کد مطلب: 3398 | تاریخ مطلب: 16/09/1399
  • تلگرام
  • Google+
  • Cloob
  • نسخه چاپی

امروز با امام: شانزدهم آذر

امروز با امام: شانزدهم آذر

ـ مصاحبه با مجلۀ آمریکایی نیوزویک درباره اقامت در فرانسه (1357)

ـ مصاحبه با روزنامه لوس‏آنجلس تایمز آمریا درباره دولت اسلامی (1357)

ـ مصاحبه با نشریه لبنانی «امل» درباره روابط با لبنان (1357)

ـ سخنرانی در جمع وزیر و مسئولان وزارت بهداری و بهزیستی (1358)

ـ دومین سخنرانی امروز در حضور نماینده رئیس جمهور کره شمالی (1358)

ـ پیام امام خمینی به مناسبت انتخابات اولین مجلس خبرگان رهبری (1361 ش)

ـ مصاحبه با مجلۀ آمریکایی نیوزویک درباره اقامت در فرانسه (1357)

امام خمینی در این مصاحبه ضمن رد شایعۀ اعلام جهاد، دربارۀ اقامت در فرانسه پاسخ‌گوی پرسش‌ها بودند. از جمله:

سؤال: [حضرت آیت‌اللَّه، در مطبوعات غرب، بر اساس اعلامیه‏هایی که در ایران پخش شده، این طور منعکس کرده‏اند که حضرت عالی اعلام جهاد کرده‏اید. آیا این خبر صحت دارد؟]

جواب: خیر، صحت ندارد.

[آیا حضرت آیت‌اللَّه نگران این نیستند که پیام‌ها یا بیانیه‏های جعلی در ایران به نام شما توزیع شود یا شده باشد؟]

- اعلامیه‏های من را مردم با مراجعه به افراد مطمئنی در ایران می‏شناسند.

[در محافل غربی شایع است که شما به‌وسیله چپی‌ها کنترل می‏شوید. آیا معتقدید که کمونیست‌ها در میان افراد شما باشند؟]

- نه، ابداً، این حرف‌ها به طور کلی دروغ است.

[پس از اینکه ویزای شما تمام شود، برنامه‏های شما چیست؟ آیا باز هم اینجا خواهید ماند، یا به یک کشور عربی خواهید رفت؟]

- بعداً تعیین می‏کنم.» (صحیفه امام، ج‏5، ص: 180)

ـ مصاحبه با روزنامه لوس‏آنجلس تایمز آمریا درباره دولت اسلامی (1357)

امام خمینی در دومین مصاحبه امروز، درباره کیفیت دولت اسلامی، نفی سازش با کمونیسم و رابطه با امریکا مطالبی را پاسخ دادند.

مصاحبه‏کننده: خانم جورجی گایر از روزنامه لوس‏آنجلس تایمز

سؤال: [حضرت آیت‌اللَّه شکل دولت اسلامی، که شما برای آینده در نظر دارید چگونه است و آیا این یک شکلی است در سوسیالیزم اسلامی و آیا دولت اسلامی شما، چگونه می‏خواهد یک کشور صنعتی نوین را اداره بکند؟]

جواب: اما شکل حکومت ما، جمهوری اسلامی است. جمهوری به معنای اینکه متکی بر آرای اکثریت است و اسلامی برای اینکه متکی به قانون اسلام است. و دیگر حکومتها این طور نیستند که تکیه بر قانون اسلام داشته باشند. اما اداره مملکت، کارشناسانی هستند که الآن در انزوا هستند و در زمان حکومت شاه، از باب اینکه انسانهایی امین بوده‏اند از صحنه برکنار مانده‏اند، از باب اینکه با شاه نمی‏خواستند همراهی بکنند. اینها کارشناسانی هستند که کار را انجام خواهند داد.

[حضرت آیت‌اللَّه، آیا شما علاقه‏ای یا اهمیتی به همکاری با عناصر مارکسیستی می‏دهید و آیا بین هدف‌های جنبش شما و مارکسیست‌ها هیچ سازگاری وجود دارد؟ و آیا نسبت به مقاصد شوروی در ایران نگران هستید؟]

- هدف‌های ما با هدف‌های آنها مختلف است. ما متکی بر اسلام هستیم و بر توحید، و آنها مخالف با هر دو آنها هستند. احکام ما احکام اسلام است و آنها اسلام را نمی‏پذیرند، و لذا ما به آنها نه تنها علاقه‏مند نیستیم که همکاری هم نداریم و نخواهیم داشت. اما راجع به شوروی، نه، ما نگرانی نداریم. برای اینکه، ملتی که خودش سرپای خودش زندگی می‏کند کسی نمی‏تواند در امور آن دخالت کند.

[حضرت آیت‌اللَّه، در گزارش‌های مطبوعاتی آمده است که دولت‌های لیبی و جبهه ملی آزادیبخش فلسطین حرکت‌های ضد شاه را در ایران تقویت مالی می‏کنند. ممکن است حضرت عالی بفرمایید که سازمان آزادیبخش فلسطین و لیبی و سایر کشورها و احزاب کمونیست تا چه مقدار جنبش شما را کمک می‏کنند؟]

- ما به کمک مالی آنان احتیاجی نداریم و به کمک‌های دیگر از قبیل کمک‌های تبلیغاتی هم که احتیاج هست، هیچ‌کس کمکی نکرده است. و اما احزاب کمونیست و کشورهای دیگر چون آن دو، هیچ کاری برای ما نکرده‏اند. این است استقلال به معنای عالی کلمه.

[روابط دولت اسلامی حضرت آیت‌اللَّه با امریکا چگونه خواهد بود؟ آیا شما فروش نفت را به غرب ادامه می‏دهید، و روابط شما با شوروی چگونه خواهد بود؟]

- ما با تمام دولت‌ها، در صورتی که دخالت در امور داخلی ما نکنند و برای ما احترام متقابل قائل باشند، با احترام رفتار می‏کنیم و نفت را هم هر کس مشتری است به او می‏فروشیم. ما از زیاده‏روی و غلط‌روی‌هایی که راجع به نفت بوده است و چیزهایی که خلاف مصلحت ملت بوده است، جلوگیری می‏کنیم، و الّا نفت را می‏فروشیم... (صحیفه امام، ج‏5، ص: 181)

ـ مصاحبه با نشریه لبنانی «امل» درباره روابط با لبنان (1357)

امام خمینی در سومین مصاحبه خود در چنین روزی که طولانی هم بود، درباره روابط انقلاب با مسلمانان لبنان و نقش زنان در حکومت آینده سخن گفتند.

مصاحبه‏کننده: خبرنگار لبنانی نشریه «امل» ارگان جوانان حرکة المحرومین‏

سؤال: [در حال حاضر میلیون‌ها مسلمان ایرانی بپاخاسته و برای سرنگونی رژیم شاه تلاش می‏کنند و تا کنون هزاران نفر در مبارزه با ارتش و پلیس کشته شده‏اند. در این حرکت که به قیادت شما سازمان یافته و رهبری می‏شود، محور اصلی مخالفت کجاست؟]

جواب: بیش از پنجاه سال است که شاه و پدرش، با اسلام کینه‏توزی و دشمنی کرده‏اند. در هدْم اسلام که تنها دین ضامن استقلال و آزادی کشور است کوشیده‏اند و تمام حقوق ملت مسلمان، تمام آزادیها و حتی حقوق اقلیتهای مذهبی را نیز از میان برده‏اند. استقلال کشور بکلی از میان رفته است و کشور را به سود خود و اربابانش واژگون نموده‏اند. ما می‏خواهیم و نیز مردم می‏خواهند، ریشه و عامل این فساد و تباهی را قطع کنند. بزرگترین عامل داخلی، شخص شاه و خانواده اوست. رها شدن از قید و بند بیگانگان، ضامن استقلال و آزادی کشور است. قیام مردم برای این جهت است.

[برخی از لبنانی‏ها، تبلیغ می‏کنند که شیعیان لبنان در برابر سایر دولت‌های عربی که از طوایف دیگر لبنان پشتیبانی می‏کنند، باید با دولت ایران که به ظاهر یک دولت شیعه است، کنار آمده و همکاری کنند. چنین مطلبی را نه تنها در مورد شیعیان لبنان، بلکه در مورد شیعیان سایر مناطق عربی نیز تبلیغ می‏کنند. در این مورد چه نظر دارید؟]

- کسانی که چنین مطلبی را تبلیغ می‏کنند، از اسلام و از اوضاع دنیا بی‏اطلاعند و یا نظر سوء دارند و مغرض هستند. کسی که از اعمال شاه مطلع باشد، نمی‏گوید او یک قدرت شیعی است و باید از او کمک خواست. همه می‏دانند که این شخص، ایران را که یک مملکت اسلامی و یک مملکت شیعی است می‏کوبد. تمام مخازن آنها را به دیگران داده است و قتل عام‌های زیاد کرده است. کسی که از شاه حمایت کند، یا بی‏اطلاع است و یا خائن.

[چه انتظاراتی از مسلمانان لبنان دارید؟]

- از مسلمانان لبنان انتظار دارم که در قضیه لبنان با هم برادر باشند و با هم بر ضد ظلم قیام کنند و به این نهضتی که در ایران بپا شده به اندازه خودشان همراهی کنند و لا اقل تبلیغات کنند، همچنان که مردم ایران تا کنون به آنها خدمت کرده است و آنان را در مصایبشان تنها نگذارده است.

 [چه اقداماتی راجع به امام موسی صدر فرموده‏اید؟]

- در زمانی که نجف بودم، تلگرافی به آقای یاسر عرفات و تلگراف دیگری به رئیس جبهه صمود در سوریه نمودم. و اینجا هم وقتی سفیر لیبی آمده بود راجع به ایشان صحبت کردم. امیدوارم هر چه زودتر ایشان به لبنان مراجعت نمایند و به مبارزاتشان علیه اسرائیل ادامه دهند. من از این قضیه متأثرم و دعا می‏کنم که ختم به خیر شود... (صحیفه امام، ج‏5، ص: 185)

ـ سخنرانی در جمع وزیر و مسئولان وزارت بهداری و بهزیستی (1358)

امام خمینی در این سخنرانی طولانی درباره استقلال فکری و فرهنگی، نقش اسلام در حرکت‏های رهایی‏بخش سخنانی را ایراد کردند.

«ما اگر بخواهیم مستقل باشیم باید اول افکارمان را مستقل کنیم،.. آزادی فکری این است که انسان در فکرش آزاد و بدون اینکه متمایل به یک طرف باشد فکر کند، در مسائل علمی هم همین طور است... باید افکارمان را آزاد کنیم تا برداشتهای علمیمان آزاد باشد.» (صحیفه امام، ج‏11، ص: 179)

ـ دومین سخنرانی  امروز در حضور نماینده رئیس جمهور کره شمالی (1358)

امام خمینی در این دیدار ضمن تشریح توطئه‏های امریکا و عمالش علیه انقلاب اسلامی‏، فرمود:‏

«عجیب این است که اشخاصی که مدعی این هستند که روی اساس آزادی، روی اساس دمکراسی عمل می‏کنند، و هیچ دمکراسی بالاتر از این عملی که ما انجام دادیم که دو مرتبه به آرای عمومی قرار داده شده است نیست، مع ذلک حالا متوسل به چماق شده‏اند. و با چماق می‏خواهند قانون اساسی را نقض کنند و قانون اساسی را تغییر بدهند.» (صحیفه امام، ج‏11، ص: 190)

ـ جلوی اعمال خودسرانه افراد غیر مسئول را بگیرید! (1360)

سال‌های اول انقلاب برخی افراد خودسرانه و به‌نام انقلاب و حزب­الله کارهای می‌کردند که نه شرع و اخلاق و نه قانون اجازه داده بود. ازجمله مصادره اموال و املاک و دارایی‌های مردم و... امام خمینی این کارها را غیر شرعی و خلاف قانون دانسته و ضمن حکمی خواستار برخورد شدید و سریع با این افراد شدند. (صحیفه امام، ج15، ص408)

. انتهای پیام /*
 

زمزم احکام، ربا و اقسام آن

حرمت ربا با آیات قرآن و سنت رسول خدا (ص) و احادیث اهل بیت علیهم السلام و اجماع فقها ثابت گشته و از گناهان بزرگ محسوب می شود ،
ربا یا ربای معاملی است و یا ربای قرضی و ربا در معامله عبارت است از مبادله دو کالای مثل هم با دریافت اضافی.

ماه محرم و صفر

محرّم و صفر، که ماه‏‎ ‎‏برکات اسلامی است و ماه زنده ماندن اسلام است، باید ما محرّم و صفر را زنده نگه‏‎ ‎‏داریم به ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ که با ذکر مصائب اهل بیت ـ علیهم السلام ـ‏‎ ‎‏زنده مانده است این مذهب تا حالا؛ با همان وضع سنتی، با همان وضع مرثیه سرایی و‏‎ ‎‏روضه خوانی.(صحیفه امام، ج 15، ص 331)