امروز با امام: بیست وششم اسفند

امروز با امام: بیست‌وششم اسفند

ـ حکم به آقای داریوش فروهر جهت رسیدگی به وضع کارگران (1357)

«جناب آقای وزیر کار

اخیراً شکایاتی از کارگران شریف می‏رسد مبنی بر رسیدگی به وضع آنان. هیچ کس نقش اعتصابات کارگران و کارمندان کارخانجات بزرگ و کوچک را در پیشبرد هدف ملت ایران که هَدْم استبداد و استعمار خانمانسوز و برقراری حکومت عدل اسلامی است نباید فراموش کند.

شما باید هر چه سریعتر به وضع زندگی و کار آنان رسیدگی کنید. کارگران مبارز باید بدانند که با حوصله و صبر انقلابی مشکلات آنان برطرف خواهد شد، و نیز می‏دانند که رسیدگی به کارخانجات و وضع کارفرمایان آنان احتیاج به زمانی دارد که بشود در آن مدت دقیقاً کارگران و کارمندان را به حقوق حقه خودشان رسانید. کارفرمایانی را که حقوق کارگران را نمی‏پردازند به تکالیف خود آشنا نمود تا خود را مکلف به رسیدگی بدانند و یا از صحنه خارج شوند و به کارفرمایانی که به سبب همین اعتصابات، قدرت پرداخت حقوق آنان را ندارند کمک نمود. دیر یا زود باید حقوق عقب افتاده کارگران در سراسر ایران پرداخت شود. من از کارگران شجاع می‏خواهم که به تبلیغات مغرضانه بعضی عناصر گوش ندهند؛ زیرا در حکومت عدل اسلامی به بهترین وجه به آنان رسیدگی شده و حق آنان ادا می‏گردد.

باید دستمزدها پس از رسیدگی به وضع کارخانجات افزایش یابد تا آنان از کمبودهای زندگی نجات یابند و مثل سایرین بتوانند در محیطی آزاد و مرفه زندگی کنند.

من از تمامی کارگران می‏خواهم که کار خود را دنبال نموده و مشغول جمع‏آوری مدارکی باشند که موجب تسهیل رسیدگی به کار خود، کارخانه و کارفرما شود. من دست تمامی کارگران را می‏فشارم.

جناب آقای فروهر، شما می‏دانید که اسلام برای طبقه کارگر احترام خاصی قائل است. اسلام می‏خواهد مستضعفین را یاری دهد تا سرنوشت خود را به دست گیرند. از زحمات شما در این مورد تشکر می‏کنم.

مطلب دیگر، زنانی هستند که شرایط بد محیط و اجتماع سابق آنان را از محیط سالم دور نموده است. امیدوارم که با تغییر محیط اجتماعی ایران تمام نارواییهایی که معلول آن محیط بود از بین برود.

شنیده شده است که اینان تقاضای کار نموده‏اند. لازم است به وضع آنان هر چه بهتر رسیدگی کنید و موجبات رفاه آنان را با اشتغال به کارهای مناسب فراهم نمایید. و السلام.» (صحیفه امام، ج‏6، ص: 380 ـ 381)

ـ پندنامه به دانش‏آموزان دبستان سلمان فارسی؛ نصایح اخلاقی (1360)

«فرزندان عزیزم، نامه‏های محبت‏آمیز شما واصل گردید و موجب تقدیر و تشکر شد.

امیدوارم خداوند تعالی به شما عزیزان که امروز کودکانی صافدل و با محبت می‏باشید توفیق در تحصیل و اخلاق کریمه و تهذیب نفس مرحمت فرماید که در آتیه ان شاءاللَّه تعالی خدمتگزارانی برای اسلام و کشور و ملت خود باشید و از شرّ کجروانی که می‏خواهند شما را به کجروی کشانند محفوظ باشید.

هر چه می‏توانید در تحصیل علوم جدی و کوشا و در اخلاق و اعمال و کردار نیک کوشش کنید که برای آتیه میهنتان افتخارآفرین باشید. و در احترام به پدران و مادران و معلمان که پدران معنوی و فرهنگی شما هستند فروگذار نکنید و از اسلام و جمهوری اسلامی حمایت و پشتیبانی نمایید. خداوند متعال پشت و پناه همگان باشد. پیروز باشید و عید نوروز بر شما مبارک باد.» (صحیفه امام، ج‏16، ص: 115)

ـ حکم عفو جمعی از زندانیان به رئیس دیوان عالی کشور (1361)

[بسمه تعالی. محضر مبارک حضرت آیت اللَّه العظمی امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران- مد ظله العالی‏

احتراماً، به پیوست صورت اسامی 558 نفر از محکومین جرایم عمومی دادسرا و دادگاههای انقلاب اسلامی و شش نفر محکومین دادگستری که حسب نظر کمیسیون عفو و بخشودگی به مناسبت فرا رسیدن عید مورد عفو یا تخفیف در مجازات قرار گرفته‏اند به حضور مبارک تقدیم می‏شود.

سید عبد الکریم موسوی اردبیلی‏].

بسمه تعالی‏

موافقت می‏شود.^[1]- 26 اسفند 61 روح اللَّه الموسوی الخمینی» (صحیفه امام، ج‏17، ص: 367)

ـ وکالت نامه به آقای پسندیده نسبت به هبه سهم الارث به فقرا (1362)

«حضور محترم حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقای پسندیده- دامت برکاته‏

نظر به اینکه زمینها و آب و صحرای خمین، سهم الارث پدری متعلق به حضرت عالی و این جانب و مرحوم آقا سید نورالدین هندی‏^[2] رحمة اللَّه می‏باشد، و ورثه آن مرحوم قصد تفکیک و افراز^[3] یا هر نوع اقدام دیگری نسبت به آب و ملک فوق را دارند، بدین وسیله به حضرت عالی وکالت و حق وکالت به غیر داده می‏شود که هرگونه صلاح می‏دانید نسبت به افراز و تفکیک و فروش و تقسیم و واگذاری و اجاره و یا هر نوع اقدام دیگری با اسقاط خیارات حتی غَبْن‏^[4] و دریافت وجوه اقدام فرمایید.

بسمه تعالی‏

پوشیده نباشد که این جانب حق خود را واگذار نمودم به کسانی که خانه ساخته یا می‏خواهند بسازند از فقرا و مستمندان.» (صحیفه امام، ج‏18، ص: 390)

ـ نامه به شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ رسیدگی جدی به گزینش اساتید و دانشجویان (1363)

«شورای عالی انقلاب فرهنگی‏

آنچه در این گزارش مذکور است موجب کمال نگرانی است. ما نباید امور دانشگاهها را یک مطلب عادی فرض کنیم، که دانشگاهها ممکن است همه چیز انقلاب را به هم بزنند. لذا لازم است در این مسائل رسیدگی جدی شود. خصوصاً راجع به گزینش اساتید و دانشجویان، مقرر دارید مسائل را با کمال دقت پیگیری نمایند که مبادا خدای نخواسته دانشگاه مرکز تاخت و تاز مخالفین نظام جمهوری اسلامی شود.^[5]» (صحیفه امام، ج‏19، ص: 187)

ـ بیانات در جمع هیأت سرپرستی زندانیان؛ لزوم رعایت احتیاط در مورد زندانیان (1363)

«هیچگاه در ذهن من خطور نکرده و نمی‏کند که شما خدای ناکرده ذره‏ای خلاف واقع عمل کرده باشید. من به شما علاقه دارم و همگی شما را می‏شناسم و همه شما مورد تأیید من هستید. ولی مطلبی را که من باید تذکر دهم این است که همه ما باید احتیاط را به طور کلی مراعات کنیم. هم شما و هم من هیچ کدام نمی‏خواهیم که حتی یک نفر بیگناه در زندان بماند، ولی این اسباب آن نشود که کسانی که گنهکارند به سزای اعمالشان نرسند. دیدید که منافقین در دانشگاه چه کردند. همه می‏گویند آنهایی که آدم کشته‏اند باید مجازات شوند. البته من هر وقت هر حرفی را میزنم هر کس بر طبق سلیقه خود از آن برداشت می‏کند. هر کس هر چه می‏خواهد بگوید، شما به کارتان ادامه دهید. من از دوران اواخر طلبگی‏ام شما را می‏شناسم و بشما اطمینان دارم.

کار شما خدمتی است بزرگ. سعی کنید هیچ کس بیخود در زندان نماند. خداوند شما را تأیید نماید و موفق کند.» (صحیفه امام، ج‏19، ص: 188)