ـ نامه به آقای سید احمد خمینی؛ اظهار خستگی از وضعیت نجف (1349)
امام خمینی در چنین روزی نامه‌ای به فرزندش در ایران نوشته و ضمن احوال‌پرسی و دستور پرداخت شهریه به چند نفر، از اوضاع حاکم بر نجف اظهار خستگی کرده و نوشته‌اند:
«احمد عزیزم... این جانب بحمداللَّه سلامت هستم؛ لکن خیلی خسته شدهام و راه مفری هم نیست.» (صحیفه امام، ج2، ص: 312)
ـ نامه درباره ضرورت ادامه مبارزه 1357)
امام خمینی از پاریس در یک نامۀ کوتاهی به یکی از علاقمندان و دوستان خود، بر ادامۀ مبارزه تأکید کرده و نوشته‌اند:
«از همه آسان‌تر آن است که شخصی که منشأ همه انقلابات [پهلوی] است برود، با بودن او کاری نمیشود کرد. جنابعالی به حرف این اشخاص که برای ماندن او طفره میزنند، گوش ندهید. ما تکلیفی داریم که باید ادا کنیم، چه پیروز شویم یا نه. از خداوند تعالی اصلاح امور را خواستارم. (صحیفه امام، ج5، ص: 190)
ـ نامۀ تشکر امام به یکی از دوستان؛ تشکر از اعلام تسلیت (1359)
«به عرض عالی میرساند، مرقوم مبارک مشتمل بر تسلیت، واصل و موجب تشکر گردید. سلامت و سعادت حضرت عالی را از خداوند متعال خواستار است. این جانب چنانچه میدانید، گرفتار شدهام. و از خساراتی که باید عرض کنم محروم بودن از فیض زیارت جنابعالی و سایر دوستان است. از حضرت عالی امید دعای خیر دارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج13، ص: 395)
ـ بیانات در جمع سه تن از مخترعین؛ تلاش برای استقلال و خودکفایی کشور (1359)
حضار: برادران رازی: عباس، علی، عبدالرحیم و عبدالرضا رازی؛ سه تن از مخترعین
«خداوند تأیید کند شما را، و مهم این است که ایرانیها بفهمند که خودشان میتوانند کار بکنند. در این طول زمان، این معنا را همچو کرده بودند که ایرانیها چیزی نیستند و باید همه، همه چیز را بروند از خارج بیاورند، از اروپا بیاورند، از امریکا بیاورند. این شد که اسباب این شد که مغزهای ایرانی به کار نیفتاد و نگذاشتند به کار بیفتد. ایران افرادش، مردمش از سایر افراد، کمتر نیستند بلکه از بسیاری از نژادها بالاترند. لکن نگذاشتند که این استعدادها به کار بیفتد. باید استعدادها را به کار بیندازند، و دولت و ملت تأیید کنند از این کسانی که اختراع و ابداع میکنند تا- ان شاء اللَّه- ایران خودش همه چیز را بسازد و مستقل بشود. به هر صورت میگویم- ان شاء اللَّه- که به دولت تذکر بدهند که همراهی کنند. و ملت هم البته موظف است که با شما همراهی کند تا- ان شاء اللَّه- کارها را راه بیندازند. و ایران- ان شاء اللَّه- مستقل بشود، و استقلال وقتی است که با شما دیگر احتیاج به اینکه دستتان را دراز بکنید به خارج، چیزی بگیرید نداشته باشید. مادامی که ما محتاجیم از دیگران چیز بگیریم مستقل نیستیم. مادامی که ما زراعتمان به اندازهای نشود که دستمان پیش دیگران دراز نباشد وابسته هستیم. تا ما نتوانیم صنعت خودمان را برسانیم به آنجایی که دیگر محتاج به دیگران نباشیم وابستهایم. باید همه کوشش کنیم. آنهایی که مخترع هستند، آنهایی که متفکر هستند، زارعین، کارخانه دارها، همه کوشش کنند که خودشان کار خودشان را انجام بدهند. من دعا میکنم- ان شاء اللَّه- موفق و مؤید باشید. و میگویم سفارش هم کنند که همراهی کنند با شما و کمک کنند تا- ان شاء اللَّه- کارها را بخوبی انجام بدهید. خداوند همهتان را حفظ کند موفق و مؤید باشید. ان شاء اللَّه.» (صحیفه امام، ج13، ص: 396)
ـ بیانات در جمع اعضای جامعه مدرسین؛ انقلاب فرهنگی در دانشگاهها (1360)
«اساتید ستاد انقلاب فرهنگی با مدرسین حوزه علمیه مشورت خواهند کرد و شما هم افرادی را انتخاب کنید تا با یکدیگر همکاری کنند.
[** امام همچنین تأکید کردند:**]
اگر بخواهند تغییرات اساسی در علوم دانشگاهی بدهند، این کار بیش از بیست سال طول خواهد کشید، و نمیشود دانشگاهها را برای این مدت تعطیل نمود. البته با باز شدن دانشگاهها کار ستاد انقلاب فرهنگی برای تغییرات اساسی ادامه پیدا میکند.» (صحیفه امام، ج15، ص: 409)
ـ پیام تشکر به رئیس جمهور مالدیو؛ تبریک میلاد رسول اکرم «ص» (1363)
«حضرت آقای مأمون عبد القیوم، رئیس جمهور کشور مالدیو
تلگراف تبریک آن حضرت به مناسبت میلاد فرخنده رسول گرامی اسلام- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- واصل و موجب تشکر گردید. متقابلًا این عید بزرگ اسلامی را به آن جناب و ملت برادر و مسلمان کشورتان تبریک گفته، عظمت و سعادت مسلمانان جهان را از خدای تعالی مسألت دارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.» (صحیفه امام، ج19، ص: 108)