کد مطلب: 3631 | تاریخ مطلب: 16/02/1399
  • تلگرام
  • Google+
  • Cloob
  • نسخه چاپی

10. روزه و مسائل زناشویی

10. روزه و مسائل زناشویی
جماع و همبستری در روز ماه مبارک رمضان برای شخص روزه دار جایز نیست و باعث باطل شدن روزه میشود و علاوه بر قضا، کفاره و تعزیر نیز دارد، و سایر تمتعات کراهت دارد ...

الف) حکم مقاربت در ماه رمضان
م 1.    نزدیکی در شب های ماه رمضان جایز است.
م 2.    جماع روزه را باطل می‏کند.(رساله، م 1584)
م 3.    کسی که فراموش کند روزه است و جماع نماید، روزه او باطل نمی‏شود. (رساله، م 1587)
م 4.    مسافر و کسی که از روزه گرفتن عُذر دارد، مکروه است در روز ماه رمضان جماع نماید،
م 5.    مباشرت با زن‏ها، به بوسیدن و لمس کردن و بازی کردن، کراهت دارد و کراهت آن برای جوان پرشهوت و کسی که شهوتش تحریک می‏شود، شدیدتر است.
ب) کفاره و تعزیر جماع در ماه رمضان
م 1.    در جماع عمدی کفاره و تعزیر (25 تازیانه) واجب است.
م 2.    اگر روزه‏ دار در یک روز ماه رمضان، چند مرتبه جماع کند، یک کفاره بر او واجب است.
م 3.    اگر جماعِ او حرام باشد (زنا یا نزدیکی در حال حیض) بنابر احتیاط واجب، یک کفاره جمع  واجب می‏شود. (رساله، م 1667)
م 4.    اگر روزه‏ دار در ماه رمضان با زن روزه دار خود، جماع کند، دو حالت دارد:
حالت اول: زن به جماع راضی بوده، که در این صورت برای هر کدام کفاره و تعزیر واجب میشود.
حالت دوم: مرد، زن را به جماع مجبور کرده است،که در این صورت کفاره و تعزیر زن نیز بر مرد است و روزه زن باطل نمیشود.
م 5.    کسی که به واسطه مسافرت یا بیماری روزه نمی‏گیرد، نباید زن روزه‏ دار خود را مجبور به جماع نماید؛ و اگر او را مجبور کند، بنابر احتیاط باید کفاره‏ اش را بدهد.
(ترجمه تحریر الوسیله، ج 1، ص 318 ـ 319، ص 326 و ص 329


. انتهای پیام /*
 

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

ماه محرم و صفر

محرّم و صفر، که ماه‏‎ ‎‏برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است، باید ما محرّم و صفر را زنده نگه‏‎ ‎‏داریم به ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که با ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏زنده مانده است این مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتی، با همان وضع مرثیه سرایی و‏‎ ‎‏روضه خوانی.(صحیفه امام، ج 15، ص 331)