کد مطلب: 3999 | تاریخ مطلب: 27/06/1399
  • تلگرام
  • Google+
  • Cloob
  • نسخه چاپی

زمزم احکام، جلسه چهاردهم: احکام تربت امام حسین(علیه السلام)

زمزم احکام، جلسه چهاردهم: احکام تربت امام حسین(علیه السلام)

زمزم احکام، جلسه چهاردهم: احکام تربت امام حسین(علیه السلام)
حفظ حرمت تربت واجب است و نجس کردن آن حرام می باشد.
سجده بر تربت مستحب است و از سایر چیزهایی که سجده بر آن صحیح است بهتر می باشد.

احکام تربت امام حسین علیه السلام

1. حفظ حرمت تربت واجب است و نجس کردن آن حرام می‌باشد. (عروه، ج 1،‌ ص 90، م 25)

2. سجده بر تربت مستحب است و از سایر چیزهایی که سجده بر آن صحیح است بهتر می باشد. (توضیح المسائل، م 1083، رساله تبریزی، 1092)

3. باز کردن کام طفل با تربت امام حسین علیه السلام مستحب است. (تحریر، ج 2، ص 110،  م 2)

4. استحباب مخلوط کردن مقداری تربت با کافور برای حنوط و همراه میت قرار دادن تربت. (عروه، ج 1، ص )

5. خوردن خاک حرام است الا اندکی از تربت امام حسین علیه السلام به نیت استشفاء (توضیح المسائل، م 2628، تحریر، ج 2، ص 164، م 9).

6. کالایی که به جایی می‌فرستند، مستحب است مقداری تربت هم همراه آن بگذارند مثل جهیزیه دختر (وسائل الشیعه، ج 10، ص 410)

7. ذکر با تسبیح تربت، فضیلت بسیار دارد و در دست داشتن تسبیح تربت ثواب ذکر را دارد. (بح، ج 98، ص 133)

8. بوییدن و بوسیدن تربت امام حسین علیه السلام مستحب است و حتی دست کشیدن بر آن و بر سایر اعضای بدن مالیدن نیز ثواب دارد. (عروة الوثقی، ج 1، ص 263)

احکام آب فرات

کسی که به زیارت امام حسین علیه السلام می‌رود مستحب است در آب فرات غسل کند کام طفل را با خاک کربلا و اگر نبود با آب فرات بردارند.

شستن کفن به آب فرات یا زمزم مستحب است. (عروة الوثقی، ج 1)

 ویدئو

. انتهای پیام /*
 

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

ماه محرم و صفر

محرّم و صفر، که ماه‏‎ ‎‏برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است، باید ما محرّم و صفر را زنده نگه‏‎ ‎‏داریم به ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که با ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏زنده مانده است این مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتی، با همان وضع مرثیه سرایی و‏‎ ‎‏روضه خوانی.(صحیفه امام، ج 15، ص 331)