ششم دی برابر است با سال‌روز رحلت بزرگ‌مردی که بیشترین دوران زندگی خود را در خدمت اسلام و ارزش‌های دینی گذراند و به ترویج و تحکیم انقلاب و نظام اسلامی گماشت.
مرحوم پرورش اول تیر 1321 در خانواده ای مذهبی و متوسط در اصفهان به دنیا آمد. همۀ دوره‌های تحصیلی را تا دانشگاه را در زادگاهش سپری کرد. در رشته ادبیات فارسی از دانشگاه اصفهان لیسانس گرفت و پس از تحصیل دوره کارآموزی دبیری در دانش‌سرای عالی تهران، از سال 45 به صورت تمام وقت در آموزش و پرورش مشغول به کار شد.
استاد پرورش از دوره نوجوانی و تحت تاثیر روحانیت محلۀ پدری در اصفهان، به فعالیت در مجامع دینی پرداخت. با شهید آیت‌الله بهشتی که هم محلی بودند، ارتباط داشت و این تا زمان شهادت آن بزرگمرد در هفتم تیر سال 1360 ادامه یافت.
ایشان در آغاز سال 1343 و پس از آزادی امام خمینی از زندان و حصر، همراه با علمای اصفهان در قم به دیدار ایشان رفت. اولین بازداشت استاد در سال بعد بود که پس از مدتی آزاد شد.
دوران خدمت وظیفه عمومی استاد سید علی اکبر پرورش(از 26/11/1345) لغایت (26/5/1347) در ژاندارمری فارس در شهرهای اصطهبان و نیریز با سخنرانی های پرشعور و مذهبی ستوان دوم وظیفه سید اکبر پرورش با استقبال فراوان مردم و حمایت روحانیون انقلابی آن منطقه مواجه شد. اسناد نشان می دهد ژاندارمری مجبور بود به خاطر جلوگیری از اعتراضات عمومی به وی اجازه سخنرانی بدهد و در نهایت ایشان از هر سخنرانی منع می شود.
استاد پس از خاتمه خدمت وظیفه عمومی،یک سال در آموزش و پرورش شهرضا به تدریس مشغول شد و سپس در دبیرستان هراتی و پس از آن در دبیرستان احمدیه اصفهان شاغل بود. دبیرستان احمدیه وابسته به موسسه دینی چهارده معصوم(ع)بود که زیر نظر آیت الله خادمی و با تایید حضرت امام خمینی(ره) تاسیس شده بود و استاد پرورش از فعالیت های آموزشی، فرهنگی و انقلابی خود را تا سال 1357 در همین مدرسه انجام می داد.
استاد پرورش در موضع‌گیری‌های سیاسی خود تبعیت از امام خمینی را وظیفه همیشگی خود می دانست. وقتی که رئیس انجمن حجتیه با بهانه این که من مجتهد هستم، عملا با امام خمینی مخالفت کرد، وی طی مصاحبه شدیدی در جلسه‌ای هرگونه ارتباط با انجمن حجتیه را که پیش از انقلاب در قالب فعالیت‌های مذهبی با رژیم شاه را نیز در پیش گرفته بود، به کلی قطع کرد.
او با سخنرانی‌های فراوان و تفسیر قران و بیان تاریخ اسلام، جوانان میهن اسلامی را به خصوص در شهرهای استان‌های اصفهان و چهارمحال بختیاری با اسلام می‌ساخت.
پس از انقلاب، استاد پرورش در مرحله اول انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در 24/12/1358 از سوی مردم اصفهان به نمایندگی مجلس شورای اسلامی برگزیده و در اولین روزهای حضور در مجلس و در جریان رسیدگی به اعتبارنامه‌های نمایندگان عضو شعبه هفتم شد. در این شعبه شهید محمدعلی رجایی به ریاست و استاد پرورش به عنوان نایب رییس شعبه انتخاب شدند. وی تا تاریخ 26/5/60 (زمان انتخاب به عنوان وزیر آموزش و پرورش در دولت باهنر) در مسائل مختلف حضور فعال داشتند
در 30 تیر 59 در انتخابات درون مجلس شورای اسلامی آقایان دکتر احمد بهشتی، سید علی‌اکبر پرورش، دکتر کاظم سامانی، فضل‌الله محلاتی، محمد یزدی، ابراهیم یزدی نامزد تصدی نیابت مجلس شدند. در نتیجه آقای پرورش با 204 رای بیشترین رای را به‌دست آورد.
استاد سید اکبر پرورش پس از برکناری بنی صدر از ریاست جمهوری در خرداد 60 و انتخاب شهید رجائی به ریاست جمهوری به سمت وزیر آموزش و پرورش انتخاب شد.
علی‌اکبر پرورش پس از نزدیک به 20 سال دوری از زادگاه خویش در سال 1381 به اصفهان بازگشت. دهه پایانی عمر وی در مقایسه با سال‌های گذشته زندگی، دهه سکوت بود. تابستان 1389 با شروع بیماری روز به روز حال‌شان بدتر می‌شد. چندین بار راهی بیمارستان شد و حدود دو سال با بیماری‌های مختلفی دست و پنجه نرم کرد. وی سرانجام در روز جمعه ششم دی ماه 1392 در سن 71 سالگی دار فانی را وداع گفت.