کد مطلب: 4968 | تاریخ مطلب: 01/08/1402
  • تلگرام
  • Google+
  • Cloob
  • نسخه چاپی

دیدار اعضای شورای سیاستگذاری همایش نکوداشت وکلای شرعی امام خمینی(س) با آیت الله العظمی دوستی زنجانی

 دیدار اعضای شورای سیاستگذاری همایش نکوداشت وکلای شرعی امام خمینی(س) با آیت الله العظمی دوستی زنجانی

آیت الله دوستی: مراجع در انتخاب و انتصاب وکلای شرعی خود به امانت و صداقت توجه ویژه ای داشتند.


 امروز یکشنبه 30 مهر 1402 اعضای شورای سیاستگذاری همایش نکوداشت وکلای شرعی امام خمینی (س) دیداری با آیت الله العظمی دوستی زنجانی داشتند.
در این دیدار ضمن گزارشی از روند همایش بیان داشتند که از بیش از1200 وکلای شرعی امام حدود 20 نفر از آنان به عنوان وکلای شهید شناسایی شده اند مانند شهید بهشتی، شهید مطهری و... و در این همایش مقالاتی نیز سفارش داده شده است که به موضوعاتی مانند نقش وکلا و تاثیرات آنان، وکالت در شیعه و ... پرداخته شده است که ان شاء الله بناست همایش در 18 آبان در قم برگزار شود.
 
آیت الله العظمی دوستی نیز ضمن تقدیر و تشکر از زحمات دست اندر کاران این همایش به سیر کوتاهی از تاریخ وکالت در تشیع پرداختند و بیان داشتند که شبکه وکلا از زمان امام موسی بن جعفر شکل گرفته است که این سیره به تبع درباره مراجع و فقها نیز باب شد و بسیاری از مسائل اقتصادی، اعتقادی، اجتماعی و ... بر مبنای همین شبکه وکلا راهبری شده است. شخصیت و صفات وکلا بسیار مورد توجه بوده و این مساله بسیار خطیر است که وکیل مورد وثوق باشد. مراجع در انتخاب و انتصاب وکلای شرعی خود به امانت و صداقت توجه ویژه ای داشتند. در پایان این دیدار ایشان آرزوی توفیق و برگزاری با شکوه این همایش را داشتند.

. انتهای پیام /*
 

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

ماه محرم و صفر

محرّم و صفر، که ماه‏‎ ‎‏برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است، باید ما محرّم و صفر را زنده نگه‏‎ ‎‏داریم به ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که با ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏زنده مانده است این مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتی، با همان وضع مرثیه سرایی و‏‎ ‎‏روضه خوانی.(صحیفه امام، ج 15، ص 331)