م 1. کسی که دیگری باید فطره او را بدهد، واجب نیست فطره خود را بدهد. (م ۲۰۰۵)
م 2. اگر کسی که فطره او بر دیگری واجب است خودش فطره را بدهد، از کسی که فطره بر او واجب شده ساقط نمی شود. (م ۲۰۰۷)