقلاب و پشتیبانی از جمهوری اسلامی ایران واصل و موجب تشکر گردید. امید است با عنایات خاصه خدای تعالی و کمک کشورهای آزاد جهان ملل محروم و مستضعف عالم بتوانند هر چه زودتر خود را از اسارت ابرقدرتهای جنایتکار، و بخصوص امریکای جهانخوار نجات بخشند.» (صحیفه امام، ج‏17، ص: 329)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور مجارستان؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1361)

«حضرت آقای پال لوسونیز، صدر شورای ریاست جمهوری مردم مجارستان‏

تلگراف تبریک آن جناب به مناسبت سالگرد انقلاب شکوهمند اسلامی ایران واصل و موجب تشکر گردید. امید است این انقلاب الگویی برای ملتهای دربند و محروم جهان که در اسارت ابرقدرتهای جنایتکار به سر می‏برند گردیده، و با بهره‏گیری از شیوه مبارزه ملت قهرمان ما با امریکای جهانخوار و دیگر استعمارگران هر چه زودتر خود را از قید اسارت آزاد سازند.» (صحیفه امام، ج‏17، ص: 330)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور چکسلواکی؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1361)

«حضرت آقای گوستاو هوساک، رئیس جمهور سوسیالیستی کشور چکسلواکی‏

تلگراف تبریک آن جناب به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران واصل و موجب تشکر گردید. از خدای تعالی نجات و رهایی همه ملل محروم و مستضعف جهان را از قید اسارت ابرقدرتهای ستمکار و بخصوص امریکای جهانخوار، مسألت دارم.» (صحیفه امام، ج‏17، ص: 331)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور و نخست وزیر ویتنام؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1361)

«حضرت آقای ترونگ شین، رئیس جمهوری سوسیالیستی کشور ویتنام و جناب آقای مام و ان دونگ، رئیس هیأت وزیران ویتنام‏

پیام تبریک جنابعالی به مناسبت چهارمین سالگرد انقلاب شکوهمند اسلامی ایران واصل و موجب تشکر گردید. امید است با عنایات خدای تعالی و همکاری و کمک کشورهای آزاد جهان ملل محروم و مستضعف جهان، که در اسارت ابرقدرتهای خونخوار و بخصوص امریکای جنایتکار [هستند] از قید اسارت رهایی جسته و علیه استعمارگران و جهانخواران بپاخیزند.» (صحیفه امام، ج‏17، ص: 332)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور مجارستان؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1362)

«حضرت آقای پال لوسونیز، صدر شورای ریاست جمهوری مردم مجارستان‏

تلگراف تبریک آن جناب به مناسبت پنجمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران واصل گردید. امید است سایر ملل محروم و استعمارزده نیز با الهام‏گیری از این انقلاب اصیل اسلامی خود را از زیر بار سلطه استعمارگران جهانخوار نجات بخشند.» (صحیفه امام، ج‏18، ص: 349)

ـ پیام تشکر به رئیس جمهور مالدیو؛ تبریک سالگرد پیروزی انقلاب (1362)

«حضرت آقای مأمون عبد القیوم، رئیس جمهور کشور مالدیو

تلگراف تبریک آن جناب به مناسبت پنجمین سالگرد انقلاب اسلامی ایران واصل و موجب تشکر گردید. امید است این انقلاب اصیل اسلامی آغاز حرکتی در سایر ملل اسلامی که تحت سلطه استعمارگران و حکومتهای دست نشانده آنها هستند باشد و هر چه زودتر با استمداد از عنایات الهی خود را نجات دهند.» (صحیفه امام، ج‏18، ص: 350)

ـ حکم به آقای خامنه‏ ای؛ دعوت از اعضای شورای عالی قضایی در جلسه سران سه قوه (1367)

«جناب حجت الاسلام آقای خامنه‏ای- دامت افاضاته‏

با سلام، از آقایان شورای عالی قضایی دعوت نمایید تا در جلسه سران سه قوه شرکت نموده و طرحهای خود را در زمینه تقسیم کار در هر چه بهتر اداره کردن قوه قضاییه مطرح نمایند. باید همه تلاش نماییم تا اجرای احکام اللَّه تأخیر و یا تعطیل نگردد. گزارش کار را به این جانب خواهید داد. و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏21، ص: 258)