شرایط صحت روزه- بیمار نبودن
رضا هوشیاری
1. اگر بیماری یا چشم دردی دارد که روزه برایش ضرر داشته باشد به طوری که بیماریش شدید شود یا بهبودی طولانی گردد و یا دردش بیشتر شود، روزه بر او واجب نیست بلکه صیحیح هم نخواهد بود.
2. فرقی نمی کند که یقین به ضرر داشته باشد ویا احتمال ضرری را بدهد که باعث ترس ضرر گردد.
3. ترس از پیدایش بیماری و ضرر به واسطه آن، اگر منشأ عقلایی دارد و مورد اعتنای عقلا باشد، ملحق به موردی است که روزه برای بیماری موجود ضرر دارد؛ بنابر این با وجود چنین ترسی روزه صحیح نخواهد بود و روزه نگرفتن جایز بلکه واجب است.
4. اگر به خیال اینکه روزه برایش ضرر ندارد، روزه بگیرد و بعد از پایان روز معلوم شود ضرر داشته، روزه اش باطل است
5. ضعف داشتن هر چند زیاد باشد، ملحق به بیماری نیست و برای جواز افطار کفایت نمی کند. البته اگر به اندازه ای باشد که معمولاً قابل تحمل نباشد، می تواند افطار کند.
والسلام علیکم و رحمه الله
ویدئو
.
انتهای پیام /*