3. نقل خبر دروغ با اعتقاد به درستی آن و بالعکس
م 1. اگر چیزی را با اعتقاد به درستی آن از قول خدا، یا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده است، روزه اش باطل نمیشود. (رساله، م 1598)
م 2. اگر چیزی را که می داند دروغ است به آنان نسبت دهد، بعد بفهمد راست بوده، روزه اش صحیح است. (رساله، م 1599)
4. تکذیب خبر راست و تصدیق خبر دروغ
م 1. اگر حرف راستی را از قول ایشان نقل کند و در حال روزه بگوید دروغ گفتم، و یا نسبت دروغی را داده باشد و در حال روزه بگوید آنچه گفتم راست بوده، روزه اش باطل میشود. (رساله، م 1602)
م 2. اگر از روزه دار بپرسند آیا پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم چنین مطلبی فرموده اند؟
در جایی که باید بگوید «نه» عمداً بگوید: «بله» و در جایی که باید بگوید «بله» عمداً بگوید: «نه» روزه اش باطل می شود. (رساله، م 1601)
5. غلط خواندن قرآن
م 1. اشتباه تلاوت کردن قرآن از روی سهو ، دروغ بستن به خدا محسوب نمی شود.
م 2. اگر غلط خواندن، موجب تغییر معنی شود و آن معنی غلط را بخواهد نسبت به خدا و رسول دهد، حرام است و موجب بطلان روزه می شود. (استفتائات، ج 3، ص 391)
.
انتهای پیام /*