باده
ماه رمضان شد می و میخانه برافتاد*عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد/ افطار به می کرد برم پیر خرابات*گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد/ با باده وضو گیر که در مذهب رندان*در حضرت حق این عملت بارور افتاد.
کد : 4343
|
تاریخ : 01 اردیبهشت 1400
ماه رمضان شد می و میخانه برافتاد*عشق و طرب و باده به وقت سحر افتاد/ افطار به می کرد برم پیر خرابات*گفتم که تو را روزه به برگ و ثمر افتاد/ با باده وضو گیر که در مذهب رندان*در حضرت حق این عملت بارور افتاد.
انتهای پیام /*