شرحی کوتاه بر نکته هایی از وصیت نامه سیاسی - الهی امام خمینی(5)

انگیزه الهی و اتحاد، رمز پیروزی انقلاب اسلامی

بی‏ تردید رمز بقای انقلاب اسلامی همان رمز پیروزی است؛ و رمز پیروزی را ملت می‏داند و نسل‌های آینده در تاریخ خواهند خواند که دو رکن اصلی آن: انگیزه الهی و مقصد عالی حکومت اسلامی؛ و اجتماع ملت در سراسر کشور با وحدت کلمه برای همان انگیزه و مقصد.

این جانب به همه نسل‌های حاضر و آینده وصیت می‏کنم که اگر بخواهید اسلام و حکومت اللَّه برقرار باشد و دست استعمار و استثمارگرانِ خارج و داخل از کشورتان قطع شود، این انگیزه الهی را که خداوند تعالی در قرآن کریم بر آن سفارش فرموده است از دست ندهید؛ و در مقابل این انگیزه که رمز پیروزی و بقای آن است، فراموشی هدف و تفرقه و اختلاف است.

*  *  *

از نگاه امام خمینی(س) که به خاطر جامعیت شخصیت علمی و عملی خود و با توجه به شجاعت و قاطعیت و درایت و تیزهوشی و زمان‌شناسی و جهان‌شناسی، از طرف عموم ملت ایران، از نخبگان و توده مردم، به رهبری انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی پذیرفته شد، رمز پیروزی انقلاب اسلامی اولاً: اسلام خواهی ملت ایران بوده که آنها را در راه رسیدن به آزادی و عزت و نفی استبداد و استعمار تا سر حد شهادت و جان‌بازی آماده کرد؛ و ثانیاً: وحدت ملت و پرهیز از اختلاف و تفرقه. در پی تحقق این دو ویژگی در سال‌های مبارزه و اسلامی شدن مبارزات در کنار مردمی شدن آن به صورت حداکثری؛ نه تنها استبداد سر تا پا مسلح و خون‌ریز داخلی تاب مقاومت نداشت، که استعمار پر مکر و حیله هم نتوانست سدی سر راه ملت ایران شود و سرانجام وعده نصرت الهی محقق شد.

سفارش هشدارگونه امام راحل به ملت محبوب خود و نسل‌های آینده آن این است که رمز بقا و استمرار انقلاب اسلامی؛ یعنی بقای نظام جمهوری اسلامی برآمده از انقلاب و محفوظ ماندن سه‌گانه «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» به استمرار همان انگیزه عالی الهی و حفظ اتحاد و برادری و پرهیز از تفرقه می‌باشد و تصریح می‌کند که فراموشی هدف و اختلاف، دو آفت و عامل شکست می‌باشند. این سخن رهبر حکیم و خیرخواه ایران اسلامی توجه دادن به همان سنت الهی است که خداوند می‌فرماید: سرنوشت اجتماعی انسان‌ها تابع وضعیت و تغییر و تحول باطنی آنهاست، و تحولات جامعه تابع تحولات جان آدمیان و اقوام و ملت‌ها می‌باشد. و در عالم اسباب و مسببات و علت‌ها و معلول‌ها؛ انگیزه الهی و اتحاد داشتن یک ملت، شاهد پیروزی را به آغوش آنها درمی‌آورد، و از آن سو غفلت و فراموش کردن خداوند و هدف اسلامی و اختلاف و تشتت و تفرقه،  علت شکست و بدبختی و تیره‌روزی است؛ )وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً وَلا تَفَرَّقُوا(.[1]