درباره اندیشه فلسفی امام خمینی(س)
امامخمینی یکی از شارحان بزرگ حکمت متعالیه است که توانسته با تامل در نظام فلسفی صدرایی، در تقریر و بسط معارف الهی، از آن بهره ببرد. فلسفه ایشان فلسفهای عقلی، ذوقی و شرعی است و در عین حال، متاثر از اندیشههای پیشینیان است. ایشان همچنین در روش و محتوا به تقریر و تکمیل فلسفه پرداخته و فلسفه را به حکمت عرفانی تبدیل کرده است. ایشان در روش معرفتی، ترتیب مباحث و برهانیکردن نظریههای پیشین و ردّ برخی نظریهها، نوآوری دارد؛ از اینرو اندیشههای فلسفی ایشان در قالب منظومه فکری خاص، بیان میشود. بررسی در آثار فلسفی ـ عرفانی امامخمینی بهخوبی نشان میدهد که ایشان از قواعد فلسفی استفادههای فراوانی کرده است. فلسفه ایشان یک نظام علمی است که مبتنی بر شش رکن هستیشناسی، جهانشناسی، معرفتشناسی، خداشناسی، انسانشناسی و معادشناسی است و هر یک برخی مسائل مهم فلسفی را دربرمیگیرد.
تدریس استاد محمدرضا غفوریان
انتهای پیام /*