امروز با امام: بیستم آذر

امروز با امام؛ بیستم آذر

ـ دیدار امام خمینی با نمایندگان محمدرضا پهلوی (1341)

در جریان لایحه انجمن­های ایالتی و ولایتی اسدالله علم، نخست­وزیر وقت رژیم پهلوی و اعتراض روحانیت و مردم به رهبری مراجع به ویژه حضرت امام، رژیم شاه برای توجیه و رفع اشتباهات خود، رئیس شهربانی قم، حسین پرتو و رئیس ساواک قم، بدیعی را به عنوان نمایندگان خویش خدمت حضرت امام فرستاد. امام امت با تمام شجاعت بیانات تند و صریحی از سیاست‌های غلط رژیم شاه را بیان کرده و دولت را شدیداً از این اعمال برحذر داشت. در جریان گفتگو و هشدار امام به نمایندگان اعزامی جمعی از مراجعین به منزل امام نیز حضور داشتند. (صحیفه امام، ج1،ص122)

 ـ امام خمینی و راهپیمائی بزرگ و تاریخی تاسوعا و عاشورای 1357 ش.

راهپیمائی بزرگ و میلیونی تاسوعا (19 آذر 57) و عاشورای (20 آذر 57) مردم تهران و دیگر نقاط کشور، در ماه محرم تاریخی بود و نشانۀ بارز از سقوط رژیم شاه نزد مردم. خبر این تظاهرات در صدر اخبار مهم جهان قرار گرفت. حضرت امام نیز در یک مصاحبه رادیو ـ تلویزیونی با خبرنگاران کانادایی و همچنین با سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم فرانسه در این روز، درباره راهپیمایی عظیم مردمی مطالبی بیان فرموده و آن را رفراندوم عظیم مردم علیه رژیم پهلوی شمرد. (صحیفه امام، ج5، ص206وص211)

 ـ گفتگوی امام خمینی با نمایندگان رسمی دولت فرانسه درباره آزادی بیان و نحوه ادامه فعالیت در فرانسه (1357ش)

نمایندگان دولت فرانسه برای دومین­بار پس از ورود حضرت امام به فرانسه، برای گفتگو و انتقال مطالبی در خصوص دعوت امام به اعتصابات، دعوت به فرار سربازان ارتش، دعوت به نافرمانی عمومی و ایجاد بلوا، خدمت حضرت امام رسیدند. نماینده دولت فرانسه آقای «کلودشایه» این مطالب و تشویق‌های امام را برخلاف سیاست‌های دولت فرانسه دانسته و از ایشان خواستند این قبیل سخنان مطرح نشود. امام خمینی نیز ضمن رد درخواست آنان، فرمود:

«من از اینکه دولت فرانسه- بعد از سختگیری اولیه- آزادمان گذاردند، قدردانی می‏کنیم. البته از دولت فرانسه هم که آزادی در دین و آزادی بشر را محترم می‏شمارد. ما همین توقع را در آزادی بیان داریم و خودمان را آزاد می‏بینیم.

اما در مورد سه یا دو مطلبی که گفتید. اول ناراحتیهایتان در مورد فرار سربازان؛ باید بگویم قضیه سربازی، هر وقت این امر قانونی باشد و دولت هم قانونی باشد و مطابق با آرای ملت، سربازگیری را باید خودش اعلام کند که بیایند خدمت کنند. ایران، مع الأسف نه مجلس قانونی دارد، نه شاه قانونی و نه دولت قانونی. مع ذلک سربازها را با سرنیزه به سربازخانه می‏برند. ما اعتقاد داریم که شاه و دولت، غاصب است و اعتقاد داریم که سرنوشت ما باید در دست خودمان باشد؛ و اینها با زور سرنیزه حکم می‏کنند. ریشه اختلاف ما با شما، در همان اظهار عقیده است. سرباز، در یک دولت غاصب سرباز نیست. در یک دولتی که شاه غاصب است و بر تمامی مصالح ملت قیام کرده است، شاه یاغی است؛ نه یک دولت غاصب است؛ لذا یک قیام مسلحانه هم شورش نیست؛ بلکه ضد شورش است .... اگر دولت فرانسه مایل نیست ما حرف حقمان را بزنیم- حرف خود را که همه آزادند حرف حقشان را بزنند، نگوییم- ما با ناراحتی به جای دیگر منتقل می‏شویم.» (صحیفه امام، ج5، ص208)

ـ مصاحبه امام خمینی با رادیو- تلویزیون کانادا درباره تظاهرات عاشورا (1357)

سؤال: [چه نتایجی بر این تظاهرات‏[1] بار است؟]

جواب: تمام ملت رأی دادند که شاه نباید باشد و باید دنیا این معنی را بداند که شاه به هیچ وجه دیگر قانونیت ندارد. قبلًا هم نداشت ولی ملت دیروز و امروز اعلام کردند، اعلام عمومی کردند که شاه باید برود و شاه را نمی‏خواهند.

[بنا بر این به نظر حضرت آیت اللَّه هیچ گونه مصالحه با شاه امکانپذیر نیست- و لو به عنوان اینکه فقط به صورت سمبلیک در سلطنت باشد؟]

- هیچ مصالحه‏ای با شاه ممکن نیست. شاه جانی است و باید محاکمه بشود و به سزای اعمالش برسد.

[بارها حضرت عالی فرموده‏اید که شخصاً در دولت آینده نخواهید بود. پس اگر این باشد رهبران سیاسی و گروههایی که دولت را پس از این تغییر در دست می‏گیرند چه کسانی خواهند بود؟ این سؤال را از این جهت می‏کنم که پشتیبانان شاه گفته‏اند که کسی نیست که مملکت را اداره کند و در صورتی که شاه برود عدم ثبات و هرج و مرج در مملکت پیش می‏آید]

- شاهْ مملکت را به هرج و مرج کشیده است؛ اگر او برود اشخاص کاردان از اوضاع جهان زیاد است و کشور را به بهترین وجه اداره خواهند کرد.» (صحیفه امام، ج‏5، ص: 203)

ـ مصاحبه با خبرنگار امریکایی «یو. پی» درباره آزادی زندانیان سیاسی (1357)

سؤال: [درباره آنچه در ایران امروز اتفاق افتاده چه فکر می‏کنید، بخصوص بعد از این تظاهرات آرام‏[2] و آزادی زندانیان سیاسی؟]

جواب: مردم ایران در تظاهرات بسیار وسیعشان اعلام کردند که ما شاه را نمی‏خواهیم. اعلام رسمی کردند، قطعنامه‏هایی صادر کردند که در این قطعنامه‏ها تصریح شده بود که رژیم سلطنتی را نمی‏خواهند. بنا بر این شاه هیچ گونه قانونیتی ندارد.

[شما همیشه فرموده‏اید که شاه باید استعفا بدهد و تا استعفای او، مبارزه خواهید کرد. بعد از استعفای او چه خواهید کرد؟]

- استعفا که معنی ندارد. شاه باید کنار برود. برای اینکه به واسطه رأی ملت شاه نشده است تا استعفا بدهد. او باید کنار برود. بعد از کنار رفتن او، ما جمهوری اسلامی متکی به آرای عمومی و قوانین اسلام برقرار خواهیم کرد.

[جهت اساسی دولتی که شما می‏خواهید تشکیل بدهید چه خواهد بود؟ آیا بازگشت کامل به سنت مسلمانان شیعه، با زندگی قرن ما، هماهنگ خواهد بود، مثلًا با تجارت و روابط بین الملل؟]

- من نمی‏دانم که تبلیغات عمال خارجی و تبلیغات شاه در شما چه تأثیری کرده است که اسلام به معنی مصطلح امروزش را سنتی می‏خوانید. اسلام پیشرفته ترین حکومت را دارد و به هیچ وجه حکومت اسلام با تمدن مخالفتی نداشته و ندارد. اسلام خود از پایه گذاران تمدن بزرگ در جهان بوده است. هر کشوری که به قوانین اسلام عمل نماید بدون شک از پیشرفته ترین کشورها خواهد شد. ما امیدواریم که با پیروزی خود، این مطلب را به جهان ثابت کنیم. ما با حفظ استقلال با تمام کشورها روابط دوستانه خواهیم داشت.

[هزاران نفر در خیابانهای تهران راهپیمایی کردند و عکسهای شما را حمل می‏کردند و علیه سلطنت شاه شعار می‏دادند. از نقطه نظر شما این تظاهرات موفق بوده است؟]

- بسیار هم موفق بوده است. برای اینکه با آن تظاهرات به دنیا مخصوصاً امریکا ثابت کردند که حکومت شاه غیر قانونی است و به هیچ وجه نمی‏شود او را تأیید کرد. شاه باید برود و چاره‏ای ندارد.

[هیچ گونه قهر و شورشی در تظاهرات دیروز به نظر نرسید. بعضیها می‏گویند شاه بدین ترتیب طوفان را از سر خودش رد کرده، آیا با این نظر موافقید؟]

- بزرگترین طوفان همان تظاهرات آرام دیروز بود. برای اینکه ملت ایران به دنیا فهماند که این تظاهرات حساب شده است و مردم ایران می‏توانند همه چیز را کنترل کنند و در عین حال شاه را نخواسته‏اند و رفتن شاه را خواستار شدند. باید همه بدانند که شاه چاره‏ای ندارد. باید برود.

[بعد از استعفای شاه چه دولتی ایجاد خواهد شد؟ عده زیادی از مردم امریکا فکر می‏کنند که دولت آینده ضد امریکایی خواهد بود]

- دولت، جمهوری اسلامی است و در متن دولت ضدیتی با هیچ دولتی و مملکتی نیست. امریکا اگر چنانچه با این دولت رفتارش رفتار انسانی باشد و احترام را حفظ کند، این دولت با او هم مانند سایر دوَل احترام متقابل را حفظ خواهد کرد.

[چه تضمینی خواهید داد که ایران نفت را به امریکا بفروشد بعد از اینکه شاه برود؟]

- تضمین نخواهیم داد و لکن اختیار داریم و ما هم می‏خواهیم نفت را بفروشیم. اگر امریکا هم مشتری است به او هم می‏فروشیم.» (صحیفه امام، ج‏5، ص: 204 ـ 205)

ـ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج درباره تظاهرات تاسوعا و عاشورا (1357)

تظاهرات دیروز و امروز در ایران‏[3] راه عذر را از همه کس و همه دولتها سد کرد. دیگر دولتها نمی‏توانند ادعا کنند که شاه قانونی است و در مملکت به طور رضایتِ مردم و به طور قانونْ توقف کرده است. رفراندمی که در دیروز و امروز شد و قطعنامه‏هایی که صادر شد به همه دنیا ثابت کرد که شاه ساقط است....

این تبلیغات که اگر اسلام پیدا شد، مثلًا دیگر زنها باید بروند توی خانه‏ها بنشینند یک قفلی هم درش بزنند بیرون نیایند! [خنده حضار] این چه حرف غلطی است که به اسلام نسبت می‏دهند. صدر اسلام زنها توی لشکرها هم بودند؛ توی میدانهای جنگ هم می‏رفتند. اسلام با دانشگاهها مخالف نیست، با فساد دانشگاهها مخالف است؛ با عقب نگه داشتن دانشگاهها مخالف است. با دانشگاه استعماری مخالف است اسلام، نه با دانشگاه مخالف است. اسلام با هیچ چیز از این مظاهرِ- عرض می‏کنم- تمدن مخالفت ندارد، و با هیچ قشری از شماها مخالفت ندارد. اسلام زنها را دستشان گرفته آورده در قبال مردها نگه داشته؛ در صورتی که در زمانی که پیغمبر اسلام آمد، زنها را هیچ حساب می‏کردند. اسلام زنها را قدرت داده است. اسلام زنها را در مقابل مردها قرار داده؛ نسبت با آنها تساوی دارند... زن و مرد همه آزادند در اینکه دانشگاه بروند؛ آزادند در اینکه- عرض می‏کنم- رأی بدهند، رأی بگیرند.» صحیفه امام، ج‏5، ص: 211 ـ 217)

ـ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج درباره رعایت قانون توسط مسلمانان (1357)

«اسلام همان طوری که فقط احکامی ظاهری راجع به افراد باشد نیست؛ همین طور همه اسلام عبارت از قیام و نهضت و اینها هم نیست. اسلام خیلی جهات دارد و کسی که بخواهد اسلام را بشناسد، همه جهاتی که در اسلام هست، یعنی آن چیزی که مربوط به رشد فرد است، آنکه مربوط به رشد جامعه است، آنکه مربوط به سیاستی است که بین آن و سایر ملل هست، آنکه مربوط به اقتصاد است، آنکه مربوط به فرهنگ است، تمام اینها در اسلام هست...

از اموری که باعث تأسف من است، که بسیار در اینجاها صحبت آن هست و سؤال می‏شود، اینها [ست‏] که جوانهایی که در اینجاها هستند گاهی در دکانها، در مؤسسات دولتی، در مؤسساتِ- مثلًا- بانکی، یا قطار یا اتومبیلها، اینها گاهی وقتها یک تخلفاتی می‏کنند، به حجت اینکه خوب اینها مال ما را خوردند پس ما هم مال آنها را. این صحیح نیست. شماهایی که در اینجا الآن هستید، شما اشخاصی هستید که اگر از شماها یک مطلب خیانتی ببینند عمومیت به ملت ایران می‏دهند. این طوری است [که می‏گویند] دزدند ملت ایران یا مسلمانها این جوری هستند! از این جهت باید خیلی این جهات را ملاحظه کنید که هیچ، و لو اینکه شما جایز هم بدانید- جایز هم نیست- و لو جایز هم بدانید که مال این مؤسسه را بردارید، برندارید. تحرُّزْ[4] کنید از این معنی برای اینکه حفظ آبروی خودتان و حفظ آبروی اسلام و حفظ آبروی ملت لازم است. اگر در یک جایی که- مثلًا- می‏روند این جوانها، در آنجا سوار اتومبیل می‏خواهند بشوند یا سوار طیاره بشوند یا قطار بشوند، بلیتها را- مثلًا- تخلف بکنند و تقلب در آن بکنند، این با حیثیت انسانی یک ملت دارند بازی می‏کنند. اینها را شما با رفقایتان سفارش کنید که احتراز کنند از این مسائل؛ و این حجت که آنها مال ما را خوردند پس ما هم مال آنها را بخوریم، این حجتْ درست نیست، صحیح نیست. شما باید حفظ حیثیت ملت خودتان را، حفظ حیثیت اسلام را بکنید برای اینکه شما اگر- فرض کنید که- یک پاسبانی دست شما را بگیرد در یک جایی که تخلفی کردید، نمی‏گویند این آقا کذا، می‏گویند ملت ایران این طوری است، می‏گویند اسلام این طوری است. بنا بر این تکلیف بسیار مهمی است که بر گردن شماها هست و تمام افرادی که از ایران و از بلاد مسلمین در اروپا یا در امریکا زندگی می‏کنند، باید خیلی این جهات را- جهات حفظ حیثیت خودتان را، معنویت خودتان را، حفظ آبروی خودتان را- اینها را باید در این بلادی که هستید حفظ بکنید، و تخلفاتی که موجب هتک یک ملتی است هر گز نکنید؛ و لو جایز هم بدانید نکنید؛ و لو یک کسی هم هست به شما ظلم بکند شما باز تقلب- چیزی که اسمش تقلب می‏گذارند، اگر کشف بشود پلیس آن را تقلب می‏داند- یک همچو کاری هر گز نکنید. و به رفقایتان سفارش کنید که این مطلب را، که از من کراراً اینجا که آمده‏اند پرسیده‏اند و می‏پرسند و من هم همیشه گفتم نکنند، این را شما سفارش کنید که یک همچو کارهایی را نکنند اینها. اینها مضر است به حیثیت ما.» (صحیفه امام، ج‏5، ص: 218 ـ 220)

ـ پیام به مسئولان کمیته‏ها، دادگاهها و... درباره متجاوزان به اموال مردم (1358)

«شکایات زیادی از اطراف کشور شده است که به اسم بعض از کمیته‏ها و دادگاهها و به اسم بعضی از سپاهیان پاسدار، اشخاص شرور بدون جهت به منظور هرج و مرج به خانه‏های مردم می‏ریزند و خانه و اموال مردم را محاصره می‏کنند؛ زمینهای مردم را می‏گیرند و درختها و باغات سرسبز را قطع می‏کنند و به کشاورزی صدمه وارد می‏سازند.

من به تمام مسئولین امر، تمام کمیته‏ها و دادگاهها و سپاهیان پاسدار ابلاغ می‏کنم که با کمال قدرت و جدیت از این امور غیر مشروع جلوگیری کنند. کشور اسلامی است و باید به موازین اسلامی عمل شود. من در این چند روز، هیأتی برای رسیدگی به امور به اطراف ایران اعزام خواهم کرد و کسانی که بر خلاف دستور اسلام تجاوز به مال و زمینهای مردم می‏کنند به مجازات خواهند رسید. اهالی محترم کشور لازم است با مأمورین دولت و هیأت ویژه که خواهم فرستاد همراهی کنند؛ با تشریک مساعی، دست اشرار را از این گونه تجاوزات کوتاه نمایند.» (صحیفه امام، ج‏11، ص: 208)

ـ حکم به آقای ابراهیم یزدی جهت رسیدگی به شکایات استانها (1357)

«جناب آقای دکتر ابراهیم یزدی‏

شکایات بسیاری از استانهای مختلف کشور رسیده است. جنابعالی- که مورد اعتماد این جانب هستید- مأمور می‏باشید با هیأتی که به این جانب معرفی خواهید نمود به استانهای کشور سرکشی نموده؛ پس از رسیدگی به شکایات مردم، از موارد اختلاف، و اشخاص مختلف گزارشی تهیه نمایید، تا درباره آنان تصمیم مقتضی گرفته شود تا در محاکم صالحه رسیدگی و متخلفین مجازات شوند. لازم است در هر نقطه با علمای اعلام و معتمدین محل، تماس گرفته و با همکاری آنان مأموریت را انجام دهید. بدیهی است تمام قشرهای مختلف کشور در این امر مهم از هیأت ویژه پشتیبانی می‏نمایند، و موضوعات مورد اختلاف را با این هیأت مطرح می‏نمایند.» (صحیفه امام، ج‏11، ص: 209)

ـ پیام به ملت ایران به مناسبت شهادت آقای دستغیب (1360)

«إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ‏

شهادت برای فرزندان اسلام و ذریه پیامبر عظیم الشأن- صلی اللَّه علیه و آله- و اولاد فاطمه- علیهم السلام- و یادگاران حسین- سلام اللَّه علیه- در راه هدف و اسلام عزیز و قرآن کریم چیزی غیر عادی و پدیده‏ای غیر معهود نیست.

ملت بزرگ اسلام از محراب مسجد کوفه تا صحرای افتخارآمیز کربلا و در طول تاریخ پر ارزش سرخ تشیع قربانیانی ارزشمند به اسلام عزیز و فی سبیل اللَّه تقدیم نموده و ایران شهادت طلب هم از این پدیده سعادتمند مستثنا نیست، و انقلاب اسلامی گوش و چشمش پر از این شهیدان حسین گونه است. ملت عزیز ما در روز رستاخیز با سرافرازی در پیشگاه مقدس خدای بزرگ و پیامبران و اولیای عظیم الشأن، صفهای طولانی از شهیدان در راه دفاع از حق عرضه می‏دارد؛ از علمای اعلام و ائمه جمعه و جماعت تا فداکاران و سربازان در جبهه‏های دفاع از حریم مقدس اسلام. پیامبر بزرگ اسلام که بر امم دیگر حتی به سقط، مباهات می‏کند، مطمئن هستیم به فداکاری این عزیزان جبهه و پشت جبهه و این شهیدان محراب و منبر و در صف جماعات و در داخل مسجدها و بیمارستانها مباهات می‏فرماید. و چه بهتر و گواراتر که با شهادت این فرزندان اسلام و ذریه طاهره بر افتخارات آن بزرگوار در روز عرض اعمال هر چه بیشتر بیفزاییم.

عزیزان و نور چشمان ما در جبهه‏های جنوب و غرب هر روز با سرکوبی اشرار امریکایی و عقب راندن و به جهنم فرستادن جنود شیطان، برای اسلام سربلندی و عظمت خلق می‏نمایند، به طوری که تاب تحمل این پیروزی‏ها را از امریکاییانِ خارج و داخل، منافق و منحرف، سلب نموده و بر جنون و وحشیگریهای آنان افزوده است. شما فرضاً شهید بهشتی را گناهکار بدانید، شهدای دیگر مثل شهید مدنی و شهید دستغیب، که جز تربیت محرومان و هدایت مردم گناهی نداشته‏اند، با چه انگیزه شهید می‏کنید. شما به گمان خود اگر اینان را به جرم وفاداری به اسلام و طرفداری از محرومان و مظلومان مستحق قتل می‏دانید اطفال معصومی که در گهواره جای دارند و زبان باز نکرده‏اند چه گناهی دارند؛ جز آنکه اطفال مسلمانانی هستند که مخالف سلطه امریکا به جان و مالشان می‏باشند؟![5] امروز روز جمعه و نماز و عبادت، دست جنایتکار امریکائیان یک شخص ارزشمند که مربی بزرگ و عالمی عامل، که گناهش فقط تعهد به اسلام بود، از دست ملت ایران و اهالی محترم فارس گرفت و حوزه‏های علمیه و اهالی ایران را به سوگ نشاند. حضرت حجت الاسلام و المسلمین شهید حاج سید عبد الحسین دستغیب را که معلم اخلاق و مهذّب نفوس و متعهد به اسلام و جمهوری اسلامی بود با جمعی از همراهانش به شهادت رساندند و خدمت خود را به ابرقدرت و ابرجنایتکار زمان ایفا کردند، به گمان آنکه به ملت رزمنده ایران آسیب رسانند و آنان را در راه هدف به سستی بکشند. این کوردلان نمی‏بینند که در هر شهادتی و در هر جنایتی ملت متعهد به اسلام و کشور مصمم‏تر و در صحنه حاضرترند؟ اینان پس از بمباران شهرها در جنوب و غرب و قتل عامهای فجیع مردم بی‏پناه، فریاد «جنگ جنگ تا پیروزی» را نشنیده‏اند که ملت وفادار، شهادت را در راه خداوند با آغوش باز پذیرا هستند؟ یا می‏خواهند شکستهای لشکر کفر را و آتشی که به جان دوستان و اربابانشان از پیروزی رزمندگان ایران افتاده است با خون این مردان خدا فرونشانند؟ اینک سزاوار است اصحاب نظر و ارباب تحلیل در این شرارتها و جنایتها فکر کنند که انگیزه آنکه در هر پیروزی و دنبال هر شکست حزب بعث امریکایی یک جنایت بزرگ از این منافقان و منحرفان واقع می‏شود چیست. از باب اتفاق نمی‏شود باشد که دنبال پیروزی آبادان جنایتی واقع، و دنبال فتح بستان، باز جنایتی و امروز به دنبال فتح عظیم در غرب و شکست مفتضحانه دشمنان اسلام، این جنایت بزرگ واقع شد آیا اینها هم من باب اتفاق است یا حساب شده یا دیکته شده عمل می‏شود؟ آیا ما این بزرگان، علما و معلمان ارزشمند را برای جبران شکست امریکا در منطقه و صدام امریکایی در جبهه‏ها از دست می‏دهیم؟ رحمت خداوند بر این مجاهدان عظیم الشأن که شهادتشان پیروزی اسلام را بیمه می‏کند و ننگ و نفرت بر امریکای جنایتکار و دست نشاندگان و هواداران آن.

این جانب این ضایعه بزرگ و فاجعه اسفناک را بر حضرت مهدی- ارواحنا فداه- و ملت شجاع ایران و اهالی معظّم استان فارس و خانواده آن شهید تسلیت می‏دهم و به پیشگاه مقدس پیامبر اسلام این فداکاریهای ملت اسلام و مجاهدات قشرهای مختلف ایران را تبریک عرض می‏کنم، و برای خاندان این شهید پر افتخار از خداوند تعالی توفیق صبر و بردباری و سلامت طلب می‏نمایم.

سلام بر مجاهدان بزرگوار اسلام، و درود بر رزمندگان غرب و جنوب، و تهنیت بر نیروهای نظامی و مردمی پیروزی‏آفرین در جبهه غرب. از خداوند تعالی پیروزی نهایی لشکر اسلام را بر قدرتهای شیطانی مسألت می‏نمایم. و السلام علی عباد اللَّه الصالحین.» (صحیفه امام، ج‏15، ص: 417 ـ 419)

ـ پیام به خانواده‏های شهیدان؛ تجلیل از مقام شهید (1361)

«از شهیدان ارجمندی که خداوند تعالی در شأن آنان کلمه بزرگ‏ أَحْیاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ‏[6] را فرموده است، بشری قاصر مثل من چه تواند گفت. آیا بار یافتن نزد خداوند و ضیافت مقام ربوبی از آنان را می‏توان با قلم و بیان و گفت و شنود توضیح داد؟ آیا این همان مقام‏ فَادْخُلِی فِی عِبادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی‏[7] نیست که حدیث شریف بر سید شهیدان و سرور مظلومان منطبق نموده است؟ آیا این جنت همان است که مؤمنان در آن راه دارند، یا لطیفه الهی آن است؟ آیا این بار یافتن و ارتزاق نزد رب الارباب همان معنی بشری آن است، یا رمزی الهی و والاتر و فوق برداشت بشر خاکی؟

بارالها، این چه سعادت عظیمی است که نصیب بندگان خاص خود فرمودی که ما از آن محرومیم. اکنون من به مادران و پدران مربی این بندگان خاص خدا و همسران و بازماندگان این عزیزان به جای تسلیت، تبریک عرض می‏کنم. یا لَیْتَنِی کُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً.[8] و السلام علی عباد اللَّه الصالحین.» (صحیفه امام، ج‏17، ص: 135)

ـ بیانات در جمع اعضای شورای نگهبان؛ هدف اصلی، حاکمیت اسلام (1362)

«آنچه مهم است این است که ما می‏خواهیم مطابق شرع اسلام مسائل را پیاده کنیم. پس اگر قبلًا اشتباه کرده باشیم باید صریحاً بگوییم اشتباه نموده‏ایم. و عدول در بین فقها از فتوایی به فتوای دیگر درست همین معنا را دارد. وقتی فقیهی از فتوای خود برمی‏گردد یعنی من در این مسأله اشتباه نموده‏ام و به اشتباهم اقرار می‏کنم. فقهای شورای نگهبان و اعضای شورای عالی قضائی هم باید این طور باشند که اگر در مسئله‏ای اشتباه کردند صریحاً بگویند اشتباه کردیم و حرف خود را پس بگیرند، ما که معصوم نیستیم. پیش از انقلاب من خیال می‏کردم وقتی انقلاب پیروز شد افراد صالحی هستند که کارها را طبق اسلام عمل کنند، لذا بارها گفتم روحانیون می‏روند کارهای خودشان را انجام می‏دهند.

بعد دیدم خیر، اکثر آنها افراد ناصالحی بودند و دیدم حرفی که زده‏ام درست نبوده است، آمدم صریحاً اعلام کردم من اشتباه کرده‏ام. این برای این است که ما می‏خواهیم اسلام را پیاده کنیم. پس در این رابطه ممکن است من دیروز حرفی را زده باشم و امروز حرف دیگری را و فردا حرف دیگری را، این معنا ندارد که من بگویم چون دیروز حرفی زده‏ام باید روی همان حرف باقی بمانم...

شورای نگهبان و شورای عالی قضایی و مجلس و دولت باید به گونه‏ای عمل کنند که بنیان محکمی را پایه گذاری نمایند. اگر بخواهیم به اسلام پایبند باشیم، باید آینده را در نظر گرفته و درست نماییم. سعی کنید مثل مشروطه سستی نشود...

مردم با علما و اشخاص مورد اعتمادشان مشورت کنند، بعد به هر کس که خواستند رأی دهند. مردم نباید کنار بروند، اگر مردم کنار بروند همه شکست می‏خوریم.

خود مردم نگذارند قلدرها دخالت کنند، افراد نالایق دخالت کنند. اگر عده‏ای جمع شدند و افراد نالایق را انتخاب کردند، مردم به آنها رأی ندهند، اگر مردم هم متوجه نشدند. مجلس آنها را قبول نکند. تمام مردم موظفند که در انتخابات حاضر باشند و تحت تأثیر هیچ کس قرار نگیرند. بعد از اینکه مشورت کردند که برای اسلام مفید است رأی دهند. اگر کسی مورد شک بود و یا اگر کسانی منحرف، خودشان را معرفی کردند، به آنها رأی ندهند. ما باید مجلسمان را نگه داریم و کاری کنیم که برای دولتی خوب اساس باشد. مردم اگر از من گِله دارند، از اسلام سرد نشوند. من خلاف کرده‏ام، به اسلام چه. مردم اگر اسلام را، استقلال و آزادی را، نبودن تحت اسارت شرق و غرب را می‏خواهند، همه در انتخابات شرکت کنند و در صحنه حاضر باشند. اگر یک ظالم خلاف کرد، اسلام که نکرده است. پس باید کاری کنیم که ظلم نباشد و ظالم از بین برود. اگر دیدیم در این دوره خلاف شده و به افرادی ظلم شده باید تلاشمان را بیشتر کنیم تا خلاف و ظلم را از بین ببریم نه اینکه کنار رویم و از صحنه خارج شویم. زیرا اگر از صحنه خارج شویم ظلم بیشتر می‏شود. پس باید اجتماعمان را بیشتر کنیم و بیشتر در صحنه حاضر باشیم. خداوند به شما قدرت و سعادت عنایت فرماید.» (صحیفه امام، ج‏18، ص: 241 ـ 244)

ـ سخنرانی در جمع مسئولان نظام اسلامی؛ استمرار مبارزه تا رفع فتنه از عالم (1363)

«اسلام همه چیز است و قرآن همه چیز. قرآن یک رحمتی است برای همه بشر و پیغمبر اسلام یک رحمتی است برای عالمین که در همه امور رحمت است...

می‏گوییم که: «جنگ تا پیروزی». مقصودمان هم پیروزی بر کفر صدامی است یا پیروزی بر، فرض کنید بالاتر از آنها. آنچه قرآن می‏گوید این نیست، او می‏گوید: «جنگ جنگ تا رفع فتنه از عالم»؛ یعنی، باید کسانی که تبعیت از قرآن می‏کنند، در نظر داشته باشند که باید تا آن جایی که قدرت دارند ادامه به نبردشان بدهند تا این که فتنه از عالم برداشته بشود. این، یک رحمتی است برای عالم و یک رحمتی است برای هر ملتی، در آن محیطی که هست.

هر عملی که از ما صادر می‏شود، در آن عالم یک صورت دارد، رد بر انسان می‏شود.

این طور نیست که عذاب آخرت شبیه عذاب‏های دنیایی باشد که مأمورین بیایند، بکشندش و ببرندش، و از باطن خود- ذات انسان- آتش طلوع می‏کند. اساس جهنم، انسان است، و...

این که می‏فرماید که: قاتِلُوهُمْ حَتَّی لا تَکُونَ فِتْنَةٌ بزرگترین رحمت است بر بشر. آنهایی که خیال می‏کنند که این آسایش دنیایی رحمت است و بودن در دنیا و خوردن و خوابیدن حیوانی رحمت است، آنها می‏گویند که اسلام چون رحمت است، نباید...

بنا بر این، قرآن و کتاب الهی یک سفره گسترده‏ای است که همه از آن استفاده می‏کنند، منتها هر کس به وضعی استفاده می‏کند و عمده نظر کتاب الهی و انبیای عظام بر توسعه معرفت است. تمام کارهایی که آنها می‏کردند، برای این که معرفت الله را به معنای واقعی توسعه بدهند؛ جنگ‏ها برای این است، صلح‏ها برای این است، و عدالت اجتماعی، غایتش برای این است... بنا بر این، نباید از قرآن سوء استفاده کرد...» (صحیفه امام، ج‏19، ص: 112 ـ 118)