کد مطلب: 4743 | تاریخ مطلب: 15/04/1401
  • تلگرام
  • Google+
  • Cloob
  • نسخه چاپی

زمزم احکام، بیتوته در منا و رمی جمرات سه گانه

زمزم احکام، بیتوته در منا و رمی جمرات سه گانه

بیتوته در منا و رمی جمرات سه گانه:
بعد از انجام اعمال منا در روز عید، واجب است شب یازدهم و شب دوازدهم ذی الحجه را در منی‏ بیتوته کند؛ یعنی از غروب آفتاب تا نصف شب در آنجا بماند. و روز یازدهم و دوازدهم بعد از طلوع آفتاب باید سه جمره اولی و وسطی و عقبه رمی شود، یعنی به هر جمره هفت سنگ زده شود.

رضا هوشیاری

بیتوته در منا

بعد از انجام اعمال منا در روز عید، واجب است شب یازدهم و شب دوازدهم ذی الحجه را در منی‏ بیتوته کند؛ یعنی از غروب آفتاب تا نصف شب در آنجا بماند.

کسی که در اول شب بی‏عذر در منا‏ نبود، احتیاط واجب آن است که قبل از نیمه شب برگردد و تا صبح بماند.

نیمه شب را  بنا بر احتیاط واجب باید از اول غروب تا طلوع آفتاب حساب کنند و احتیاط آن است که از مغرب شرعی حساب کنند.

بیتوته باید با قصد قربت انجام شود.

بیتوته در منا شب یازدهم و دوازدهم برای همه واجب است و بعضی از حجاج باید شب سیزدهم هم بیتوته در منا داشته باشند.

یکی از کسانی که بیتوته  شب سیزدهم برایش واجب است کسی است که بعد از اذان ظهر روز دوازدهم از منا خارج نشده و تا غروب در منا باشد.

رمی جمرات سه گانه

روز یازدهم و دوازدهم بعد از طلوع آفتاب باید سه جمره اولی و وسطی و عقبه رمی شود، یعنی به هر جمره 7 سنگ زده شود.

کسانی که بیتوته شب سیزدهم بر ایشان واجب است،  روز سیزدهم نیز  باید سه جمره را رمی کنند.

کوچ از منا

روز دوازدهم بعد از رمی جمرات باید تا اذان ظهر در منا باشند و بعد از اذان می توانند از منا کوچ کنند.

والسلام علیکم و رحمة الله

ویدیو

. انتهای پیام /*
 

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

ماه محرم و صفر

محرّم و صفر، که ماه‏‎ ‎‏برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است، باید ما محرّم و صفر را زنده نگه‏‎ ‎‏داریم به ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که با ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏زنده مانده است این مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتی، با همان وضع مرثیه سرایی و‏‎ ‎‏روضه خوانی.(صحیفه امام، ج 15، ص 331)