امروز با امام: بیست وچهارم مرداد

امروز با امام: بیست‌وچهارم مرداد

ـ سخنرانی در جمع هیأتی از مقامات سوریه؛ منشأ ضعف و فساد در ممالک اسلامی (1358)^[1]

«بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏

سلام مرا به رئیس جمهور^[2] برسانید و از ایشان تشکر کنید نسبت به ما عواطف دارند.

امیدوارم که مسلمین و ملتهای اسلامی همان طور که دستور اسلام و قرآن مجید است با هم برادر باشند و نسبت به دشمنان انسانیت [و] کشورهای اسلام، با شدت و قدرت رفتار کنند. و این حاصل نمی‏شود الّا به اینکه از اختلافات جزئی، که بین دولتها هست، دست بردارند و مثل برادر هم باشند. این اختلاف موجب بهره‏برداری دشمنهای اسلام و مسلمین است. باید از این بهره‏برداری جلوگیری بشود به وحدت اسلامی و اینکه همه در تحت لوای اسلام و قرآن مجید مجتمع بشوند؛ زیرا آن طور که قرآن دستور داده است: «رُحَماء» بینهم و «اشدّاء» بر کفار^[3] باشد. در اسلام اساساً نژاد مطرح نیست، عربی و عجمی و سایر گروهها ابداً مطرح نیست. اسلام برای تربیت انسان آمده است، مطلب در برنامه اسلام، انسان است و تربیت انسانی. آنچه مطرح است تقوا و اخوت بین مسلمین و دوستی و رفع اختلافات است.

و اگر مسلمین بخواهند این عزت و عظمتی را که در صدر اسلام بین پیغمبر اکرم و اصحاب بود و سایر اقشار مسلمین، آن سیره را متابعت کنند تا اینکه عظمت خودشان را بیابند، آن سیره همان اتفاق بر اسلام [است‏] که قدرت ما فوق طبیعت می‏آورد، و شجاعت ما فوق الطبیعه. آنچه که ملت ما، با اینکه در حال ضعف و تشتت بود دریافت، همین مطلبی بود که در صدر اسلام مسلمین دریافته بودند؛ اتکا به ایمان و اسلام و وحدت کلمه. جوانهای ما در حال انقلاب و حالا هم باز تقاضا می‏کنند که ما دعا کنیم تا آنها شهید بشوند. این تحول بزرگی که به اراده خدای تبارک و تعالی در این ملت پیدا شد موجب پیروزی آنها بر یک قدرت شیطانی بزرگ که پشتیبان او همه ابرقدرتها بودند گردید. و این پیروزی از خدای تبارک و تعالی و عنایات خاصه او بود. و من امیدوارم که این اخلاق در ملت ما باقی بماند؛ و همه ملتها و مسلمین همین اخلاق را و همین سیره را داشته باشند تا عظمت صدر اسلام را بازیابند.

برای من یک مطلب به شکل معماست و آن این است که همه دوَل اسلامیّه و ملتهای اسلام می‏دانند که این درد چیست، می‏دانند که دستهای اجانب در بین است که اینها را متفرق از هم بکند، می‏بینند که با این تفرقه‏ها ضعف و نابودی نصیب آنها می‏شود، می‏بینند که یک دولت پوشالی اسرائیل در مقابل مسلمین ایستاده- که اگر مسلمین مجتمع بودند، هر کدام یک سطل آب به اسرائیل می‏ریختند او را سیل می‏برد- مع ذلک در مقابل او زبون هستند. معما این است که با اینکه اینها را می‏دانند، چرا با علاج قطعی، که آن اتحاد و اتفاق است روی نمی‏آورند؟ چرا توطئه‏هایی که استعمارگرها برای تضعیف آنها به کار می‏برند، آنها توطئه‏ها را خنثی نمی‏کنند؟ آیا این معما چه وقت باید حل شود؟ و پیش کی باید حل بشود؟ این توطئه‏ها را کی باید خنثی کند غیر از دولتهای اسلام و ملتهای مسلمین؟ این معمایی است که شما اگر جوابی دارید و حل کردید این معما را به ما هم تذکر بدهید.

میل داشتم که این حقیقت را از شما بشنوم، و این حقیقتی است که ما هم بر او مطلع هستیم که هر چه ضعف در مسلمین و فساد در ممالک اسلامی است، از حکومتهاست. حکومتها به واسطه خودخواهی که دارند مع الأسف برای اجانب به طور نوکری عمل می‏کنند و برای ملت خودشان آقایی می‏کنند، و تمام مفاسد را همین نوکری و آقایی در ممالک مسلمین ایجاد کرده است؛ و راه حل همان است که شما گفتید، راه حل اینها به دست ملت است.

ملتها باید دولتهایی که بر خلاف مصالح اسلامی و مصالح ملتها عمل می‏کنند با آنها همان معامله کنند که ملت ایران با شاه مخلوع کرد. و اگر این مطلب در آنجاهایی که دولتها بر خلاف مسیر ملتها عمل می‏کنند عمل بشود، حل مشکلات می‏شود و دست اجانب از ممالک اسلامی کوتاه می‏شود. و من از خدای تبارک و تعالی مسألت می‏کنم که یا حکومتها را بهوش بیاورد که موافق اسلام و مصالح مسلمین عمل کنند؛ یا ملتها را بر آنها غلبه بدهد که آنها را قلع و قمع کند.

[عبد الحلیم خدام گفت: از حضرت امام نهایت تشکر را دارم که چنین فرصتی را به این جانب عنایت فرمودند تا بتوانیم فرمایشات معظم له را به حضرت حافظ اسد- رئیس جمهوری- بازگو کنم. حافظ اسد با علاقه فراوان و شوق بسیار، امید به ملاقات حضرت آیت اللَّه در دمشق را دارد. برای ملت ایران و شخص آن حضرت آرزوی سلامت و سعادت را می‏نمایم.].

من از ایشان و شما تشکر می‏کنم و سعادت همه را از خدا می‏خواهم؛ و غلبه شما را بر اسرائیل و فتح قدس را از خدای تبارک و تعالی آرزو می‏کنم.

و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.» (صحیفه امام، ج‏9، ص: 273 ـ 275)

ـ تشکیل نخستین مجلس خبرگان رهبری و قرائت پیام مهم امام خمینی (1362)

 اولین انتخابات مجلس خبرگان رهبری بر اساس اصل 107 قانون اساسی جمهوری اسلامی، با شرکت هجده میلیونی مردم در 19/ آذر 1361 برگزار گردید. در این دوره، 75 نماینده تعیین شدند و انتخاب بقیه نمایندگان به دور دوم کشید. تشکیل رسمی اولین دورۀ مجلس خبرگان رهبری در ساعت 9:10 دقیقه 24/5/1362، با قرائت پیام حضرت امام انجام گرفت.

متن پیام حضرت امام در تاریخ 22/4/1362 صادر شده بود که در روزشمار همین روز آمده است.