م 1. اگر زکات فطره را به یکی از هشت مصرفی که برای زکات مال گفته شده برسانند کافی است، ولی احتیاط مستحبّ آن است که فقط به فقرای شیعه بدهد. (م 2014)
م 2. اگر طفل شیعه ای فقیر باشد، انسان می تواند فطره را به مصرف او برساند، یا بواسطۀ دادن به ولی طفل، ملک طفل نماید. (م 2015)
م 3. فقیری که فطره به او می دهند، لازم نیست عادل باشد، ولی احتیاط واجب آن است که به شرابخوار و کسی که آشکارا معصیت کبیره می کند فطره ندهند. (م 2016)
م 4. به کسی که فطره را در معصیت مصرف می کند نباید فطره بدهند. (م 2017)
م 5. احتیاط واجب آن است که به یک فقیر بیشتر از مخارج سالش و کمتر از یک صاع که تقریباً سه کیلو است فطره ندهند. (م 2018)
م 6. مستحبّ است در دادن زکات فطره، خویشان فقیر خود را بر دیگران مقدم دارد و بعد همسایگان فقیر را بعد اهل علم فقیر را، ولی اگر دیگران از جهتی برتری داشته باشند، مستحبّ است آنها را مقدم بدارد. (م 2021)
م 7. اگر انسان به خیال این که کسی فقیر است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقیر نبوده باید دوباره فطره را بدهد. (م 2022)
م 8. اگر کسی بگوید فقیرم، نمی شود به او فطره داد مگر آن که اطمینان پیدا کند یا از ظاهر حالش گمان پیدا شود که فقیر است یا انسان بداند که قبلاً فقیر بوده است. (م 2023)